Met de Stradale 800 verkent MV Agusta nieuwe paden. Extreem sportieve nakeds, superbikes en supersports kennen we wel van de Italiaanse motorfabrikant, de Stradale opent de toerwereld. Hoe gaat MV Agusta die eerste poging af? Ad van de Wiel reed de eerste kilometers met de Stradale en weet alles van Italiaans toeren.
Dit kun je onmogelijk een toerfiets noemen?
“In vergelijking met de FJR’s, RT’s en GTR’s van deze wereld heeft de Stradale inderdaad niets met toeren te maken. Daarvoor hoef je niet gestudeerd te hebben. Kijk alleen maar naar het minimale windscherm in plaats van de massieve kuipen op toerkolossen. En wat te denken van die koffertjes die maximaal vijf kilo mogen dragen en een inhoud hebben van achttien liter? Vergeet dus het oude en traditionele toeren, dit is de manier waarop MV toeren ziet. Licht, wendbaar, snel en vol emotie.”
De motorfiets is duidelijk gebaseerd op de Rivale, hoe heeft MV Agusta dat speleding geschikt gemaakt voor toeren?
“De wielbasis is met 46 mm toegenomen ten opzichte van de Rivale. De swingarm groeide met 30 mm en het frame 16 mm. Bovendien staat het balhoofd een graadje lomer en ook de naloop groeide. De benzinetank neemt met twee liter toe. Het zadel biedt het nodige comfort en dat geldt ook voor het verstelbare windscherm. Dankzij een ander in- en uitlaattraject wint het driecilinderblok (dat we ook kennen uit de Brutale, Dragster en Rivale) aan vermogen en trekkracht bij lage toeren en in het middengebied.”
Zijn die wijzigingen genoeg om de Stradale tot toerfiets te bestempelen?
“Nogmaals: het is toeren op z’n Italiaans. Licht wendbaar, snel en vol emotie dus. En daaraan heeft de Stradale geen gebrek. Als bonus krijg je ook nog flink wat comfort en rijgemak. Dit is de soepelste en meest eenvoudig te rijden MV die ik ken. Het blok luistert mooi naar het gas en reageert soepeler en beter opgevoed dan ooit. De remmen zijn krachtig, maar niet overdreven giftig. Je zit als op een supermotard bovenop het stuur, maar erg is dat niet. Het levert een lekkere actieve en toch comfortabele plek op. De soepele vering levert zowaar wat comfort op. Gelukkig maar op een toerfiets, MV’s zijn normaal altijd snoeihard afgeveerd. Tot slot verricht het kleine windscherm, dat er vooral voor de sier op lijkt te zitten, wonderen.”
Is de missie geslaagd, bouwt MV Agusta ook succesvol toermotoren?
“Zodra je het idee loslaat dat toermotoren dikke kolossen moeten zijn, mag je het inderdaad een geslaagde eerste poging noemen. Al lijken de Italianen in hun toerdrift bij de vering wel iets doorgeslagen. Voor en achter is de motorfiets wel erg soepel afgeveerd, dat levert iets te snel (en te veel) beweging in het rijwielgedeelte op. Een beetje sleutelen aan demping en veervoorspanning levert direct resultaat op, maar hoeveel reserve heeft de vering? Op zich stuurt de Stradale aangenaam licht en neutraal, maar zodra de wielen een steentje, oneffenheid of kuil raken voelt de Stradale te elastisch. Verder maakt hij indruk met zijn soepele 115 pk sterke driecilinder, zijn dynamische rijeigenschappen en toch ook wel met zijn comfort. Vanaf januari staat de Italiaanse schone voor € 15.590,- in de showroom.”
[justified_image_grid ids=21452,21453,21454,21455,21456,21457,21458]
