Afgelopen weekeinde was er eentje vol zonneschijn en een lucht bezwangerd met het geluid van gillende, jankende en ronkende motoren. En masse trokken we het motorpak aan en terecht! Naast een lichte jubelstemming die zich van ons meester maakte, kwam ook weer dat jaarlijks terugkerende duistere gevoel. ‘De kranten zullen er maandag vol mee staan…’
Vorig jaar meldden we op MOTOR.NL op de maandag na het eerste motorweekeinde nog dat de pers graag scoorde met dode motorrijders. Als bloedhonden wordt tijdens en na het beruchte weekeinde gespeurd naar ongelukken waarbij motorrijders betrokken zijn en veelal wordt een en ander nog eens lekker aangedikt met gekleurd taalgebruik. Vaste prik, je kunt de klok erop gelijk zetten en dit jaar vormt geen uitzondering.
Ook vandaag zijn de pijlen weer gericht op de motorrijders, maar de tendens lijkt dit jaar toch te zijn dat de berichtgeving feitelijker en minder gekleurd is en daar zijn we blij mee. Geen ‘motorduivels’, ‘hoge snelheden’ en ‘gescheur’, maar slechts korte berichtjes met de kale feiten zonder oordeel. Daarbij komt dat het weekeinde voor het eerst sedert lange tijd relatief rustig verlopen is. Een rondje door de berichten vanochtend leverde onder de motorrijders ‘slechts’ zeven gewonden op en goddank geen overlijdens. Je zou er bijna bij gaan juichen… Vandaag zoeken we in ieder geval niet verder naar berichten om het gematigde positieve gevoel vast te houden.
Opvallend is dat in 50 % van de ongevallen de motorrijders over het hoofd zijn gezien door automobilisten. Deels zal dat kunnen komen door een na de winter verminderd verwachtingspatroon, maar als we realistisch zijn zal het vast weer de vertrouwde combinatie zijn van slechte zichtbaarheid en slecht zicht vanuit de moderne auto waarin je tegenwoordig meer tegen superveilige boomdikke raamspijlen aan zit te kijken dan door een ruit.
Je merkt, we zijn dit jaar behoorlijk mild naar onze journalistieke collegae. Ze lijken wat minder vijandig, minder sensatiebelust ook, maar natuurlijk zijn er uitzonderingen:
MediaTV.nl bericht: ‘Aan de Abtsweg in Rotterdam is zondagmiddag een motorrijder flink onderuit gegaan. Hierbij heeft hij meerdere geparkeerde auto’s geraakt. De motorrijder maakte een flinke smak tegen het wegdek en raakte hierdoor gewond. Na behandeling door het ambulancepersoneel is het slachtoffer met spoed naar het ziekenhuis vervoerd.’
We houden het maar op populair taalgebruik, maar ergens kriebelt het toch een beetje…
Zelfs de Telegraaf laat sensatiezucht achteraf achterwege en plaatst slechts een berichtje net voor het weekeinde naar aanleiding van een ANWB-persbericht waarin motorrijders en overige verkeersdeelnemers gewaarschuwd worden . Daarin komt de KNMV ook aan het woord en je kunt het ze niet kwalijk nemen zoals altijd even te preken voor eigen parochie door hun rij-opleidingen aan te prijzen, zo na een winterstop. Toch kunnen we ons alsnog even lekker ergeren (we zouden het dit jaar bijna gaan missen) aan de volgende stelling: ‘Gemiddeld rijdt een motorrijder 3500 kilometer per jaar, dat is heel weinig. Dan kan je dus nooit een goede motorrijder worden. Vergelijk het maar met skiën: als je een keer per jaar met wintersport gaat, kan je ook nooit een hele goede skiër worden.’
Kortom, de schade voor dit jaar lijkt ontzettend beperkt, mede door relatief weinig gebeurtenissen. Toch moeten we de hand in eigen boezem steken als het gaat om de motorrijder in het Brabantse Overloon die gisteren gewond raakte tijdens het wildcrossen. Hij verwondde twee controlerende BOA’s tijdens een vluchtpoging en ging zelf onderuit. Hulde voor het AD om hier niet eens in de berichtgeving flink op de motorrijder in te hakken.
We weten niet hoe het met jullie zit, maar voor het eerst in jaren halen we na het beruchte weekeinde opgelucht adem.
