Het is één van de meest besproken ongelukken in de Nederlandse wegracegeschiedenis, dat van Joey Litjens op de Varsselring in 2009. Niet alleen vanwege de crash zelf, maar zeker ook omdat Joey er altijd opvallend open over is geweest en er met MOTO73-freelancer Jarno van Osch zelfs een boek over maakte. Nadat hij tien jaar geleden Hengelo met gillende sirenes verliet, durfde hij er echter nooit terug te keren. Tot MOTO73 hem vroeg voor deze bijzondere reportage en Joey voor het eerst oog in oog stond met de plek waar het tien jaar geleden zo verschrikkelijk mis ging.
‘Of ik terug naar Hengelo wil? Mag ik je daar straks over terugbellen?’ Normaal gesproken heeft Joey Litjens geen bedenktijd nodig, want hij is een man die weet wat hij wil, maar nu is alles anders. Terug naar de Varsselring… Na de crash was hij twee keer in de buurt. Eén keer voor een lezing die hij tegenwoordig geeft over onder andere de crash en zijn revalidatie en één keer op de mountainbike met de KNMV-selectie. Twee keer durfde hij het echter uiteindelijk niet, bang voor de confrontatie met de aanremzone voor de Van Manenbocht, de tweede negentig-gradenknik naar rechts, achter op de Varsselring. De plek waar zijn motorracecarrière tegen een boom zomaar ineens tot een einde kwam. Tijdens een trainingsdag nota bene.
‘We gaan het doen’
Het duurt vijf minuten, het duurt tien minuten, het duurt vijftien minuten. Geen Joey. En dan na zeventien minuten belt hij en klinkt het heel direct. ‘We gaan het doen, Marien, het is na tien jaar tijd om het voor mij echt af te ronden.’
Grote stap
Ook in de weken daarna is aan veel te merken dat het voor Joey niet zomaar een reportage is. Zo zou het voor een ‘normaal’ verhaal waarschijnlijk niet nodig zijn om zijn vriendin Inge mee te nemen. Nu wel en je begrijpt waarom. Om precies diezelfde reden spreken we af in een café in het dorpshart van Hengelo, strak onder de kerk en schuin tegenover het kunstwerk van de zilveren BSA-crossmotor. Hoewel je in het café – net als in de rest van Hengelo – niet om de racerij heen kunt, is het niet de Varsselring. Toch blijkt het voor Joey al een grote stap te zijn om tot Hengelo te komen. ‘Ik kon aan de druk op mijn borst voelen dat we in de buurt kwamen. Het licht glooiende landschap en de haast kombocht-achtige wegen, het doet mij meteen denken aan Hengelo, aan het circuit. Dat doet echt iets met mij.’
MOTO73 10/2019
Wil je weten hoe Joey de rest van dag ervaart? Hoe vindt hij het om voor de eerste keer na tien jaar weer terug te komen op de rampplek? Je leest het in MOTO73 10/2019! De editie ligt tot woensdag in de winkel en hier hier online te bestellen: https://www.tijdschriftnu.nl/product/moto73-editie-10-2019/
Foto: Guus van Goethem
Tekst: Marien Cahuzak
