Test CFMOTO 450MT vs. Royal Enfield Himalayan 450: loopgravenoorlog

Op de afgelopen EICMA was het (alweer) klaar als een klontje. Het wordt ook in 2025 bikkelen in het middenklasse allroadsegment. Maar ook in 2024 werden twee nieuwkomers de loopgraven ingestuurd: CFMOTO’s nagelnieuwe 450MT en de onvolprezen Royal Enfield Himalayan 450. Wij lieten beide machines een flink robbertje uitvechten op en naast het asfalt.

Er zijn weinig tests die wij zelf zo fijn vinden als het soort waarbij we zowel binnen als buiten de lijntjes van het wegennet mogen kleuren. Daarvoor hebben we twee zeer fijne kemphanen geselecteerd, bij twee opkomende grootmachten in de motorwereld. Beide merken hebben de afgelopen jaren enorme sprongen gemaakt: Royal Enfield ten opzichte van z’n afzwaaiende Himalayan, CFMOTO sinds de 650MT en consorten. En dat zowel op technologisch vlak als qua uiterlijke presence.

Uiterlijk en afwerking

Aftrappen doen we met de nieuwe Himalayan. Die doet het anno 2024 met een relatief subtiele, maar niet te onderschatten make-over. ‘Eenvoud siert’ was het levensmotto voor z’n voorganger en Royal Enfield lijkt trouw te blijven aan die insteek. Maar het oogt allemaal iets minder hoekig dan z’n voorganger en het voelt duidelijk robuuster: van de ophanging, over de diameter van de valbeugels, swingarm en framebuizen, tot de montage van het stuur en alle bijbehorende componenten. Verfijnder ook. De Himalayan 450 krijgt niet enkel een amalgaam nieuwe kleurtjes, maar ook een kakelvers blok in het vooronder, ook het TFT-dashboard en bijbehorende functionaliteiten ogen anno 2024 helemaal bijdetijds.

Ook de uitdager uit China heeft een sterk pakket klaarstaan voor jonge en ‘downsizende’ motoravonturiers. De CFMOTO 450MT pakt uit met een gewaagde/geslaagde kleurstelling, en verbluft vriend en vijand – van de zwarte plastic panelen met camo-motief, het roze biesje op het gestikte zadel tot de knappe lichtsignatuur (met DRL) en het erg strak vormgegeven dashboard. Mag – en moet misschien zelfs – gezien worden!

1 van 19

Ergonomie en windbescherming

Je zetelt echt heel comfortabel op de CF, met hoge stuurrisers voor een mooi rechtop zithouding, met een prima steun – ook voor kleinere rijders. Het smalle, taps toelopende rallyzadel vereist weinig binnenbeenlengte en de kniehoek wordt nooit vervelend scherp. Beide hendels laten zich middels een stelwieltje aanpassen aan de handen van de rijder in kwestie. Als kers op de taart zetten het windscherm en het kuipwerk vooraan je ondanks hun beperkte afmetingen meer dan behoorlijk uit de wind én je kan het middels draaiknoppen op beide zijkanten naar wens verstellen. Zelfs met een offroadhelm op je kruin valt er helemaal niks te klagen. Knap werk van de Chinezen.

Op de Himalayan zit je – ondanks de gelijkaardige kniehoek – een tikkeltje meer in de aanvalshouding. De lagere stuurklemmen en dito gepositioneerde hefboom strekken je torso enigszins over de benzinetank. Wie gehoopt had op wat windbescherming, pluist de optiecatalogus het best uit op zoek naar een groter windscherm. Het haast onooglijke stukje plexi houdt enkel de ronde tellerpartij buiten schot. Rijders met kleinere handen – zoals ondergetekende – zoeken vergeefs naar de stelmogelijkheden van rem- en koppelingshendel. De standaardsetting is helaas vrij ruim berekend ten opzichte van het stuur. Niks onoverkomelijks, maar had ergonomischer gekund voor een breder publiek.

Rijwielgedeelte en remmen

Op vlak van het rijwielgedeelte hebben beide merken geshopt bij gelauwerde leveranciers. Zoals je immers weet, heeft Royal Enfield enkele jaren geleden Harris verworven, dat sindsdien instaat voor de frames waarmee het merk mooi weer maakt. Het stalen dubbelwiegframe steunt vooraan op een 43 mm Showa-vork, achteraan levert de veringspecialist een enkel qua veervoorspanning instelbare monoshock. Een prima setup, maar CFMOTO mikt nog een trapje hoger. Niet zozeer qua bouwkwaliteit – de KYB-vering is van gelijkaardige pluimage – wel qua stelmogelijkheden. Op de 450MT kan je voor- en achteraan immers met zowel veervoorspanning als ingaande demping aan de slag. De Himalayan mag dan wel een motor voor elk terrein heten, maar de focus ligt duidelijk wel op comfort. De CFMOTO rolt een stuk stijver van de band, maar je kan wel met in- en uitgaande demping in de weer tot je je geprefereerde setting hebt gevonden – een niet te onderschatten troef.

Daarenboven is het stuurgedrag op de 450MT mooi voorspelbaar en vrij licht – ondanks de ruwer geprofileerde 21-inch banden om de wielen. De Himalayan vereist een tikkeltje meer schouderimpuls en valt ietwat onverwacht vroeg de bocht in. Alles went, uiteraard, klagen hoor je ons daarover niet doen. Op vlak van de remmerij gaan de bloemen wat mij betreft naar India: de bite is duidelijk forser op de Himalayan – zowel voor- als achteraan. En dat is toch enigszins opvallend, gezien de radiale set-up op de MT.

Test 2024 CFMOTO 450MT: offroad bij 35 graden op de Filipijnen

Motor

Op dit vlak hebben beide kemphanen een nogal afwijkende insteek. De Himalayan doet het sinds 2024 met het nieuwe Sherpa-blok: een nagelnieuwe 452cc-ééncilinder, met dubbele bovenliggende nokkenas én waterkoeling – een primeur voor Royal Enfield. Maar wel een geslaagd debuut. Zo loopt het 40 pk en 40 Nm sterke monootje opvallend soepel en trillingsarm door de toeren heen en is het gros van het koppel al onder de 3.000 tpm beschikbaar. Tegelijk heeft de Himalayan ook een flink eindschot in petto en vertoont het blok een mooi lineaire opbouw tot dik voorbij de 8.000 tpm. Dat terwijl z’n voorganger al bij 5.000 tpm was uitgezongen. Een flinke stap voorwaarts dus, die we absoluut kunnen waarderen – vooral dan in de Performance-rijmodus (z’n Eco-modus is enkel voorbehouden voor de kilometers op de snelweg, wat ons betreft).

CFMOTO doet het dan weer met de ‘oude bekende’ 449 cc 270°-paralleltwin van de 450NK, die er in deze configuratie 44,4 pk en 44 Nm uit weet te persen. Het blok loopt lekker zacht, als je tenminste boven de 2.000 tpm vertoeft. Onderin is de loop vrij onvoorspelbaar, met een naar aanvoelde, onregelmatige ontsteking of injectie. Een leuke bijvangst is de portie backfire uit de lekker bruut klinkende pot, jammer is dat je daardoor soms af te rekenen krijgt met een nukkig blok bij lage snelheden (rotondes, door file rijden, stapvoetse manoeuvres…) Maar eenmaal boven die grens is de krachtbron een absolute droom – en heus niet alleen voor A2-rijders. Het loopt lekker krachtig door de prima versnellingsbak en piekt pas bij 8.500 tpm en een top van dik 148 km/u. Van secundaire wegen tot snelwegen: de 450MT lust het allemaal.

Beide motoren lijken ons voor dagelijks gebruik prima inzetbaar: met een lichte voorkeur voor Royal Enfield bij stadsgebruik, woon-werkverkeer en voor onervaren rijders. Wie liever iets sportiever rijdt of het graag hoger in de toeren zoekt, is vermoedelijk meer fan van het karakter van de 450MT.

Elektronica

Naast een hele zwik kwaliteitscomponenten proberen deze twee middenklasse hoogpoters ook zieltjes te winnen met hun elektronicapakketten. Royal Enfield rust z’n Himalayan uit met twee rijmodi (Eco en Performance) en uitschakelbaar ABS (achter) en het ronde TFT-schermpje laat zich makkelijk met je mobieltje verbinden voor gesprekken, muziek én fullscreen navigatie (via Google Maps). Een mooi en handig pakket.

Maar ook de 450MT laat zich niet onbetuigd, met standaard tractiecontrole, eveneens uitschakelbaar ABS (achteraan, via een knop op de linker stuurhelft) en ook op de Chinese inzending kan je in de weer met allerhande bluetoothconnectiviteit. Prima punten voor beide machines.

Allroad

De eerlijkheid gebiedt ons toe te geven dat we de portie offroad tot een minimum hebben beperkt – zij het met een goede reden. De banden op de Himalayan zijn immers CEAT-rubbers met zuiver straatprofiel. Op de CFMOTO liggen dan wel iets ruwere CST-allroadrubbers, maar ook die hadden weinig te bieden op de (daags voordien) natgeregende ondergrond. In een mum van tijd lopen beide profielen vol met blubber, waarna we het glibber-en-glijgedeelte met plezier opnieuw inruilen voor asfalt en de occasionele gravelstrook. Maar toch hebben we enkele conclusies voor je klaar.

Alles op de CFMOTO 450MT ademt avontuur. Van de slanke tank-en-zadelcombo, de makkelijk uit te nemen rubbers in de pedalen, de verstelbare hendels, over de onder 180 graden op hun steeltjes in te klappen spiegels, het perfect afleesbaar TFT-scherm (ook bij rechtop staan) tot het rallyschermpje. Dat is aan beide zijden met één hand te bedienen, en is voorzien van een beugel voor eventuele navigatie, roadbook of telefoon, en een USB-aansluiting (normaal + type C) links op de ‘tower’ voor stroomvoorziening. Een ronduit geweldig pakket. Alleen de nukkige gasrespons in lage toeren laat ‘m een beetje in de steek bij technisch offroaden. Maar gaat de zweep erover, dan vind je moeilijk een leukere speelkameraad. Veerwegen van 200 mm, een grondspeling van 220 mm, standaard gemonteerde (en potige) carter- en radiatorprotectoren, handkappen (helaas gesneuveld, en niet tijdig op voorraad voor deze test) én een afzonderlijke knop waarmee je zelfs rijdend het ABS en de tractiecontrole uitschakelt. Top.

Op de Himalayan staat het stuur dan weer een stukje dichter bij de kroonplaat gemonteerd, zit je een stukje dieper ‘in’ de motor, en zorgen de meer afgeronde vormen voor een iets (minimaal) minder natuurlijk aanvoelende rechtopstaande houding. Het rem- en koppelingshendel zijn op iets grotere handen voorzien (en niet-instelbaar). Maar de Himalayan werd naar verluidt wel getest met benzine van matige tot slechte kwaliteit, dus ben je ook midden in ‘de jungle’ zeker dat je thuis raakt met wat peut uit een colafles. Het ABS is ook uitschakelbaar in beide rijmodi en op de valbeugels rond de tank kan je altijd wat bagage kwijt. Alles opgeteld is het wat ons betreft meer een ‘kan prima als het moet’-insteek dan een ‘laat die Dakar maar komen’-idee. Maar daar is helemaal niks mis mee. Avonturieren hoeft niet altijd op het scherpst van de snee.

Test Royal Enfield Himalayan 450: een berg plezier!

Prijskaartje

Zowel Royal Enfield als CFMOTO proberen de concurrentie te wurgen met een wel erg strakke prijszetting. Zo tel je voor de Himalayan – in deze ‘Hanle Black’-kleurstelling – een bijzonder democratische 7.699 euro (prijs 12/2024) neer. Voor de indrukwekkende 450MT moet je net een tikkeltje dieper in de buidel tasten: die staat vanaf 7.799 euro (prijs 12/2024) in de garage. Een spagaat van amper 300 euro die zowel de beginnende rijder als de doorgewinterde downsizer ongetwijfeld aan het denken zet. Weeg je beide pakketten in hun nakie tegen elkaar af, dan gaan de bloemen wat ons betreft naar CFMOTO: volledig instelbare ophanging, de extra cilinder (voor soepelere loop op lange ritten) en uitgebreide standaarduitrusting pleiten daarbij behoorlijk in z’n voordeel.

Conclusie test CFMOTO 450MT vs. Royal Enfield Himalayan 450

De CFMOTO 450MT is wat mij betreft een verrassing van formaat. Het ding doet – met uitzondering van het onvoorspelbare gedokker in lage toerentallen en sporadisch uitvallen – werkelijk alles goed. Een nagenoeg perfecte combinatie van uiterlijk, flair, prestaties en speelplezier voor een prijs die voor nagenoeg iedere motorrijder behapbaar blijft. Dit is wat mij betreft de kleine Ténéré die Yamaha (nog) niet heeft gemaakt. Veel groter worden de complimenten van ondergetekende niet. Alleen is de erg trage aanvoer van onderdelen zorgwekkend: als een importeur al maanden moet wachten om die toegestuurd te krijgen (in ons geval: ontbrekende handkappen, beschadigde zijpanelen), dan kan je raden hoe lang je als klant moet wachten als er iets stuk gaat… Dat lijkt een opmerking in de marge, maar is het niet.

Ook z’n uitdager van vandaag valt amper iets te verwijten: de Royal Enfield Himalayan 450 heeft een enorme sprong voorwaarts gemaakt ten opzichte van z’n voorganger en is een topmachine voor menig motorrijder. Met een geweldig fijn blok, een prima basisuitrusting en afwerking en een gedurfd maar geslaagd uiterlijk. Alleen voelt hij naast de 450MT een beetje alsof hij nog dateert uit een eerdere generatie – de CF voelt een stuk verfijnder en verder doorontwikkeld aan. En dat bedoel ik op de minst kwetsende manier mogelijk. Test je ‘m los van z’n concurrent, dan kan je niet anders dan onder de indruk zijn van de Himalayan. Maar dat was helaas niet de insteek van deze vergelijkende test.

Foto’s: Jarno Van Osch / Shot Up Productions

Pluspunten CFMOTO 450MT

• Perfect uitgebalanceerd geheel
• Mooiste (en meest gebruiksvriendelijke) dashboard tot op heden
• Voor zowel grote als kleine rijders

Minpunten CFMOTO 450MT

• Loopt nogal ruw onderin, durft al eens stilvallen
• Voorrem overtuigt niet qua bite
• Lange wachttijd op vervangonderdelen (?)

Pluspunten Royal Enfield Himalayan 450

• Prijs-kwaliteit is prima
• Uniek uiterlijk, eigenzinnige (maar geslaagde) insteek
• Blokje rijdt verrassend fijn (en relatief trillingsvrij)

Minpunten Royal Enfield Himalayan 450

• Stuurt iets logger dan z’n tegenstander
• Voelt ‘oubolliger’ qua bediening, op alle vlak
• Prijsverschil is minimaal