Als je na de jaren 70 geboren bent of geen interesse hebt in klassieke races, zegt de naam Morbidelli je misschien niets. Het Italiaanse merk had echter heel wat successen in die tijd en ene Graziano Rossi – vader van – racete er ooit mee. Nu is het merk herrezen uit de dood en komt het naar Europa met heel wat nieuwe modellen. Wij maken de eerste kilometers met hun eerste model: de T1002VX.
Motor.NL: Laat ons raden; je bent ergens in Italië?
Gijs Gilis: “Uiteraard! Dat kan natuurlijk niet anders met een merk als Morbidelli. Bologna, om precies te zijn. MBP Moto, onderdeel van Keeway Group, heeft de merknaam Morbidelli gekocht, waardoor alle toekomstige modellen onder die vleugels op de markt zullen komen. De T1002VX is meteen een uithangbord die vol op het populaire adventure touring-segment inspeelt. Zij het op een andere manier dan we al gezien hebben.”
We waren al nieuwsgierig en met die laatste zin maak je dat gevoel alleen maar erger. Vertel!
“De T1002VX heeft een 80 graden V-twin die 1.000cc groot is, maar een voorzichtige 87 pk en 89 Nm levert. Dat is opvallend weinig in de pk-wedloop die altijd gaande is. Als je doorzoekt waarom dat zo is, kom je al snel tot een logisch antwoord. Het motorblok is namelijk ontwikkeld om ook in de C1002V cruiser zijn ding te doen. In de T1002VX die wij vandaag hebben gereden, is de tuning wel helemaal anders om in een toermotor te passen.”
Morbidelli komt naar de Benelux
Voel je daar dan iets van?
“Toch wel. De V-twin is bijzonder soepel en lineair. Hij pikt makkelijk op, zonder gesputter, en voelt zich het best in middel tot middelhoge toeren. Draai je vol aan het gas, dan komt er een stevig geluid uit. Geen cruisergeblaf, maar wel een energiek dondergebrul. Moest je je daar iets bij kunnen voorstellen… Wat wél klinkt als een cruiser, is de versnellingsbak. Die schakelt fijn, zuiver en moeiteloos, maar je hoort wel die typische ‘klonk’ zoals bij een cruiser, zij het in mindere mate. Storend is het nooit. De stevige 265 rijklare kilo’s ook niet. Tenzij je de machine aan de hand manoeuvreert of bergaf moet remmen.”
Geblaf, gebrul en geklonk. Kijkende naar je foto’s, kreeg je ook gedonder onderweg?
“Dat gelukkig niet, maar wel mist, regen en een totaal gebrek aan zonneschijn. In het hotel ja, toen we vertrokken. Maar daarna reden we alleen maar meer en meer richting slechter weer. Zoals ieder nadeel zijn voordeel heeft, merkten we daarbij op dat de wind- (en regen)bescherming prima voor elkaar is. Het scherm is met twee klemmen instelbaar, wat al rijdend moeilijk is, maar het is breed en hoog, dus ideaal voor dit weer. Daarnaast is de Morbidelli geweldig uitgerust, met standaard handvat- en zadelverwarming, cruisecontrol, verlichte schakelaars, 12V-, usb-C én usb-A-aansluiting, middenstandaard, zijkoffers, topkoffer,…”
Dan heb je zeker geen kou gehad. Verder nog rijtechnische elektronica?
“… tractiecontrole, bochten-ABS en vier rijmodi. Wanneer ga je nu eens leren om mij uit te laten praten? Dat was een retorische vraag, want over die rijmodi moet ik nog iets vertellen. Ze zijn namelijk enkel instelbaar als je stilstaat. En in de Sport-modus is de tractiecontrole uitgeschakeld. Of in de Offroad-modus is TCS en ABS uitgeschakeld, zowel achter- als vooraan. Oh ja, enkel in Sport levert hij 87 pk. In de andere drie rijmodi slechts 74. Vreemde keuzes en vooral onnodig moeilijk. Gewoon in Standard laten staan is de beste oplossing, en dan rijdt de Morbidelli vooral heel soepel en comfortabel.”