Harley-Davidson is misschien wel het beroemdste motormerk ter wereld. Sterker nog, het is misschien wel een van de beroemdste merknamen ter wereld, punt. Sinds 1903 is Harley-Davidson de belichaming van de Amerikaanse motorfietsindustrie, natuurlijk geholpen door het feit dat het merk als een van de twee de Tweede Wereldoorlog overleefde en, decennialang daarna, de enige Amerikaanse motorfietsfabrikant was.
Het is een wilde rit geweest, met veel ups en downs, successen en mislukkingen, goede en slechte tijden. Dus leun achterover en geniet van onze lijst met leuke feitjes over Harley-Davidson.
1. Het begon allemaal met een blok
Het verhaal van Harley-Davidson (H-D) begon toen William S. Harley, samen met zijn vrienden Arthur en Walter Davidson, een klein motorblok bouwde die ontworpen was om in een gewoon fietsframe te passen, als aanvulling op de trapinspanning van de berijder. Het was geen succes: de fiets slaagde er niet in om zelfs de kortste of mint steile heuvels te beklimmen met de kracht van de motor alleen.
Het trio liet zich niet ontmoedigen en ontwierp een groter motorblok en een eigen frame. En de eerste machine was klaar in 1904.
Waardevaste motoren: investeren én verdienen aan motorfietsen
2. Grootste motorfietsfabrikant ter wereld
Tegen 1905 werden Harley-Davidson motorfietsen ‘in massa geproduceerd’, hoewel die bewering enige nuancering behoeft, aangezien er in 1905 in totaal acht motorfietsen werden gebouwd en verkocht! Tegen 1920 was Harley-Davidson echter de grootste motorfietsfabrikant ter wereld, met 2.000 dealers in 67 landen.
3. Terug naar fietsen
In 1916, in een poging om de naam Harley-Davidson in de jonge, nog niet motorrijdende geesten te planten, keerde het bedrijf terug naar de fabricage van fietsen. De onderdelen werden gemaakt door de Davis Sewing Machine Company uit Dayton, Ohio, en verscheept naar H-D in Milwaukee voor assemblage.
De fietsen waren goed gemaakt, aantrekkelijk en comfortabel, maar helaas te duur: ze verkochten niet goed en de productie eindigde in 1921.
4. Het blok
Harley Davidson was en zal voor altijd geassocieerd worden met de V-twin. De eerste 45° V-twin verscheen in 1909 en is sindsdien de enige motorconfiguratie gebleven die Harley-Davidson voor zijn motorfietsen heeft gebruikt.
In 1960 kocht H-D echter een aandeel van 50% in de Italiaanse fabrikant Aermacchi en produceerde Aermacchi-Harley-Davidson motorfietsen, gebruik makend van het Aermacchi eencilinder motorontwerp. Maar dit waren nooit echte Harley-Davidsons.
In 1974 kocht AMF-Harley Davidson de resterende 50 % van Aermacchi, en in 1978 werd het verkocht aan het Italiaanse Cagiva-concern.
5. Er zijn slechts negen Harley-Davidson V-twin motorontwerpen geweest
Sinds 1903 heeft Harley-Davidson slechts negen verschillende V-twin-motoren met grote cilinderinhoud ontworpen en gebouwd: Flathead, Knucklehead, Panhead, Shovelhead, Evolution, Twin Cam, Revolution, Milwaukee Eight, en Revolution Max.
Hoewel de basisstructuur van de motor behouden is gebleven, zijn het de cilinderkopontwerpen, en beter gezegd, de kleppendeksels die veranderd zijn, waardoor de bijnamen van de motoren zijn ontstaan.
Bovendien wordt de Sportster al sinds 1957 geproduceerd en is hij vandaag de dag nog steeds in productie.
Nu we het toch over motoren hebben, het kenmerkende H-D motorgeluid, liefkozend omschreven als ‘potato-potato’, is een product van de ontstekingssystemen van de vroegste motoren. Het gebruik van slechts één set punten voor beide cilinders (zonder verdeler) betekende dat de bougies van beide cilinders op hetzelfde moment ontstaken, ongeacht welke zuiger het bovenste dode punt van de compressieslag naderde. De hoek van 45° tussen de cilinders betekende ook dat er duidelijke, ongelijke intervallen waren tussen het ontsteken van de cilinders, vandaar het klonterige geluid dat zo anders is dan dat van elke andere V-twin, zoals die van Vincent of Ducati.
Harley heeft zelfs geprobeerd een handelsmerk te verkrijgen voor het motorgeluid, maar slaagde daar niet in omdat een toegekend handelsmerk praktisch niet afdwingbaar is.
6. Slechts een van de twee fabrikanten die de Grote Depressie overleefden
Tot het einde van de jaren 1920 waren er honderden Amerikaanse motorfietsfabrikanten, sommige met een levensduur van twintig jaar, andere slechts één of twee. De Grote Depressie decimeerde de motorfietsindustrie en slechts twee fabrikanten overleefden: Harley Davidson en Indian.
Zoals zoveel andere industrieën overleefde Harley door zich toe te leggen op de fabricage van andere producten dan motorfietsen, zoals industriële motoren. Ondanks de moeilijke omstandigheden, ontwierp en produceerde H-D de driewielige Servicar in 1932, een model dat tot 1973 in de Harley-catalogus zou blijven. Interessant is dat de Servicar de eerste civiele H-D was die werd uitgerust met een elektrische starter, in 1964.
7. Er was een echt zwijn (HOG)
Tegenwoordig kunnen bezitters van een Harley-Davidson lid worden van de broeder- en zusterschap die de Harley Owners Group, of H.O.G, is, vaak afgekort tot gewoon Hog. Harley-Davidsons worden ook wel varkens genoemd. De oorsprong van dit woord is interessant.
In de jaren twintig van de vorige eeuw was er een groep boerenjongens die in het weekend met hun Harley’s gingen racen op de board of dirt tracks in de buurt. Hun mascotte was een levend varken (hog) dat de jongens vaak vergezelde op overwinningsrondjes.
8. Hoe krijg je een slechte reputatie
Tegen het einde van de jaren 1960 daalde de verkoop van H-D sterk en had het bedrijf het financieel moeilijk. Er waren gesprekken gaande met een bedrijf dat gespecialiseerd was in het opkopen van bedrijven in moeilijkheden om vervolgens de activa te verkopen en het bedrijf te liquideren.
Dit had gemakkelijk het lot van H-D kunnen zijn als American Machine and Foundry (AMF) niet had ingegrepen en het noodlijdende Harley Davidson-concern niet had gekocht.
AMF maakte recreatie- en vrijetijdsproducten, waaronder bowlinguitrustingen, en wist niets van het bouwen van motorfietsen, laat staan van het ontwikkelen van het merk en het ondersteunen van de klanten. De kwaliteit daalde als een steen in de jaren 1970 en het was pas toen een consortium van 13 voormalige H-D executives tussenbeide kwam en het bedrijf terugkocht dat de zaken begonnen te keren.
De schade aan de reputatie van Harley was echter al aangericht en het bedrijf vecht vandaag de dag nog steeds om van het etiket ‘onbetrouwbaar’ af te komen, ook al staan de producten van het bedrijf al decennialang model voor betrouwbaarheid.
9. Elke kleur, zolang het maar geen groen is
Het schijnt dat Harley-Davidson rijders bijgelovig zijn en niet op een Harley willen rijden die groen is geverfd. Daar zijn verschillende theorieën over.
Een ervan is dat toen de ex-militaire Harley WLA-modellen na de tweede wereldoorlog uit Europa werden terugkwamen, na gediend te hebben in het leger, ze werden opgeknapt, gespoten en doorverkocht. Maar ze werden vaak slecht opgeknapt en waren onbetrouwbaar, zodat ze regelmatig kapotgingen. Omdat ze ooit groen waren geweest, waren de eigenaren bevooroordeeld ten opzichte van groene motorfietsen.
Een andere theorie is dat het rijden op een motorfiets waarop een soldaat zou zijn gesneuveld, ongeluk bracht.
Nog een andere theorie stamt uit de begindagen van de motorsport: Britse motorfietsen werden groen geverfd in hun nationale racekleur en versloegen vaak Amerikaanse motorfietsen, zodat elke zichzelf respecterende Amerikaan niet dood zou worden gezien op een groene Harley Davidson.
Johnny Depp en de Harley-Davidson die hem tot sekssymbool maakte
10. Harley-Davidson was ooit eigenaar van MV Agusta
In een van de vreemdste episodes in zijn geschiedenis verloor Harley-Davidson ooit een enorme som geld door een van de meest gerespecteerde namen in de motorbranche te kopen en vervolgens te verkopen.
De Italiaanse motorfabrikant MV Agusta domineerde de grand prix-races in de jaren ’50, ’60 en begin ’70 en produceerde enkele van de meest exotische wegmotoren die niet alleen enorm duur waren, maar ook zeer zeldzaam.
In 2008 gaf Harley Davidson om een of andere onverklaarbare reden 109 miljoen dollar uit om MV Agusta te kopen.
Nog geen twee jaar later sloeg de bankencrises toe in de wereld en stortte de verkoop van sportmotoren in. De raad van bestuur van Harley verkocht MV Agusta terug aan de gebroeders Castiglioni voor 3 euro. Maar ze moesten ook $26 miljoen borg storten om de Italianen werkkapitaal te geven voor de komende 12 maanden.
Al met al een vrij dure episode. Tegelijkertijd trok Harley de stekker uit Buell en gaf er de voorkeur aan het geld te besteden aan Harley-Davidson en niet aan andere merken. Dik toen jaar laten blijkt dat een juiste beslissing geweest.
