Eind jaren ’60 ontstond er in Italië een klasse waarop veel motorrijders meteen verliefd werden. Races met zogenaamde superbikes – zoals ze werden genoemd – die iedereen kon kopen bij de dealer.
Racen met een motor die je gewoon koopt bij een dealer. Slechts een paar veranderingen mocht je doorvoeren om aan wedstrijden deel te nemen die we nu endurance zouden noemen. Ze werden gehouden op alle grote Italiaanse circuits.
Het duurde niet lang of de betere coureurs werden gesteund door de importeurs. Die maakten competitievere motoren, die in een van tevoren aantal geproduceerd moesten worden.
De Italiaanse importeur van Suzuki – SAIAD – deed het wat voorzichter. Die was niet zo scheutig met exclusieve motoren voor coureurs. Liever bouwden ze specials die ze aan het gewone publiek verkochten.
Zo ook met de 750GT, ooit het vlaggenschip van Suzuki. De motor eindigde uiteindelijk als officieel door Suzuki Japan geadopteerde racemotor. De driecilinder tweetakt woog na de SAIAD behandeling 40 kilo minder dan het origineel. Dat de motor veel beter reed was niet alleen aan het gewichtsverlies te danken, aan het rijwielgedeelte werd ook heel veel verbeterd. Bij zijn debuut won de Suzuki op het circuit van Vallelunga, nabij Rome. Het circuit werd de naamgever van de motor.
Endurance heeft sedertdien veel van z’n glans verloren. Toch leverde deze sport altijd markante motoren op. Daarom zou het aardig zijn wanneer Suzuki – naarstig op zoek naar een krachtig uitziende retro – besloot z’n SV650 de glans zou geven van zo’n racer uit de jaren ’70.
