Een grote hond in een klein lichaam, zo kun je een chihuahua het beste omschrijven. Het beestje transformeert om het minste of geringste in een mini-vechtmachine. Suzuki’s lichtste GSX-R zit ook in een ander lichaam, namelijk dat van de GSX-R750. Die overigens van zichzelf al verbazingwekkend klein is. Is de GSX-R600 een bijtertje of een schoothondje?
Onderhuids is het eigenlijk alleen de cilinderinhoud die de 600 doet verschillen van de 750. Zet je de twee naast elkaar, dan is er qua rijwielgedeelte weinig nieuws onder de zon. Nou ja, wél in vergelijking met de ‘oude’ GSX-R600, zoals die in 2010 in de showroom stond. Een nieuw frame, een flink ingekorte wielbasis, nieuw en vooral lichter kuipwerk en misschien wel het belangrijkste: een beduidend sterker middengebied. Althans, dat laatste claimt Suzuki… Over claimen gesproken: zoals een hond eerst een boom besnuffelt voordat hij er tegenaan plast, zo lopen wij ook altijd nieuwsgierig een rondje rondom een motor voordat we die bestijgen. Dus ook met de Suzuki GSX-R600, waarbij diverse details onmiddellijk in het oog springen. We noemen bijvoorbeeld de uitlaat, het goed afleesbare dashboard met duidelijke versnellingsindicator, de BPF-voorvork van Showa, de neus met de staande koplamp, Brembo-monoblocs en het kuipwerk, dat nog steeds de onmiskenbare GSX-R-look heeft, maar frisser en een stukje moderner oogt.
De GSX-R mag dan totaal vernieuwd zijn, we kunnen eerder spreken van een diepgravende doorontwikkeling dan van een totale revolutie. Zo heeft bijvoorbeeld het blok aan topvermogen niets gewonnen, maar is er gericht gesleuteld aan het middengebied. Een trend die we eigenlijk alleen maar toejuichen; topvermogen is belangrijk, maar het moet wel in verhouding staan tot de prestaties bij lagere toerentallen. Op straat lijkt de Suzuki ongenaakbaar en is hij bovendien uitermate goed te berijden. Het vermogen van de vier-in-lijn bouwt mooi lineair en dus voorspelbaar op. Dit gaat gepaard met een bruut inlaatgeluid waar je ú tegen zegt! Dat is wat we karakter noemen en het maakt het toch ietwat ontbrekende eindschot een beetje goed. Want terwijl de Suzuki in het lage- en middengebied opzien baart, blijft de GSX-R qua topvermogen achter bij de concurrentie. Als compensatie kun je tijdens het racen heerlijk wegkruipen achter het ruitje. De GSX-R biedt een behoorlijke windbescherming, terwijl de zithouding goed is.
De eerste echte tegenvaller openbaart zich wanneer je op het scherp van de snede wilt gaan rijden. Nu er Brembo-monoblocs aan de voorvork hangen om het geheel tot stilstand te brengen, koesteren we de stille hoop dat Suzuki nu eens afrekent met het jarenlange manco van de zompige rempartij. Dat lukt echter maar tot op zekere hoogte. Het eerste remgevoel is heus wel goed en de rempartij werkt keurig samen met de radiale Nissin-rempomp, maar dit gevoel neemt flink af naarmate de remmen meer hitte vasthouden. De remhendel verlangt dan veel meer trekkracht en het gevoel is beduidend minder. Jammer!
Iets harder insturen dan maar? Geen probleem. Het rijwielgedeelte, met de ietwat ingekorte wielbasis ten opzichte van het vorige model, beweegt lichtvoetig over het asfalt. De nieuwe BPF-voorvork van Showa speelt daarin een belangrijke rol, terwijl de afslankkuur van negen kilo natuurlijk ook belangrijk is. En wel nodig ook, want met een rijklaargewicht van 187 kilogram plaatst de GSX-R zich gewoon tussen de concurrentie.
Suzuki pakt punten terug met de standaard aanwezige stuurdemper en de slipperclutch. Deze laatste houdt de boel in het gareel wanneer je al instuurt, terwijl het toerental nog met hoge nood terugzakt richting goed te aanvaarden waarden. Twee ingrediënten, waarvan de Suzuki op het circuit duidelijk profiteert. Toch is hij vooral in zijn element op straat, de plek waar de Suzuki in zijn klasse echt een topscore neerzet.
Het vermogen van de vier-in-lijn bouwt mooi lineair en dus voorspelbaar op. Dit gaat gepaard met een bruut inlaatgeluid waar je ú tegen zegt!
Gemaakt voor
Jekyll & Hyde. Hard knallen op het circuit waarderen we ten zeerste, maar je moet er óók een rondje mee om de kerk kunnen rijden! Hopelijk zijn de heren J. en H. ook tweeverdieners, want € 13.499 is niet voor de poes…
Motor
Het lage- en middengebied is op straat goud waard. Wanneer het blok wordt opgewonden en naar lucht begint te happen, buldert de inlaat met een zwaar grommende ondertoon. Gaaf! Het uitlaatgeluid valt erbij in het niet.
Goed gedaan, jochie
Het rijwielgedeelte is makkelijk, lichtvoetig en vertrouwenwekkend. Zeker wanneer het flink begint te regenen voelen we ons op de Suzuki zeker van onze zaak. Het blok is lineair en heeft een vriendelijk en goed te doseren karakter. Mocht dat nog niet genoeg zijn, met de flipper aan je linkerstuurhelft zet je ‘m in standje ‘B’ van ‘braaf’, ‘berustend’ of ‘barmhartig’.
