Test Changjiang Dynasty-zijspan: vreemdgaan

Test Changjiang Dynasty-zijspan. Ik heb me voorgenomen om verleidingen altijd te weerstaan. Schenk er geen aandacht aan, dan maak je het jezelf niet zo moeilijk. Zoek naar andere dingen om je op te focussen. Maar de verleiding was te groot. Na jaren van onbetwiste trouw is het dan toch gebeurd. De setting, de situatie, de aantrekkingskracht; het werd me allemaal teveel. Ik ben door de knieën gegaan.

Fotografie: Bert Claes

Vreemdgaan is niet iets waar je trots op kunt zijn. Het is een moment van zwakte waar je later meestal veel spijt van hebt. Meestal. Want deze keer was het heerlijk om eens vreemd te gaan. Het nieuwe, het nieuwsgierige, het anders dan normale, het avontuurlijke. Alles klopte aan die ene dag. Omdat ik emoties niet graag opkrop, wil ik dit van me afschrijven. Misschien dat het daarna beter gaat en ik van dat schuldgevoel verlost ben.

Test 2023 Moto Guzzi V100 Mandello S: de adelaar vliegt

Het begint allemaal op een koude herfstavond. Ik moet voor een afspraak in de werkplaats zijn voor onderhoud aan mijn motor, mijn trouwe tweewieler die me nog nooit in de steek heeft gelaten. Ook niet na een half jaar stilstaan of als de rijomstandigheden apocalyptisch zijn. Altijd een lach op mijn gezicht toverend, al brullend van plezier. Zo’n machine waar je ook niet kwaad op kunt zijn als ze dan toch eens de mist in gaat. Ze bedoelt het immers allemaal goed. Maar vanaf het moment dat ik de dealer binnenstap, zie ik haar daar in de hoek staan. Volledig in het zwart gekleed en verzorgd van top tot teen. Met een uitnodigende, ietwat stoute blik kijkt ze me aan. ‘Wil je er eens op rijden?’, vraagt de motordealer me. ‘Ik? Nee, nee, dat kan ik niet maken’, stamel ik verlegen. ‘Jawel, moet je eens proberen. Het is een heel andere ervaring, maar het is wel leuk’, gaat hij verder. ‘Nou, oké dan. Want inderdaad, wat kan er gebeuren?’, bevestig ik, zonder kwade bedoelingen. Tien minuten later zit ik op haar, klaar om het avontuur tegemoet te rijden. Met veel enthousiasme begin ik eraan. Zoveel zelfs dat ik niet eens meer omkijk naar mijn eigen motor. Het Changjiang Dynasty-zijspan heeft me al helemaal in haar wereld opgenomen.

1 van 10

Zonder leunen

Een zijspan dus. Drie wielen in plaats van twee. Motorrijden zonder het leunen in bochten. Dat gaat in het begin heel vreemd. De hele avond verloopt al zo ongewoon. Eerst even terug naar het begin, want wat is Changjiang eigenlijk voor een merk? Je gokt op een nieuw merk? Nee, mis. Changjiang bouwt al zijspannen sinds 1938 en is vooral in China gekend. Hier bij ons wordt het merk sinds kort ingevoerd door BW Import, waardoor je dus niet meer vreemd moet opkijken als je een zijspan tegenkomt dat geen Ural is. Naast het door ons geteste Dynasty-wegmodel is er ook nog een gelijksoortige Pekin Express, die eerder voor de onverharde paden is gemaakt.

De Changjiang Dynasty is verkrijgbaar in twee kleuren – grijs of zwart – en is naar zijspanbegrippen zeer modern uitgerust. Zo beschikt zij over LED-verlichting, handvatverwarming, vering voor: 41mm KYB-vork, vering achter: twee hydraulische KYB-dempers met vering + KYB-demper op side en elektronische Bosch-injectie. Handigheden, zoals een achteruitversnelling, een reservewiel op het kofferdeksel en geveerde zadels, maken het leven nog wat aangenamer. De aandrijving van de Dynasty komt van een 650cc CFMoto-paralleltweecilinder, en levert een voorzichtige 56 pk en 62 Nm. Daarvoor moet je wel respectievelijk tot 8.000 en 7.000 tpm doortrekken, wat niet gebruikelijk is op een zijspan. Rustig rijden, laag in toeren; dat is eerder de bedoeling. Door de onevenwichtige configuratie van twee wielen aan de linkerkant en één aan de rechterkant voel je het geheel continu werken en tegenwerken. Bij accelereren, bij afremmen, bij een bocht naar links, bij een bocht naar rechts. Altijd wringt het schoentje. Dat is bij aanvang wennen, maar na een tijdje begin je wel door te krijgen welke krachten er allemaal spelen en dan begin je er zelf mee te spelen. Het tegensturen bij acceleratie of afremmen heb je al snel onder de knie.

Test 2023 Honda CB750 Hornet: De leukste thuis

Het begint pas echt leuk te worden bij het nemen van bochten. Er zijn twee mogelijkheden; of je onderstuurt als een malle bij het naar links draaien, of je lift (on)gewild het wiel van je zijspan op, terwijl je naar rechts draait en op dat moment dus op twee wielen rijdt. Vooral dat laatste is een leuke uitdaging om goed te kunnen, terwijl onderstuur op bijvoorbeeld een natte rotonde heel snel kan overgaan in overstuur en dus een (gecontroleerde) drift. Zoals je hoort, van dat rustig rijden is nog niet veel gekomen. Dat heeft een goede reden, want tot en met hier reed ik nog alleen met de Changjiang. Het is pas daarna dat het vreemdgaan een dubbele betekenis krijgt…

Knappe dame

De dame die je ziet op de foto’s? Dat is niet mijn vriendin. Maar als een knappe dame via sociale media ziet dat je met een zijspan gaat rijden en heel graag eens een ritje mee wil maken, dan wordt het moeilijk om daar nee op te zeggen. Zo komt van het een het ander en ben ik dus twee keer vreemdgegaan. Maar het voelde zo goed op dat moment, zo complementair. Want van alleen met dat zijspan rond rijden, daar werd ik ook niet vrolijk van. Op deze manier, met dus een gevuld zijspan, klopt het plaatje veel beter. Kan ik er iets aan doen dat het op iets romantisch zou uitdraaien…

Het is pas als je met twee personen op de Dynasty zit, dat het geheel goed werkt. En hoe zwaarder de persoon in het span, hoe sneller je door de bocht kunt. Iets met de wetten van de fysica… In dat zijspan is het trouwens best comfortabel vertoeven. De zitting is zacht en je hebt een dikke en brede ruggensteun. Je benen kunnen diep weggestoken worden, volledig uit de wind. Een dekentje is wel een aanrader, want de kou nestelt zich rechtstreeks op je onderlichaam. Of een verwarmingselement dat op 12V kan draaien, is ook een optie. In het zijspan is er namelijk een 12V-stopcontact en twee USB-aansluitingen. Je hoeft trouwens niet terughoudend te zijn met spullen die mee moeten, want de kofferruimte onder het reservewiel is gigantisch. Een uitgebreide luxe picknick meenemen? Doe maar hoor. Past prima.

Bij avondritten in het donker krijgt de passagier nog een extra opdracht mee, naast het passief in evenwicht houden van de machine. De knop voor de twee grootlichten is namelijk op het ‘dashboard’ van het zijspan geplaatst. Als rijder is het onhandig om die knop met je rechterhand te bedienen, want dan moet je van het gas, maar de passagier kan die taak perfect vervullen. De lichtopbrengst van het dubbele LED-grootlicht op het zijspan is werkelijk verbluffend. Alles op je pad wordt verblind. Zet dan ook nog het grootlicht aan van je normale koplamp en het lijkt wel alsof je bij daglicht aan het rijden bent.

Aparte motorkeuze

Andere leuke kenmerken van de Changjiang Dynasty zijn het eerder vermelde geveerde rijders- en passagierszadel. Dat is behoorlijk ouderwets en zo ziet het er ook uit, maar het werkt goed waardoor je steeds vrolijk aan het hobbelen bent als het wegoppervlak slecht is. Of het atypische motorblok, wat de Changjiang een apart karakter geeft. Andere zijspanbouwers, zoals Ural en Mash, gebruiken respectievelijk een boxer-tweecilinder en een eencilinder voor hun machines. Dat zijn motoren die het gewend zijn om laag in toeren veel koppel te hebben en die dus in theorie beter geschikt zijn voor een zijspan. In het geval van onze Chinese vriendin werd er dus gekozen voor een hoogtoerige tweecilinder-in-lijn. Dat klinkt op papier misschien gek, maar werkt in de praktijk heel goed. Zo draait de twin heel zacht en trillingsvrij, terwijl zij zeker niet begint te sputteren bij lage toeren. Wil je wat meer actie, dan staat zij te springen om hoger in toeren gedraaid te worden. Niet zenuwachtig, maar wel gestaag, met een consequente, best langzame loop naar de hogere toerenregionen. Ze moet natuurlijk een gewicht van 365 kg plus opzittenden voortstuwen. Rond de 10.000 tpm is de meeste kracht eruit en ben je ook echt wel genoodzaakt om op te schakelen. Ook dat verloopt prima, met een fijne en licht schakelende vierbak.

Inderdaad, de Changjiang Dynasty heeft slechts vier versnellingen. Dat is, komende van een normale motorfiets, vreemd in het begin, maar houdt steek omdat je in een compleet ander tempo rondtuft. Doordat de tweecilinder zoveel toeren kan maken, mis je ook geen vijfde of zesde versnelling omdat de topsnelheid ver boven de 100 km/u ligt. Maar één versnelling extra was toch welkom geweest voor die 80km/u- en snelwegen. Daarop maak je gewoon te veel toeren om het aangenaam te houden voor jezelf en je passagier(s).

Changjiang Dynasty: mankementjes

Naadloos gaan we over van de leuke eigenschappen naar de kwaaltjes. Letterlijk naadloos, want hoewel onze Changjiang Dynasty nog bijna gloednieuw is, laat de nepleren bekleding in het span al los. Je merkt ook dat het materiaalgebruik en de afwerking niet van topkwaliteit is. Zo zorgt het remhendel voor een inkeping in het stuur, omdat die altijd losschiet als je wilt vertrekken. Een eenvoudig rubbertje op de plek waar het hendel je stuur raakt, zou al een goedkope oplossing kunnen zijn. Over hendels gesproken: heb je al eens gekeken waar de duopassagier zich aan vast moet houden? Niet meteen de veiligste oplossing, hoewel we er ook bij moeten zeggen dat je op een zijspan zelden of nooit agressief zal rijden. Verder is ook ons voorspatbord losgetrild door een moer die steeds los kwam. Tot slot een opvallend iets dat we al op diverse Chinese motoren hebben gemerkt; er is een knop om van rijmodus te veranderen, maar er gebeurt werkelijk helemaal niets. Zowel in Sport als Eco is de gasreactie en sturing van de motor exact hetzelfde. Niet dat we een extra rijmodus op de Changjiang missen, trouwens…