Vertrouwen in je schoeisel. Dat is het voornaamste wat een motorrijder van een motorband verwacht. Bij Continental hebben ze dat begrepen en De Continental Trail Attack III is – zoals zijn naam doet vermoeden – de derde generatie van de band die ontwikkeld wordt voor zware, krachtige allroadmachines. Denk aan een Ducati Multistrada 1260S, Honda Africa Twin of de BMW R1250GS. Machines vol elektronica maar vooral met een enorme bult koppel en pk’s aan boord. Daarbij zijn het machines die door de berijder vaak worden beladen met flink wat bagage. Van laatstgenoemde BMW staan overigens veruit de meeste machines voor ons klaar in Spilia, op het westen van het eiland. Of het een hint is waar de Duitsers de beste verkoopresultaten hopen te boeken? Misschien.
Inrijtijd
Tijdens een rit van bij elkaar zo’n 230 kilometer wordt hopelijk duidelijk hoeveel vertrouwen de nieuwe generatie weet te genereren. Want dat is toch één van de dingen waar de Duitse fabrikant hoog op inzet. Laten we beginnen bij het begin. De TA3 heeft een veel kortere inrijtijd dan je misschien van andere banden gewend bent. Dat heeft te maken met een nieuwe coating in de mal. TractionSkin noemen ze dat. Daardoor is het vettige laagje – waarmee de band makkelijker loskomt – niet meer nodig. Dat zorgt er dus voor dat je met je nieuwe band veel minder lang rustig aan moet doen om glijpartijen te voorkomen.
Compound
Hetzelfde gaat op voor de opwarmtijd. Door de compound van de band is het mogelijk gemaakt om in relatief korte tijd de band al op zo’n temperatuur te krijgen dat je het gevoel hebt dat je zoekt. Conti claimt dat de optimale temperatuur al na 1500 meter van het vertrekpunt bereikt kan worden. Bij normaal rijden zou de voorband eerder warm moeten worden dan de achterband. Dat komt de wendbaarheid en het gevoel in het korte werk ten goede. Bij sportief gebruik zou het andersom moeten zijn waardoor je ook op snelheid veel grip hebt.
Iets zacht
Het is nog wat fris als we rond negen uur eindelijk eens wegrijden. De buitentemperatuur is zo’n 13 graden. De voorgeschreven bandenspanning is 2.5 bar voor en 2.9 achter. In de ochtend staat de voorband op 2.4, de achterband staat wel netjes op 2.9. Met normale snelheden rijden we weg. Echt veel kans om op de opwarmtijd te letten is er aanvankelijk niet omdat de wegen verbazingwekkend slecht zijn. Slib, zand, water en soms gewoon hele stukken waar het asfalt op één baan is weggespoeld. Op z’n zachtst gezegd is het redelijk acclimatiseren. Gelukkig is het droog waardoor het vuil de weg niet al te glibberig maakt.
Vuil
Eenmaal gewend aan de wat vreemde lijnen die je moet maken om in een bocht niet finaal in een kuil te rijden gaat het beter. Natuurlijk beweegt de band soms wat vreemd doordat er nog net iets van vuil in een bocht ligt, maar dat je dan wat minder grip hebt ligt in mijn ogen niet zozeer aan de band. Die geeft echt wel vertrouwen. Als we na de koffie wegrijden en we vrijwel direct een onaangetast stuk asfalt voor de kiezen krijgen, valt het op dat de band eigenlijk al voldoende op temperatuur is om er eens lekker voor te gaan zitten. Het tempo stijgt namelijk rap in de groep. Met negentig een bocht induiken zonder zeker te weten dat er geen vuil ligt doe je namelijk niet met een band die je niet vertrouwd.
90-10
Ik denk dat daar wel een flinke les uit getrokken kan worden. Qua verhouding straat/offroad geeft Continental een verhouding van 90-10 % op. Daarom is het dan ook dat we onderweg een tweetal gravelpaden voor de kiezen krijgen. Met de GS gaat dat prima, maar als ik even later de overstap heb gemaakt naar een S1000XR is het toch best wel ploeteren in het mulle zand dat zelfs voor de gids als een verrassing komt. Overduidelijk wordt het dat de Trail Attack III zeer straat georiënteerd is. Je plekje zoeken op het campingveld of een goed aangereden gravelpad zijn te doen, meer dan dat moet je eigenlijk niet verlangen.
Levensduur
De 230 kilometer door olijfboomgaarden, valleien en bergen – waar we zelfs nog sneeuw tegenkomen om het pallet van verschillende omstandigheden compleet te maken – is sneller voorbij dan ik dacht. De bandenspanning is zowel voor als achter met 0.1 bar gestegen. Het enige dat we niet konden testen is de toegenomen levensduur waar Conti mee te koop loopt. Doordat tijdens de fabricage met de temperatuur wordt gespeeld kan de band opgebouwd worden uit één compound die toch verschillende eigenschappen heeft. Daarmee zou je veel meer kilometers kunnen maken zonder dat het gevoel degradeert. Maar goed, dat valt op zo’n minitripje onmogelijk aan te voelen. De banden waarmee we op pad gingen waren ook niet hagelnieuw – er stond ongeveer 300 kilometer op – waardoor we de ‘inrijkarakteristiek’ ook niet konden ondervinden.
