Test Royal Enfield Classic 650 Twin: tuf-tuf-tuf in z’n zes

Op deze motor hebben velen gewacht: Royal Enfield gebruikt de 47pk-Twin nu ook in het frame van de klassieke Classic. Dit zorgt voor winst in alle opzichten – grootte, kracht en rijplezier nemen merkbaar toe. Wij reden de eerste rit met de ‘oldtimer’ in het Engelse Northumberland.

Newcastle upon Tyne is de noordelijkste grote stad van Engeland. En de wieg van de moderne, sinds 2009 met brandstofinjectiemotor gebouwde Royal Enfield Classic. ‘Hier begon het allemaal toen,’ zegt Mark Wells, hoofdontwerper van het Brits-Indiase merk en ooit student in Newcastle, zoals de meeste mensen de stad aan de Tyne simpelweg noemen. Het lokale dialect – voor buitenlandse oren lichtjes Schots gekleurd – heet Geordie, en zo worden ook de inwoners genoemd, hier en in de graafschap Northumberland. Het voormalige kolengebied aan de grens met Schotland is de dunbevolktste regio van Engeland. Op meer dan 5.000 vierkante kilometer wonen ongeveer 310.000 inwoners. Dit maakt de regio tot een hemel a motorrijders. En de Geordies tot uiterst ontspannen mensen.

Test Royal Enfield Guerrilla 450: niet te onderschatten straatvechtertje

Smalle, knorrige wegen slingeren door het altijd groene landschap. Een constante wind waait over de talloze heuvels en toppen. Het licht omhult je op sommige plaatsen als een kasjmierdeken. ‘It is a breathtaking, peaceful area,’ zegt Wells. Een adembenemende, vredige plek. Zo vredig als de uitstraling van de Royal Enfield Classic, dat vermoedelijk de enige motorfiets ter wereld is die er nog steeds uitziet alsof-ie rechtstreeks van vlak na de oorlog is of zelfs uit het interbellum. Wat in zekere zin ook klopt, ook al schetste Wells haar huidige vorm hier in Newcastle. Een reden te meer om in het pittoreske Noord-Engeland en nergens anders de première én eerste testrit van de nieuwe Classic 650 Twin te organiseren.

1 van 7

Belangrijkste motorfiets

‘De Classic is de belangrijkste motorfiets van Royal Enfield,’ zegt de potige ontwerper. Zoals geen enkel ander model staat de onverwoestbare single voor de geschiedenis van het in 1901 in Engeland opgerichte merk. In 1955 werd de productie naar Madras in India verplaatst. Tegenwoordig behoort Royal Enfield tot de grote Indiase onderneming Eicher Motors Limited. In Oragadam en Vallam Vadagal, nabij Chennai, staan moderne fabrieken. Daarnaast zijn er vijf productiefaciliteiten (CKD) in Nepal, Brazilië, Thailand, Argentinië en Colombia voor de wereldwijde markten. In 2023 verkocht Royal Enfield ongeveer een miljoen motorfietsen met één en tweecilindermotoren. Die tendens is stijgend, de modeldiversiteit trouwens ook…

Fans van de Royal Enfield Classic moesten zich de laatste tijd beperken tot 350cc-versie met 20 pk. Haar voorganger, de Bullet Classic 500, had tenminste nog 27 pk. Sinds de overstap naar de Classic 350, veroorzaakt door Euro-5, voert 27 Newtonmeter de motor met veel aanloop en een gestroomlijnde zithouding naar een topsnelheid van 114 km/u. Dit klinkt allesbehalve opwindend, maar wie eenmaal op een Classic heeft gezeten, ziet de wereld met andere ogen. De eenzitter met een tweede zitoptie aard je als geen andere motorfiets. Snelheid verliest aan betekenis. Je komt overal, compleet ontspannen en mentaal vernieuwd. De weg is het doel. Of het nu asfalt, modder of klei is – totaal niet relevant. Het tuf-tuf-tuf van de eencilinder draagt je overal heen. Sommigen zeggen dat het je zelfs tot een beter mens maakt. Als dat waar is, luidt de langverwachte Classic 650 vermoedelijk de nog meer begeerde wereldvrede in.

Zwaarder dan de Classic 350

Met z’n 47 pk bij 7.250 tpm, 52 Nm bij 5.650 tpm en ongeveer 150 km/u topsnelheid is de parallel-twin met 648 cc cilinderinhoud een oude bekende en alom geliefd: hij wordt al gebruikt in de modellen Interceptor, Continental GT, Super Meteor en Shotgun en binnenkort ook in de nieuwe Bear. Royal Enfields multifunctionele tweecilinder overtuigt met krachtige acceleratie, krachtige tweecilindersound en laag verbruik (ongeveer 4,5 liter/100 km). Het blok past perfect bij de Classic. Daarin verdubbelt-ie niet alleen het vermogen, maar laat de hele motor groeien: 1.475 in plaats van 1.390 mm wielbasis, 2.318 in plaats van 2.145 mm lengte, 892 in plaats van 785 mm breedte, tankinhoud 14,8 in plaats van 13 liter en zes in plaats van vijf versnellingen.

De basis is het stalen buizenframe, dat ook de Super Meteor 650 en de Shotgun 650 draagt. Laatstgenoemde levert bijna de constructieve blauwdruk: 240 kilogram weegt deze met lichtmetalen gegoten wielen, 243 kg is het bij de Classic 650 met spaakwielen en grotere tank (+ 1,0 liter). Ter vergelijking: de Classic 350 weegt slechts 195 kg rijklaar. Het verbruik met bijna 50 kg minder en slechts één cilinder bedraagt magere 2,6 l/100 km.

Ontspannen zithouding

De zithouding op de Classic 650 Twin is absoluut ontspannen. Met een zithoogte van 800 mm is het 5 mm hoger dan de Shotgun 650 en 5 mm lager dan de Classic 350. De grondspeling bedraagt 154 mm. Het relatief brede stuur bevindt zich op een optimale afstand van het solozadel. Deze zit lekker stevig. Voor de passagier is er, net als bij de Shotgun, een vast gemonteerd hulpframe met zitkussen. Het maximaal toegestane gewicht bedraagt 407 kg, wat 164 kg laadvermogen betekent. Niet de wereld, maar de Classic is dan ook vooral voor solorijden bedacht. Zoals bij de Shotgun 650 moeten 90 mm veerweg achteraan voldoende zijn, vooraan bij de telescoopvork (diameter 43 mm) is het 120 mm. Wie denkt dat zijn Classic vooral in het hogere toerental- en snelheidbereik moet worden gereden, zal minder blij zijn met de fabrieksinstelling van de stereo-veren: het soms hobbelige terrein van Northumberland stuurt bijvoorbeeld bij een dappere rijstijl wel eens een groet in de richting van de onderrug. De instelbare veervoorspanning biedt hier uitkomst.

Veel chroom en Echt Staal

Optisch geldt: chroom, zover het oog reikt. Stuur, spiegels, koplampring en -kap, uitlaat, motorblok – alles glanst, blinkt en fonkelt. Met uitzondering van de knipperlichten is hier alles van metaal. ‘Echt Staal’, gemaakt voor de eeuwigheid. Vier kleurvarianten heeft Royal Enfield bedacht voor de lancering in 2025: Het two-tone lakwerk Vallam Red (een soort bordeauxrood met crème-wit), Bruntingthorpe Blue (blauw met wit) en Black Chrome (zwart met verchroomde spatborden en tank) complementeren fantastisch de klassieke contouren van de motorfiets. Nogal excentriek komt het Teal Green over: vorkpoten, koplampbehuizing, spatborden, zijkappen, frame en zelfs de zijstandaard van de testmotor – alles is hier in turkoois-groen metallic gelakt en fijn versierd met gouden striping. De tank is wit afgebakend. Een zeer opvallende look.

Cockpit met aparte navigatie

De in de koplampbehuizing zittende cockpit bestaat in zijn basisvorm al sinds mensenheugenis bij Royal Enfield. Bij de grote Classic krijgt het een kleine Tripper-pijlnavigatie en een groot LCD-display voor kilometerteller, dagteller, tankindicator, serviceherinnering, versnellingindicator en klok. Gestart wordt met een sleutel. De gereduceerde bedieningselementen komen allemaal uit de bedrijfsvoorraad en roepen geen vragen op. Voor het activeren van de navigatie is de Royal-Enfield-app en natuurlijk een smartphone nodig. Altijd weer een lust voor het oog is de verchroomde koplampring met ‘schermpje’, bijna het puntje op de i van het Classic-ontwerp.

Het karakter van de postoorlogsmotor blijft ook met de parallel-twin behouden. De Classic 650 verleidt niet tot racen, maar laat zich nu wel vlot voortbewegen. De versnellingen klikken soepel in, de multiplatenkoppeling heeft een lichte speelruimte. Voor en achter grijpt een tweezuiger remklauw in wanneer de snelheid uit het spel moet worden gehaald. Aan beide wielen (voor 19 inch, achter 18 inch) is er elk een schijf met een doorsnede van 320 mm voor en respectievelijk 300 mm achter. De ronde (wat anders?) LED-koplamp garandeert een moderne lichtopbrengst. Rechts en links flankeren elk een wit positiestukje. Ook dat is een hommage aan het verleden van Royal Enfield, net als de externe ophangbeugel van de achterste spatlap. Beiden sieren ook de eencilinder-Classic.

Conclusie test Royal Enfield Classic 650 Twin

Motorrijders die de motorfiets minder belangrijk vinden, maar vooral het rijden met een motorfiets door boeiende streken, vinden in de Royal Enfield Classic 650 Twin een aantrekkelijk pakket met prima prestaties. In lage toerentallen rustig tuffen door én vooral genieten van de omgeving: daar is het deze motorfiets vooral om te doen. Natuurlijk wil het oog toch ook wat. Ook daarin is de Royal Enfield meer dan geslaagd. De Classic 650 Twin is sieraad.

Tekst: Ralf Bielefeldt
Foto’s: Royal Enfield

Technische specificaties Royal Enfield Classic 650 Twin