Suwatteh? Sugomi, Japans voor ‘object met groot aura.’ Japanners geven het beestje graag een naampje en feit is dat de Z1000 een naam heeft hoog te houden. Voor 2014 ging Kawa’s favoriete naked aardig op de schop. Meest opvallend ‘stylingwise’ is natuurlijk de spitse en lage snuit. Om dit mogelijk te maken verhuisde het dashboardje naar een plek bovenop het stuur. Futuristisch is een understatement.
Ondanks een batterij aan aanpassingen bleven blok en rijwielgedeelte in de basis gelijk, de bekende, bullige,1043cc vier-in-lijn (dus niet het blok uit de ZX-10R zoals ook wel gesuggereerd werd) hangt wederom in een fors aluminium brugframe. Vooral het inlaattraject ging aardig op de schop met een nieuwe airbox en slimmer gepositioneerde ‘downdraft’ gasklephuizen. Nu met dubbele gaskleppen overigens. Kawasaki heeft de lengte van de inlaatkanalen aangepast (langer) om het middengebied extra op te poetsen. Om dezelfde reden zijn ook de overbrengingsverhoudingen van de zesbak ingekort.
In navolging van de ZX-6R is ook de Z1000 nu uitgerust met een Showa SFF-BP vork, de laatste variant op de Big Piston Fork met gescheiden demping (rechts) en veervoorspanning (links). De radiaal gemonteerde vierzuiger klauwen zijn nu van het Monoblock-type en uitgerust met ABS. Het rijklaargewicht is gelijk gebleven met 221 kilo. Het vermogen groeide door de aanpassingen van 138 pk naar 142 pk, terwijl het forse koppel van 111Nm nu 500 tpm eerder op straat wordt gezet, bij 7.300 tpm. Binnenkort de test in MOTOR Magazine en op Motor.nl.
