Ooit kwam ik uit de mal. Een kunstwerk van lichtmetaal. Dampend nog, mijn fysiek strakgeboetseerd als precisie-instrument. Sterk, onverzettelijk waar het moet, dunwandig waar het kan, een wonder van balans tussen noodzaak en gewicht. Bij mij komt alles samen. Ik vang de krachten op, ben het fundament, de basis, voor alles wat beweegt. Krankzinnig zijn de krachten die ik te voortduren krijg, de snelheden die ik in toom houd. Gloeiend de olie op mijn huid, een schelp voor de ingewanden die het beest aan de praat houden. Razend versnellen de tandwielen, vertragen weer, boven mijn hoofd dansen de krukken met duivels genot op het feest van vuur en blinkend staal en ik draag, verdraag het geweld als vanzelf, zet uit, krimp, koel en ben de basis van alles.
En nu. Het feest is klaar, krakend en steunend tot een einde gekomen. De vlammen gedoofd, alles staat stil. Ik ben onverzettelijk, nog steeds, aan mij heeft het niet gelegen. Maar waar gespeeld wordt met vuur is een eind onvermijdelijk. Mijn huid is dof, geplaagd door de elementen. Maar ik ben heel, nog steeds uit één stuk. Verscholen onder de dikke, koude olie glim ik. Net als vroeger, wacht ik geduldig op het Helse Feest.
Jaap van der Sar
In 2019 bestaat de Honda CB750 50 jaar. Deze Honda betekende de nekslag voor veel motormerken, maar luidde ook de nieuwe tijd in. De motorfiets evolueerde van functioneel vervoersmiddel naar recreatief genotsmiddel. Omdat het zonde is een ’69 blok uit elkaar te schroeven, hebben we dat gedaan met een ’79 blok. Een vierklepper in plaats van een twee.
