Viel Eileen McAuliffe 55 jaar geleden nou als een blok voor de stoere Andy Casey of zijn groene BSA A50? Het stel is sinds die tijd onafscheidelijk, maar de BSA verdween door het huisje-boompje-beestjeverhaal uit zicht. Tot ze de BSA twee jaar geleden terugkochten en sindsdien weer als verliefde pubers ritjes maken.
Als bakvis van het bovenste water viel de zestienjarige Eileen als een blok voor de charmes van zowel motor als motorrijder. De Ierse kon naar eigen zeggen de voorkant van een motorfiets nog niet onderscheiden van de achterkant, maar de groene BSA doet haar vanaf het eerst moment iets. ‘I thought it was lovely’, laat ze in de Irish Times optekenen. Grote liefde Andy benadrukt dat hij nog altijd niet helemaal zeker weet waarvoor zijn geliefde in eerste instantie viel. Ging het om hem of om de motor?
Levenslang schuldgevoel
Natuurlijk kent dit liefdessprookje zoals het hoort de nodige drama. Zo zagen Eileens ouders het niet zitten dat hun dochter met een biker omging. Het zou haar dood worden. Dat werd het dus niet, het werd wel de liefde van haar leven en de vader van haar kinderen. Die laatsten waren ervoor verantwoordelijk dat de BSA zoals zo vaak het veld moest ruimen voor een gezinsauto. Andy hield er een levenslang schuldgevoel aan over.
Opnieuw motoren
Toen de kinderen ouder werden, kwamen er opnieuw motoren, maar de A50 waarmee de liefde begon, verdween nooit volledig uit de hoofden van Eileen en Andy. De BSA kwam zelfs weer in beeld, toen Andy een tip ontving dat hij in een motorzaak in Dublin stond. Helaas was hij al verkocht voordat Andy zijn interesse kenbaar kon maken.
Helpende hand
Net als in elke romantische film steekt het geluk soms een helpende hand uit. Tien jaar geleden stonden Andy en Eileen bij een klassiekerrit plotseling oog in oog met ‘hun’ motorfiets. Eindelijk stond de BSA A50 daar in volle glorie. Al was het in de verkeerde kleur. Dat rood kon echt niet, dat moest groen zijn. Het geluk was aan de zijde van Eileen, Andy en de BSA want de man die de BSA meebracht kon uit veel meer motoren kiezen. Uitgerekend deze dag koos hij voor de A50.
Labour of love
Helaas wilde de eigenaar de motorfiets niet verkopen, maar hij beloofde Andy en Eileen wel de eerste keus en aan die belofte hield hij zich. Daarom is de BSA weer terug op het oude liefdevolle nest. Het restaureren was geen werk, maar ‘a labour of love’ aldus Andy. Natuurlijk week het rood voor groen, maar technisch was de A50 in prima conditie. Bij het ultieme happy end zouden we nu schrijven dat het stel al duizenden gelukkige kilometers maakte, maar dat zat er door Covid helaas nog niet in. Geeft niets: de eeuwige tortelduifjes hebben nog meer dan genoeg tijd.
