Het mag gezegd: het lange wachten op de Ninja H2 lijkt de moeite waard. Want dit is ‘m, radicaal anders, met vleugels, spoilers, veel carbon en zoals verwacht met een echte supercharger. Kijken we even mee? We zien een lang luchtinlaattraject langs de linkerzijde van de motorfiets, eindigend op de supercharger (technische uitleg) die op zijn beurt is aangesloten op de krukas en de airbox onder hoge druk zet. Dit moet al met al 300 pk opleveren! Althans, dat is wat Kawasaki het ‘design-target’ noemt. Of het ook echt is gelukt, dat wordt nog niet verteld..
Toch is het een bizarre waarde, waarbij het nog niet helemaal duidelijk is of de straatversie ook echt die 300 pk gaat leven. Kawasaki is daar nog onduidelijk over en we hopen niet dat ze alsnog met een domper op de proppen komen en deze H2 slechts de boeken in gaat als een zorgvuldig gehyped prototype.
De straatversie is namelijk nog niet onthuld en dat gaat op de EICMA in Milaan gebeuren. Deze zal er natuurlijk anders uit zien. Natuurlijk zal het vele carbon sneuvelen, maar denk ook aan verlichting, een kentekenplaat en meer praktische zaken. En hoe ver de H2 ook van de 300 pk af zal zitten, indrukwekkend zal het zijn en blijven. Zeker als je nagaat dat de ZX-10R, met hetzelfde 998cc-motorblok maar zonder supercharger, al op 200 pk zit! Dit is de overtreffende trap en we kunnen niet wachten om het geluid te horen, terwijl je het geblazen motorblok richting de toerenbegrenzer dirigeert. Gaaf!
Erg opvallend vinden we het buizenframe, terwijl we vanuit Japan toch voornamelijk balkenframes zien, zeker wanneer het om sportmodellen gaat. Navraag bij Kawasaki leert ons dat het nodig was om het motorblok van voldoende koeling te voorzien.
Precieze details over het rijwielgedeelte hebben we nog niet, maar het ziet er hoogwaardig uit. Een fraaie enkelzijdige achterbrug met daarin een prachtig achterwiel, hoogwaardige vering en dikke M50-monobloc remklauwen van Brembo.
[justified_image_grid ids=20918,20919,20920,20921]
