Met het succes van de BMW S1000RR in ons achterhoofd is de komst van de S1000R eigenlijk geen verrassing. Interessant is ‘ie echter wel, want het is een levendig segment waar ook de concurrentie zich op concentreert. We noemen een KTM 1290 Superduke en de nieuwe Z1000 als recente voorbeelden. Afijn, BMW dingt nu ook mee naar de prijzen, met deze uitgeklede S1000R. Randy van der Wal testte de S en dus pleegden we een belletje, nieuwsgierig als we zijn:
Nou Randy, het is dus gewoon een S1000RR in schaapskleren?
Hm, nee, dat is te makkelijk. De gelijkenissen zijn op bepaalde gebieden zeker groot, rijwielgedeelte en blok bleven voor het grootste deel intact, maar de subtiele aanpassingen laten zich zeker voelen. Zo is de geometrie aangepast en is de 999cc vierpitter uit de RR onthoofd van z’n immense top-end. Dat doet veel met het karakter van deze S1000R. Hoewel aan power geen gebrek (het korte slag blok blijft extreem gretig) is de vermogensafgifte goed te behappen en mooi progressief. Het stuurkarakter is buitengewoon lichtvoetig. Klein detail: de door ons gereden S1000R zat wel vol met (optionele) elektronica zoals DDC en DTC.
Aha, moet de concurrentie zich ernstig zorgen gaan maken?
Tsja, het is een BMW, dat alleen zal de meeste al zorgen baren. Maar afgezien daarvan stapt de S1000R duidelijk ‘hoog in’ in dit segment. Qua power en elektronica op het niveau van een directe concurrent als Aprilia Tuono V4 APRC, ook al zo’n ex-superbike. Neusjes van de naked-zalm.
Waar reed je de S1000R eigenlijk?
Mallorca, als er een bestemming op het lijf van dit soort nakeds geschreven is, is het dit eiland. De ruige westkust is een absoluut stuurparadijs. Beschouw het meteen maar als een goede vakantietip.
Wanneer kunnen we je uitgebreide testbevindingen lezen?
In de volgende MOTOR Magazine, tevens de laatste MOTOR oude stijl én Jolink Special, dus gaat dat lezen. 12 december in de winkel.
