We noemden ‘m al de nieuwe TDM en dat schept hoge verwachtingen. Gaat de Yamaha MT09 Tracer die verwachtingen waar maken? Als er een iemand is die ons dat kan vertellen, dan is het Eddie de Vries. Als testpiloot voor MOTO73 en MOTOR Magazine was hij in Zuid-Spanje om de nieuwe Japanse motorfiets aan de tand te voelen. Alle reden voor een sneak preview!
Eddie, op je Twitter wind je er geen doekjes om: die Tracer is zo slecht nog niet, toch?
Klopt. Ik kan me zo niet voor de geest halen wanneer ik eerder zo enthousiast was over een nieuwe motorfiets. Yamaha heeft de waardevolle MT-basis heel efficiënt benut en een motorfiets neergezet die van vele markten thuis is maar toch scherp geprijsd in de showroom staat. De €10.999 die Yamaha voor deze Tracer vraagt is echt geen cent te veel. Natuurlijk moet je die scherpe prijsstelling wel meewegen in je oordeel, want het is de prijs-kwaliteitverhouding die mij juist zo enhousiast maakt.
En wat is, naast die scherpe prijs, z’n sterkste punt?
Dan komt toch het motorblok op de eerste plaats. We kennen deze crossplane-driecilinder natuurlijk al van de kale MT09 (test), maar de technici hebben niet op hun lauweren gerust. De communicatielijn tussen gashendel en injectie is nu gelukkig glad gestreken zonder ‘m al te tam te maken. In de A-modus is het motorblok nog echt sportief, in de standaardmodus gematigd maar nog steeds alert.
Kunnen we de Tracer verder beschouwen als een MT09 met topkuip?
Nee, dat is echt te kort door de bocht. De gehele ergonomie is anders, er zit nu tractiecontrole op, geïntegreerde kofferophanging, een ander dashboard en een grotere tank; om maar wat te noemen.
Duidelijk. Wil je nog wat toevoegen, of heb je nog minpunten kunnen ontdekken?
Tja, natuurlijk heeft de Tracer z’n tekortkomingen, zoals elke motorfiets dat heeft. Je moet de Yamaha op de juiste manier benaderen, want het is natuurlijk geen allroad-motorfiets die bijna twintig mille kost. Het is meer een sportieve roadster op hoge poten, maar dan wel eentje die binnen z’n beperkte budget alle kansen heeft benut. Denk aan het verstelbare windscherm, zadel en stuur, aan de standaard middenbok, aan de LED-verlichting, aan de uitmuntende rempartij en aan de standaard tractiecontrole. Los daarvan zit er wat speling in de aandrijflijn en ik zou de sportieve motorrijder aanbevelen om de standaardmontage, Dunlop D222’s, gauw te verruilen voor iets sportievers.
De complete testverslagen lees je zowel in MOTOR Magazine als MOTO73.
