Rijden in de kou is geen probleem. Rijden met ijskoude vingers wel. Ze belemmeren je bewegingen en ze leiden je af van waar je eigenlijk mee bezig moet zijn: rijden. Hoe hou je je die vingers en de rest op temperatuur?
Zoals Huub Kooijman hierboven al aangaf, voel je op kortere witten wel dat het koud is, maar echt afkoelen doe je pas als je langer rijdt. Ad van Eck heeft het tijdens zijn 40 minuten durende woon-werkrit nog niet meegemaakt. Otto Nijs legt dagelijks twee keer 25 kilometer af. “Met een goed pak, meerdere laagjes en een kraagje is dat tot -15° best uit te houden. Voor het Elefantentreffen heb ik wel thermospul aangetrokken, overigens. Maar verder geen gedoe.” Herman Baten kiest voor een wat ruimer zittende broek: “Lucht isoleert.”
Warme romp
Cheiz Muntjewerff investeerde bewust in een goed textielpak. “In combinatie met extra onderkleding, een goede systeem- of integraalhelm en een goede col kom ik zo vrij eenvoudig de winter door. Huub houdt het op een combinatie van thermisch ondergoed en handvatverwarming. Zijn belangrijkste tip: “Hou je romp warm. Je ingewanden hebben voorrang op je voeten en je handen, als het om doorbloeding gaat. Koelt je romp af, dan voel je dat aan je tenen en je vingers.” Daar heeft Ad van Eck een goede aanvulling op: “Een regenjack over je motorjas aantrekken scheelt enorm in de kou.” Ook hij gebruikt een col, maar dan een dunne, het hele jaar door.
Doorrijden in de winter: waar ligt je grens?
Elektrisch
Ray Teeld reed zowel ’s zomers als ’s winters met lang technisch ondergoed. “Voor mijn benen heb ik drie versies, afhankelijk van de temperatuur.” MAG-beleidsmedewerker Vera de Bruijn is bij lage temperaturen blij met haar verwarmbare Gerbing-binnenjas. Marcel Marsman kocht van dat merk de hele set: handschoenen, jas, broek en sokken. “Dat is allemaal op elkaar aan te sluiten, zodat je een compleet verwarmd onderpak hebt. De verwarmde handschoenen heb ik dan meestal niet meer nodig.” Marcel is enthousiast gebruiker van de Amerikaanse stuurmoffen van Hippo Hands. “Die houden mijn handschoenen ook droog.” Annemieke Lemaire kocht vorig jaar stuurmoffen voor haar Kawasaki Versys. “Dat is mijn absolute aanrader voor doorrijders. Het ziet er niet uit, maar ik ben de schaamte voorbij. Drie kwartier rijden is zo goed te doen!” Thermo-ondergoed is fijn, vindt ze, “maar volstrekt onpraktisch bij woon-werkverkeer.”
Handen
Ondanks de luxe van handvatverwarming en ervaringen met verschillende (niet-verwarmde) winterhandschoenen hebben Cheiz’ handen op langere afstanden nog wel wat te lijden. “Misschien dat handkappen helpen. Ik heb er over nagedacht, maar de noodzaak is blijkbaar niet groot genoeg om er werk van te maken.” Ad kiest voor verwarmde handschoenen. “Mijn dochter heeft handvatverwarming op haar motor, maar dat verwarmt je handen alleen aan de binnenkant. Dat doen mijn elektrische handschoenen beter. Ze hebben accu’s, dus geen gerommel met stekkers en snoeren, en ze zijn in drie standen te verwarmen.”
Drie kwartier
Ook zijspan- en solorijder Eduard Boessenkool gaat voor die verwarmde handschoenen. “Op langere afstanden is het fijn als je ze op je accu kan aansluiten. Dat is wel wat gedoe bij een stop onderweg, maar bij hevige kou zet je ze gewoon op de hoogste stand. Voor zover ik weet gaan accu’s dan hooguit een uur mee.” Paulan Korenhof weet uit ervaring dat haar accu’s zeker drie kwartier actief blijven. ”Ook mijn handen waren toen nog prima op temperatuur. De rest helaas niet…”
Warme-luchtdrogers
Herman Baten is fan van zijn tweevinger- of split-fingerhandschoenen. Daarmee houden pink- en ringvinger en middel- en wijsvinger elkaar wat warmer. Problemen bij de bediening levert hem dat niet op. En binnenhandschoenen? Jan Vastbinder draagt ze af en toe, maar dat gaat wel ten koste van zijn gevoel. Diezelfde ervaring heeft GS-rijder Henk Boterenbrood met winterhandschoenen. “Ook heeft mijn handvatverwarming dan te weinig effect. Ik hou het dus op mijn handkappen in combinatie met die verwarming.” Gouden koude-handentip van Henk: met warme-luchtdrogers bij een benzinestation zijn ze zo weer op temperatuur.
Henk-Jan Scholman reed met verschillende handvatverwarmingssystemen. De goede hebben voldoende vermogen om ook door winterhandschoenen heen te dringen, is zijn ervaring.
Kacheltjes
Voor z’n voeten houdt Cheiz het op laarzen, een half maatje groter dan normaal, in combinatie met een paar goede sokken. “En met mijn boxer heb ik natuurlijk altijd twee kacheltjes bij mijn voeten…” Rijdt hij langer dan een uur of anderhalf in de vrieskou, dan zijn wat gymnastische oefeningen voldoende om het bloed weer te laten stromen.
Scherm
Voor Cheiz is het grote scherm van zijn RT het beste wapen tegen de kou. “Op andere motoren werd ik vaak koud tot op het bot, met een als castagnetten klapperend gebit als begeleiding.” Annemieke sluit zich bij hem aan. “Ik ben op een naked wel eens met 80 km/u achter een vrachtwagen gaan hangen omdat het anders echt te koud was.” Henk heeft altijd een muts bij zich. “Dan blijft je bolletje warm als je helm afzet.”
Handwarmer
Herman Baten legt een gelkussentje op de verwarming en bevestigt dat voor vertrek op het zadel van zijn BMW GS Rally. Annemiekes ervaring met gel is minder positief. “Mijn gelzadel is veel kouder dan een gewoon zadel”, is haar ervaring. Baudouin Knaapen ervaart op zijn Yamaha X-Max scooter duidelijk meer windbescherming dan op de Honda Transalp waarmee hij in vijf jaar dik twee ton aan woon-werkkilometers reed. “En voor de echte kou heb ik een Peacock handwarmer die ik onder mijn jas draag. Werkt prima!” Verder zijn vrijwel alle doorrijders het erover eens dat een investering in goede kleding de moeite meer dan waard is. “Anders gaat de lol er snel vanaf,” weet Marcel Marsman. “En ik heb me in vijf minuten aangekleed. De meeste mensen staan dagelijks langer in de file.”
Herfst
Otto is tegen regeltjes, maar vindt dat een anticondensvizier (Pinlock, bijvoorbeeld) verplicht zou moeten zijn. “Dat is echt een life saver, zeker bij koud weer.” Maar verder? “Motorrijders zijn toch wel vaak piepmuizen. O jee, het is nat. M’n vingers worden koud. Motorrijden is nou eenmaal wat riskanter en minder comfortabel, maar voor mij is het de ideale manier om voor en na het werk een goede mindset te krijgen, weer of geen weer.” Handkappen en stuurmoffen vindt hij onzin. “Aan kou kun je wennen. Daarvoor is de herfst uitgevonden.”
Ik rij vaak meer dan een uur tot ruim 2 uur aan éénstuk en ben dus bang dat de op accu’s verwarmde handschoenen mij geen uitkomst gaan geven. Dan toch maar weer de mijn verwarmde handschoenen aansluiten, al heb ik nu wel handvatverwarming op de Goldwing, en een verwarmd zadel. Dat is toch wel erg fijn…..
Ik ben blij met de windbescherming van het grote scherm en de spiegels van mijn R1200RT. Dat scheelt echt enorm ten opzichte van vorige motorfietsen. Zeker in combinatie met een goed 4 seizoenenpak en verschillende laagjes is het, ook rond het vriespunt heel goed uit te houden. Sinds ik deze fiets heb, heb ik ook geen winterhandschoenen meer aangehad. (Die de bediening van de diverse knoppen toch best wel belemmeren) In combinatie met de handvatverwarming (in 5 standen) en de zadelverwarming (wanneer het echt koud wordt) is het dan uitermate goed uit te houden. Nu moet ik wel toegeven dat ik mijn R1200RT binnen laat zodra Rijkswaterstaat met zout begint te gooien. Dat vind ik een te grote aanslag op het aluminium van mijn fiets.