Kawasaki introduceerde vorige week de Z300. Amper terug van een inspannende terugreis mag redacteur Ad van de Wiel zijn eerste ervaringen met de lichte Kawa geven.
He Ad, hoe zit het met die terugreis?
De Kawasaki 300 beviel zo goed dat we niet zijn terug gevlogen, maar gereden. Overigens niet op de Z300, maar op de Ninja 300 en in het gezelschap van een KTM RC390. Geen centje pijn. Pyreneeën, snelweg, provinciale wegen, we hebben alles gehad, maar een moderne driehonderd redt zich altijd en overal. En als het niet zulk hondenweer was geweest, hadden ook wij genoten. Nu was het vooral erg koud.
Hoe groot is het verschil tussen de Ninja 300 en de Z300?
Dat valt mee. Simplistisch kun je stellen dat Kawasaki de kuip heeft verwijderd en de framematen van de naakte Z iets sportiever heeft gemaakt. Voor de rest zijn de twee gelijk: motorblok, vering, zitpositie, alles blijft bij het oude. De naakte kost wel vijfhonderd euro minder.
Dat is mooi verdiend.
Dat lijkt maar zo, het geld MOET je namelijk direct uitgeven aan een Performance-pakket. Dat bevat de gebruikelijke zaken als tankpad, wielstriping en zadelafdekkapje, maar ook een slipon-demper van Akrapovic. Daarmee klinkt de twin als een deelnemer aan een Grand Prix. Erg goed dus. Bovendien voelt de Z300 veel krachtiger aan met de vervangingspijp. Hij pikt eerder op, loopt makkelijker door naar rood en geeft het blok een levendiger gevoel.
Het blijft natuurlijk ook met een superpijp een bescheiden machientje.
Om die conclusie te trekken, hoef je niet eens de kleuterschool afgemaakt te hebben. Met 39 pk blaas je niemand omver, maar een lol dat je met zo’n beperkt vermogen hebt. Niet normaal meer. Na afloop van de introductie stond het complete journalistengilde te glimmen van plezier. Het is zo bevredigend om het uiterste uit een motorfiets te halen. En al helemaal omdat je dat doet zonder inmenging van elektronica. Rijden met een Z300 is een pure ervaring.
Natuurlijk heeft de Z300 geen elektronica, het is een budgetfiets, toch?
Klopt gedeeltelijk, de Kawa heeft namelijk wel ABS en een slipperclutch. Bovendien ziet het ding er gewoon goed uit, van een goedkope uitstraling is geen sprake. Natuurlijk zijn de remmen en vering niet het crème de la crème, maar het voldoet allemaal goed.
Conclusie?
Erg leuk ding, en niet alleen voor beginners. Stuurt krankzinnig makkelijk, klinkt als een GP-fiets, heeft voldoende vermogen om overal in Nederland vette prenten te scoren en ziet er hip genoeg uit. Voor al dat leuks ben je € 5499 kwijt. Niet vergeten om nog vijfhonderd euro te reserveren voor een Performance-pakket.
Het gehele testverslag lees je in MOTO73 nr. 8 van 2015, die op 9 april in de winkels ligt.
