Ze worden steeds zeldzamer, de persintroducties van motoren waar we van Motor.NL écht maandenlang op voorhand naar aftellen en om knokken. Maar die van de 2024 Kawasaki ZX-4RR stond al sinds de jaarwissel met rood in de agenda van onze man omcirkeld. De terugkeer van de 400cc supersport, mét een rasechte vier-in-lijn in het frame? Laat maar doorkomen! Wij krijgen onze gelukzak tussen de circuitsessies door even aan de lijn, terwijl hij de oordoppen uit bijbehorende gehoorgangen peutert.
Nieuwe Kawasaki Ninja ZX-4RR vanaf september in de showroom
Motor.NL: Kom op, gooi ‘t er maar uit. Hebben we wat gemist?
Jelle Verstaen: “Dat is het understatement van de dag. Ik zou me willen verontschuldigen, maar ga ‘t toch maar niet doen, chef. Gewèldig, is het. Een welgekomen zeebries over een bloedheet Circuito de Calafat, nagelnieuw leder om m’n billen én het getier van Kawa’s kleinste langs de pitmuur. Waanzinnig. Al helemaal in de nek van dat krijsende keteltje – wat een dag!”
Boodschap begrepen, rustig maar. Vertel liever hoe die ZX-4RR reed…
“Wel, hij stelde helemaal niet teleur. Dat is – gezien de hooggespannen verwachtingen bij de aanwezige journalisten en ondergetekende – alvast een flinke meevaller. De combinatie van 77 pk, 189 kg rijklaargewicht en een wielbasis van amper 1.380mm werkt alvast geweldig om ‘m flitsend de bocht om te jassen op deze technische omloop, terwijl het blokje op kooktemperatuur lekker krachtig voor de dag komt. En dan hebben we ’t nog niet gehad over het hoogtoerige gehuil uit de (optionele) Akra-demper. Top.”
“De radiaal gemonteerde monobloc-remklauwen presteren (na uitschakelen van het ABS) daarenboven prima bij constante foltering, het standaardpakket is erg uitgebreid voor een vierhonderdje (instelbare tractiecontrole, verschillende rij- en powermodi, TFT-schermpje met connectiviteit, slipperassistkoppeling, standaard quickshifter mét autoblipper,…), en qua looks en presence hoeft hij amper onder te doen voor z’n grote broer ZX-10R. De Showa-ophanging is vooraan qua veervoorspanning instelbaar, achteraan kan je met daarenboven ook met in- en uitgaande demping in de weer. Dankzij de 160mm-achterslof oogt én voelt deze nieuwkomer overigens een pak potiger dan z’n cilinderinhoud zou doen vermoeden…”
Het motorblok is misschien wel het meest opvallende van deze machine, toch?
“Jazeker, op meerdere vlakken. In tijden waarin iedereen naar een paralleltwin grijpt, is de keuze voor een complexer, zwaarder en duurder viercilinderblok niet evident, maar ’t is wel een keuze die doet dromen. Vier duikende zuigertjes op een rij, een begrenzer bij 16.000 toeren, rechte inlaattrajecten, een snelle nokkenas en relatief grote kleppen (22/19mm) voor z’n kaliber, een licht vliegwiel voor snelle acceleratie en een zesbak met quickshifter om het plaatje af te maken. Het resultaat is een erg toerenhongerig blok, dat we op Calafat het liefst tussen de 12.000 en 16.000 omwentelingen in houden – liever een lagere versnelling en de kans op in de begrenzer draaien, dan te snel opschakelen en terrein verliezen. Wat uiteraard al snel uitmondt in een (wed)strijd onder de aanwezige journalisten: knokken om de snelste exit en slipstreamen dat ’t een lieve lust is. Heerlijk!”
Vallen er ook twijfelpuntjes te noteren?
“Hmm, toch wel. Z’n leukste eigenschap is tegelijk ook wel een achilleshiel: zo moet je ’t blok echt wel oppokken tot je 8 à 10.000 toeren maakt voor je het vermogen echt voelt binnenkomen (dus rest de vraag hoe fijn hij in trager stadsverkeer rijdt). Daarnaast is de voorvork is voor het snellere werk nogal aan de softe kant qua demping (en kan enkel qua veervoorspanning worden bijgesteld), en de banden die we er vandaag onder hadden liggen, die krijg je niet standaard bij de dealer omgesjord – dus daar kunnen we weinig over kwijt.”
Wat kost zo’n ZX-4RR?
“Daarover werd vooraf best druk gespeculeerd, aangezien zo’n kleine vier-in-lijn best duur is qua productie. Met 9.799 euro heb je al een ZX-4RR in je garage in België, in Nederland betaal je 10.499 euro. Dat is niet weinig – moeten we eerlijk in zijn – maar lijkt me wel ruimschoots gerechtvaardigd als je ziet wat je ervoor in de plaats krijgt. Zelden meer plezier gehad op circuit – helemaal tegen de limiet uitwringen is vaak fijner dan een motor tot de helft van z’n kunnen over de baan jassen. Daarover gesproken: ik moet weer aan de bak. Nu ja, moeten…” (lacht)
