Kawasaki 1400GTR – Marathonmotor

Henk Bruinsma kocht in 2011 een nieuwe Kawasaki 1400GTR in de veronderstelling die motor na een jaar of vijf weer in te ruilen. Dat was hij immers zo gewend. Maar naarmate de kilometers verstreken raakte hij steeds meer verknocht aan zijn zware toermotor die hem naar zijn werk en de mooiste plekjes in Europa bracht. Eenmaal voorbij de 100.000 kilometer was de wens om de motor te verkopen van de baan.

Als tiener was Henk Bruinsma (61) uit het Friese Harlingen al verknocht aan tweewielers. Sleutelen aan en rijden op oude brommers was aan de orde van de dag. Op zijn zestiende mocht hij officieel brommer gaan rijden. Met de komst van een fraaie Kreidler ging een jongensdroom in vervulling. ‘Het liefst was ik op mijn achttiende ook direct op de motor gestapt, maar ik had geen geld om een motor te kopen. Dat veranderde toen ik uit militaire dienst kwam. Ik had wat gespaard en kon een Suzuki GT750, zo’n supersnelle tweetakt, aanschaffen. Met een oefenrijbewijs, geldig in twee gemeenten, kon ik zoveel rijden als ik wilde. Wel alleen op binnenwegen, maar dat was niet erg. Motorrijles heb ik nooit gehad. Officieel moest er een “L” achter op de motor zitten als je met een oefenrijbewijs reed, maar die “L” zat er bij mij alleen op tijdens het rijexamen. Mijn autorijbewijs had ik in dienst gehaald, dus ik wist wel iets van de theorie. Op weg naar het rijexamen brak de kilometertellerkabel. Ik heb maar niks tegen de examinator gezegd, bang dat hij me naar huis zou sturen. Na het examen vertelde hij me dat ik was geslaagd, maar hij vond wel dat ik erg langzaam reed. Ik heb toen maar het verhaal opgehangen dat dat kwam vanwege het slechte weer en omdat ik niet goed de weg wist in Leeuwarden. En wat betreft die snelheid, dat heb ik later wel ingehaald!’

De GT750 werd ingeruild voor een meer degelijke Suzuki GS750. Henk: ‘Vanwege het bekende huisje-boompje-beestje kwam het motorrijden tijdelijk op een laag pitje te staan. Er volgde zelfs een langere periode zonder motor. Maar het bleef wel kriebelen. Toen mijn werkplek van Friesland naar Den Helder verhuisde, was dat een goede reden om weer een motor te kopen. Mijn vrouw had dan thuis de auto ter beschikking en ik kon met de motor mooi forensen. Ik ben stuurman op een betonningsvaartuig op de Waddenzee. Ik ga op maandag naar mijn werk en weet nooit zeker wanneer ik weer thuis ben. Soms na een dag, soms pas aan het einde van de week.

Ligt aan het weer en de plek waar we aan het werk zijn. Omdat ik tevreden was over mijn eerdere Suzuki’s kocht ik een GSX1100F voor woon-werkverkeer. Toen de kinderen wat ouder werden, ging mijn vrouw geregeld mee achterop voor kortere vakanties. Dat vonden we beiden leuk, maar de Suzuki was minder geschikt voor twee personen met bagage. Dat was de reden om een Triumph Trophy aan te schaffen. De motorreizen werden uitgebreider en we gingen steeds verder weg. Dat vroeg om aanpassing van de motor. Nog meer comfort en meer bagageruimte. Dat bracht ons logischerwijs bij een Yamaha FJR1300 met zij- en topkoffers. En een cardan, dat was ook een vereiste.’

Alleen poetsen

Toen de teller van de FJR richting de 100.000 kilometer ging, werd het volgens Henk tijd om uit te kijken naar iets anders. ‘Onder de 100.000 kilometer kun je een motor goed inruilen, daarboven wordt het lastiger. De FJR was prima bevallen, maar de nieuwe Kawasaki 1400GTR met veel ruimte, veel pk’s en het fraaie uiterlijk spraken me enorm aan. Mijn vrouw en ik hadden grote plannen om nog grotere reizen te gaan maken. Ook voor de duopassagier was de 1400GTR zeer geschikt, dus was de keuze snel gemaakt. De motor werd gekocht bij Motorado in Leeuwarden, de zaak waar ik vaste klant ben. Kort nadat ik de motor had gekocht, volgde een zware domper. Mijn vrouw had bericht gekregen dat er bij haar een vervelende ziekte was geconstateerd. Na een traject van ziekenhuis in, ziekenhuis uit is met haar gelukkig alles weer goed gekomen.’

Het eerste jaar dat Henk de nieuwe motor had is er dus alleen woon-werkverkeer mee gereden. Maar dat hebben ze later samen flink ingehaald. ‘Ieder jaar maken we een of twee grote reizen. Eerst naar Istrië, daarna Tsjechië. Met OK-reizen zijn we via de Baltische Staten naar St. Petersburg gereisd. Het jaar daarna met dezelfde groep een Balkanreis. Een absoluut hoogtepunt was de reis naar Moskou langs de route die Napoleon in 1812 had gevolgd. Midden-Europa (route Eerste Wereldoorlog) en Slovenië werden later bezocht. Roemenië en Schotland waren vorig jaar aan de beurt. En bij al die reizen heeft de motor nooit een klap verkeerd gegeven. Dat komt denk ik omdat de motor degelijk is gebouwd en omdat ik nooit op onderhoud heb bezuinigd. Zelf doe ik behalve poetsen niets aan de motor, dat laat ik liever over aan de monteurs bij Motorado. Daar weten ze wat ik wil en is de motor in vertrouwde handen. In overleg met hen zijn wel de oliewisselbeurten verruimd van 12.000 naar 20.000 kilometer. In de praktijk komt dat neer op ongeveer een keer per jaar olie verversen.’

Accu goed voor 162.000 km

De Kawasaki 1400GTR was geleverd met een Touring-pakket. De zijkoffers zijn standaard, topkoffer en tankpad zijn extra bij het Touring-pakket. Henk: ‘Behalve navigatie zijn er verder geen extra accessoires gemonteerd. Ik mis niks.’ 

Helemaal probleemloos verliepen de ruim 177.000 kilometer niet, maar dit had nimmer tot gevolg dat Henk onderweg met zijn Kawasaki stil kwam te staan. Het eerste probleem dat zich voordeed betrof de remschijven. ‘Kawasaki schreef een bepaald type remblokken voor, maar die remblokken vraten de schijven op.

Een en ander werd netjes onder garantie hersteld. Bij 66.000 kilometer raakte een voorvorkkeerring lek en dat herhaalde zich na 5.000 kilometer. Dat vonden ze bij Motorado niet normaal. Daarom is de tweede reparatie onder garantie uitgevoerd. De factuur die ik bij 98.000 kilometer kreeg was wel even slikken. Twee nieuwe remschijven en een setje banden waren te verwachten, op een nieuwe radiateur van 800 euro zat ik niet te wachten. Maar dat was wel nodig, want het koelvermogen was flink teruggelopen. Zelfs in de winter sloeg de koelvin aan als ik bij een stoplicht stil stond. Bovendien bleek de radiateur ook nog lek te zijn.’

De GTR is voorzien van een bandenspanningssensor. Henk: ‘Een prima gadget, ik heb er al mijn voordeel mee gehad, maar lastig als het batterijtje in die sensor leeg raakt. Het display geeft dat aan en er begint constant een irritant lampje te knipperen. Even het batterijtje vervangen is geen optie, dat gaat simpelweg niet. Een nieuwe sensor à 250 euro is de enige remedie.’

De Kawasaki staat niet bekend om de beste remmen. Bij 152.000 kilometer waren de remschijven voor weer aan vervanging toe en kort daarna waren de remklauwen aan de beurt. Henk: ‘Vanwege ingeslagen remblokgeleiders moesten er andere op. Gelukkig hadden ze bij Motorado nog een bijna nieuw gebruikt setje liggen. Dat scheelde een slok op een borrel. Vlak voor de reis naar Roemenië merkte ik dat de accu aan kracht begon te verliezen. Uit voorzorg is die toen vervangen. Geen overbodige luxe na 162.000 kilometer trouwe dienst.’

Marathonmotor: Yamaha FJR1300A

Kawasaki 1400GTR op de brug

Henk Bruinsma had er een ritje van Harlingen naar Volkel voor over om zijn 1400GTR bij MotorNL-expert Van Sleeuwen aan te bieden. Vroeg uit de veren gaan is de stuurman gewend, lange tochten op de motor ook, maar niet op woensdagmorgen van Friesland naar Brabant. Het was een koude ochtend, maar de Kawasaki biedt voldoende bescherming voor een aangename rit. De bestuurder is wel wat gewend, want hij rijdt in alle vroegte diverse keren per week van Harlingen naar Lauwersoog, weer of geen weer. Henk is zeer benieuwd hoe er over zijn motor wordt geoordeeld. De eerste indruk na de proefrit van Van Sleeuwen is in ieder geval positief. ‘Ik heb zelf een 1400GTR gehad, die had 6.000 op de teller. Maar deze met 177.000 kilometer rijdt nog net zo goed.’

Op de brug wordt een ‘putje’ in het balhoofdlager geconstateerd. ‘Niet van dien aard dat ik het tijdens het rijden heb gevoeld’, aldus Van Sleeuwen. De remmen zijn na de nodige aanpassingen goed te noemen. Op de lagers is nergens speling te bespeuren. Kawasaki koos bij de GTR voor een wat vreemde cardanconstructie. Tot nu toe heeft die cardan probleemloos gefunctioneerd. Van Sleeuwen: ‘Er zit wel een beetje vrije slag op, ik kon dat voelen tijdens het rijden, maar het is nog lang niet hinderlijk. Iemand die dagelijks met deze motor rijdt merkt daar niks van.’ 

Alle boutjes van het kuipwerk zijn nog de originele exemplaren zoals alles aan deze GTR nog origineel is. Hoewel er tijdens de diverse vakanties veel over slechte wegen is gereden, heeft de vering nooit om extra aandacht gevraagd. Henk: ‘Tijdens vakantie met duo en bagage zet ik de vering wat strakker. Maar dat is dan ook de enige aanpassing’.

Bij controle van de remvloeistof valt op dat het rubber van het remvloeistofreservoir zijn beste tijd heeft gehad. Dat is dan ook het enige (kleine) minpuntje dat wordt ontdekt. Dat er wat lak van de uitlaatdemper is verdwenen en dat er hier en daar een roestig boutje is te vinden mag als vanzelfsprekend worden beschouwd na acht winters doorrijden. ‘Maar om het zo mooi te houden, ben ik wel heel veel met de waterslang en met WD40 in de weer’, aldus de eigenaar die van plan is om de 1400GTR naar de twee ton te rijden. Henk: ‘Kawasaki heeft geen opvolger en ik weet niet hoe lang mijn vrouw achterop zitten comfortabel blijft vinden. Mijn droommotor is een Indian Roadmaster, lijkt me geweldig om mee te toeren. Alleen het prijskaartje staat me nog wat tegen.’

Richtprijzen bij motorzaak

• 2007 circa € 6.000,-
• 2008 circa € 6.500,-
• 2009 circa € 7.000,-
• 2010 circa € 7.500,-
• 2011 circa € 8.000,-
• 2012 circa € 9.000,-
• 2013 circa € 10.000,-
• 2014 circa € 11.500,-
• 2015 circa € 13.000,-