Sportieve eencilinders komen regelmatig voorbij, maar zelden zo mooi als deze Honda Super Mono 644. Helaas bleef het beperkt tot een eenmalig optreden tijdens de 31ste Internationale Tokyo Motor Show in 1995.
Proefballon
Honda’s XBR500 en GB500 Clubman waren halverwege de jaren tachtig van de vorige eeuw charmant, innemend en hadden een hoge aaifactor. Qua looks en prestaties kunnen ze echter niet in de schaduw staan van deze Super Mono 644. Al blijft dat laatste een aanname want niemand reed ooit op de prachtige eencilinder. Honda liet deze proefballon op en prikte hem zelf ook weer lek.
Dure exoot
De sportieve mono leek met de opkomst van de multicilinders gedoemd uit te sterven, maar in de jaren tachtig en negentig kwamen motofabrikanten telkens weer met nieuwe modellen op de proppen. Bimota deed het zeer exclusief met de Supermono die in 1995 al 25.000 gulden kostte. Als gezond en betaalbaar tegenwicht hadden Yamaha en Honda de luchtgekoelde SRX660 en XBR500 in het programma. De watergekoelde Yamaha SZR660 en MuZ Skorpion Sport trokken de sportieve eencilinder de volgende eeuw in.
Buitenspel gezet
De Gilera Saturno van eind jaren tachtig komt qua exclusieve uitstraling en sportief lijnenspel redelijk overeen met de Honda Super Mono 644. In Nederland vroeg importeur Gijs van Dijk zestienduizend gulden voor de Saturno. Had Honda eenzelfde bedrag voor de Super Mono gevraagd dan zette het zichzelf een beetje buitenspel. Een NTV650 Revere was namelijk 1600 gulden goedkoper.
Oude bekende
Toch blijft het jammer dat de Super Mono 644 nooit verder kwam dan prototype. Hij ziet er productierijp uit, maar ging nooit in productie. Terwijl we er in 1995 al op hoopten. Het 644cc zware blok is een oude luchtgekoelde bekende, maar het strakke lijnenspel met Italiaanse en Britse invloeden is bekoorlijk nieuw. Technische snoepjes als de liggende schokdemper en het prachtige buizenframe maken hem af.
