De Yamaha MT-07 gaat al eventjes mee, maar heeft eigenlijk weinig meer nodig. Legio zijn lovend over zijn kunnen, dus waarom dan nu een nieuw model? Nou, er is dan ook meer sprake van evolutie dan revolutie. Testredacteur Ad van de Wiel verruilde Nederland voor Spanje en reed de (ver)nieuw(d)e MT-07.
We stelden onze Senior Tester wat vragen, want bescheiden aanpassingen daargelaten, zijn we toch nieuwsgierig.
Heeft Yamaha genoeg gedaan om de MT-07 competitief te houden?
‘Dat je als relatief bescheiden en extreem betaalbare motorfiets toch een knallende entree kunt maken, bewees de MT-07 in 2014. Iedereen die het model reed, kwam lyrisch en met een brede grijns op de kop terug. De speelse paralleltwin voelde rondborstiger dan gedacht en het rijwielgedeelte sloot daar mooi bij aan. Toch pakt Yamaha juist dat laatste aan. Op sportief tempo kwam de achterdemper in de problemen. Een steviger veer (voor en achter) en instelbare uitgaande demping moeten dat euvel oplossen. Of het genoeg is zocht Ad van de Wiel in de buurt van Marbella uit.’
Pakt Yamaha alleen de vering aan?
‘Het is wel de meest ingrijpende vernieuwing, maar er is iets meer aan de hand. De nieuwe koplamp en luchthappers op de tank geven de motor een bredere schouderpartij en het kontje is juist iets slanker. De cosmetische wijzigingen pakken goed uit.’
Motorisch nog iets aangepakt?
‘Gelukkig niet, de staande tweecilinder is nog altijd zo’n charmeur als voorheen. Het voelt veel krachtiger dan je op basis van de cijfers en cilinderinhoud verwacht. Het pakt onderin al krachtig op en vanaf 6000 toeren is het helemaal fiesta. Het blok knalt vanaf het middengebied overenthousiast richting rood. Oké, niet helemaal trillingvrij bovenin, maar het blok pakt je in waar je bij staat. Het draait allemaal zo soepel en spannend genoeg tegelijk. Bovendien zit je bij de benzinepomp makkelijk aan de goede kant van 1:20.’
Hoe pakken de veranderingen aan de vering uit?
‘Kan ik kort over zijn: prima. De achterkant van de oude MT-07 zakte vrij makkelijk in bij sportief gebruik, iets waar het 2018-model veel minder last van heeft. Dat de MT-07 het extreem korte bochtenwerk prima ligt, weten we al, maar in de snelle lange doorlopers blijft het nu ook allemaal veel strakker. Het gaat overigens niet ten koste van het comfort. Voor iemand van mijn lengte (1.80 mtr) is het prima vertoeven aan boord.’
Nog meer goed nieuws?
‘De prijs zit nog altijd net onder de achtduizend euro. Hoe mooi wil je het hebben?’
Heeft Yamaha dus genoeg gedaan?
‘Je kunt je sowieso de vraag stellen of ze veel aan de MT-07 moesten doen. Het ding was al goed en goedkoop en hij is alleen maar beter en geen cent duurder geworden. Het blijft verrassend hoe veelzijdig zo’n kleine motorfiets is. Hij pleziert net zo makkelijk beginners als extreem ervaren rijders. Het zit goed, remt goed, rijdt goed en wat heb je als motorrijder eigenlijk meer nodig? Yamaha heeft dus genoeg gedaan. Gelukkig heeft het niet te veel gedaan, want een MT-07 moet je niet drastisch willen veranderen. Die moet je vooral op een MT-07 laten lijken. Dat is gelukt.’
Nog iets te zeuren?
‘Ik zou niet weten wat.’
Als je nou nog niet tevreden bent, in het volgende nummer van MOTO73 praat Ad je volledig bij. Dat nummer ligt 15 maart in de winkel of bij je op de mat als abonnee. Ook abonnee worden? Dat kan hier. Of wil je hem los hebben en kom je er niet aantoe de kiosk met een bezoek te vereren? We bezorgen ook nummers los bij je thuis. Bestellen kan hier zodra MOTO73 nummer 6 uit is!
Foto’s: Jonathan Godin – Ant Productions
[justified_image_grid ids=27268,27269,27270,27271]
