Test 2025 Triumph Tiger Sport 800: gele Tijger, blauwe maan

De Portugese Algarve viel eind januari ten prooi aan storm Herminia. Golven tot tien meter hoog, rukwinden tot 120 km/u en dik 100 mm neerslag per vierkante meter zorgden ginds voor enkele apocalyptische dagen. Drie keer raden wie er net op dat moment ook in de regio te spotten was? Inderdaad ja. Al waren we daar met een goede reden: de persintroductie van de 2025 Triumph Tiger Sport 800!

Gelukkig kunnen we voor de radiatie ter plaatse rekenen op de nagelnieuwe Triumph Tiger Sport 800, die in z’n heerlijke ‘Cosmic Yellow’-jas staat warm te draaien op de parking van ons hotel. Wie zich de kleinere Tiger Sport 660 nog herinnert, herkent in een wip enkele stijlkenmerken en onderdelen: van de vorm van het kopkuipje, over de scherpe lijnen van de tank, tot de swingarm (identiek) toe zijn beide Tiger Sports overduidelijk familie.

1 van 8

Upgrades

De 800 doet het evenwel met wat extraatjes en upgrades. Zo is het windscherm manueel verstelbaar (gaat makkelijk met één hand), krijgt de LED-verlichting vooraan het gezelschap van DRL’s, is er iets meer kuipwerk rond de radiator en onder de uitlaatbochten, zijn de axiale remklauwen vooraan ingeruild voor radiale exemplaren en zit de uitlaatdemper niet onder het blok, maar aan de meer conventionele rechterzijde van de swingarm gemonteerd. De stickers op de tank zitten netjes onder de lak, elk knopje zit perfect waar het hoort te zitten en op geen van de pookjes of hendeltjes zit meer speling dan je zou willen. Des Hinckley’s, inderdaad. Op het eerste zicht alvast prima punten voor de nieuwe Tiger Sport 800, wat ons betreft. De basiskleur van de nieuwkomer is Graphite/Sapphire Black, voor elk van de andere tinten – de prachtige gele jas van onze testmotor, Caspian Blue of gewoon Sapphire Black – betaal je 100 flappen extra.

Duotest KTM 990 Duke vs. Triumph Street Triple RS: de kunst van het oorlogvoeren

Breed uitgesmeerd koppel

Net zoals de Tiger Sport 660 krijgt ook de 800 een driepitter ingelepeld, al herkennen wij – tot groot jolijt – toch vooral overeenkomsten met de Street Triple 765: zo is de boring (78 mm) identiek aan de 765, maar de slag wijkt af, met alle gevolgen van dien. Iets minder dan tweeënhalve millimeter extra slag lijkt niet veel, maar zorgde wel voor een surplus van 33 cc (798 cc) en noopte Triumph wel tot de aanpassing van de krukas, zuigers, zuigerstangen, cilinderkop, liners, kleppen en meer. Het resultaat is een erg potente triple, die 115 pk neerzet bij 10.750 tpm en 84 Nm aantikt. Door de specifieke gearing, tuning – inclusief een érg vlakke koppelcurve – en de keuze voor een drievoudig gasklephuis in plaats van een enkele, centraal gemonteerde variant (zoals op de Tiger Sport 660) ligt het koppel lekker breed uitgesmeerd. Dik 90% daarvan is al vanaf 3.000 tpm beschikbaar en de piek ligt pas op 8.500 tpm. Waarvan akte, daarover later meer. Fijn om weten: het blok is gekoppeld aan een zesbak met slipperassistentkoppeling én een standaard gemonteerde quickshifter (up/down met autoblipper), is uitgerust met drie rijmodi (Rain, Road en Sport), standaard cruisecontrole, een IMU en daardoor aangestuurde, hellingshoekgevoelige tractiecontrole en ABS.

Vertrouwen bij de vleet

Aangezien de regen zich – door toedoen van Herminia – vanuit alle richtingen en met de nodige kracht door ons textielpak heen wil kogelen, is er aanvankelijk weinig tijd om stil te staan bij het zitcomfort, daar denken we straks wel even over na. We schuiven het windscherm naar z’n hoogste stand, de (optionele) handvatverwarming gaat op kookstand, en de rijmodus in ‘Rain’. Daardoor blijven alle pk’s en Nm’s beschikbaar, maar is de gasrespons een stuk voorzichtiger en grijpt de tractiecontrole navenant in. Een por van m’n dikke teen later glijdt de bak in z’n één en weg zijn we. Een onmiskenbare nervositeit – die altijd wel de kop opsteekt, als we in de striemende regen testen – maakt al na de eerste meters plaats voor een onverwacht vertrouwenwekkend gevoel. Het elektronische gashendel van de Triumph reageert immers van bij de minste opening met het nodige gevoel, het blok pikt in alle clementie en lineariteit op vanaf 1.500 toeren en de bak schakelt vederlicht en zonder schokken terwijl we het stadscentrum van Vilamoura doorwaden. Exact zoals je het op een door- en doornat wegdek zou willen. Mooi rechtop in het dik gepolsterde zadel, vinden onze knieën onderdak in de uitsparingen van de tank, terwijl het windscherm alle regen en turbulentie mooi over onze helm en schouders tilt. Handen en voeten zitten evenwel vol in de waterlinie – met het optionele GT-pack (handkappen, handvatverwarming, kofferset) bleven die eersten vermoedelijk gespaard, maar dat ligt helaas nog in Hinckley op het schap.

Hulde

We rollen de stad uit, klimmen het omliggende gebergte in en schroeven het tempo per kilometer op. Met marge, dat spreekt voor zich. De triple zuigt z’n longen tussen elke knik in het wegdek met de nodige bombarie vol, waarbij we vaak tussen de 3.000 en 5.500 toeren vertoeven – al geeft de Tiger Sport 800 luid snuivend en vol ongeduld aan dat er meer inzit. In eerste instantie ligt de focus op grip behouden, waarbij de Michelin Road 5’s om de 17-inch wielen zich met bravoure van hun taak kwijten. Niet één zij- of misstap en dat zou de hele 220 kilometer lang zo blijven, hoeveel water er ook in kabbelende beekjes over het wegdek liep. Hulde. Medeplichtig aan die weldaad is de combinatie van de prima te doseren en krachtige radiale, Triumph-branded vierzuigerremklauwen vooraan, de instelbare Showa-ophanging (in- en uitgaande demping vooraan, veervoorspanning en uitgaande demping achter) – die al in de standaardinstelling een perfect compromis lijkt tussen comfort en een vleug sportiviteit – en de elektronica die haast onvoelbaar (maar zichtbaar) ingrijpt waar nodig. Zelden zoveel vertrouwen gevoeld in een motor die ik nog niet eerder had gereden.

Jekyll & Hyde

Pas na de middag krijgen we drogere momenten, waarbij we – eindelijk – het volle potentieel van de Tiger Sport 800 durven en kunnen benutten. De rijmodus gaat in ‘Road’ en later ook in ‘Sport’, de gasrespons wordt met de rijmodus snediger en we steken de bochten met groeiende lef in. Met de oplopende toerentallen zwelt ook de oerkracht van de 800 aan. Een reepje snelweg tussendoor verraadt de ware inborst: vanaf 6.000 toeren kom je in de ‘sweet zone’, waarbij de Tiger Sport 800 pittig door de toeren loopt en als een volbloed racer door sleurt tot dik voorbij de 10.000 tpm. Verrassend, gezien z’n zachte, erg breed inzetbare karakter onderin. Een fors geval van Dr Jekyll & Mr Hyde, dat een flinke grijns uitlokt achter m’n vizier. Mijn vermoeden dat de Tiger Sport 800 een stuk dichter aansluit bij de Street Triple dan bij z’n kleine broer is wat mij betreft bevestigd. Koppel en vermogen bij de vleet, een gasrespons die van weinig motoren lessen hoeft te krijgen en een rijwielgedeelte dat het allemaal met de glimlach verteert, zeker nadat we de veervoorspanning een tikkeltje forser hebben gedraaid. Dat schreeuwt ‘Street Triple’, maar dan wel eentje waarmee je ook op (wereld)reis kunt gaan. Waanzin in een – wat ons betreft, althans – bloedmooie verpakking.

Test 2025 Kawasaki Z900: ontgroend

Speurtocht

Over schreeuwen gesproken: na het indrukwekkende inlaatgeluid van de eerste, voorzichtige kilometers, brult de Tiger Sport 800 in hogere toeren een stuk gemener door z’n RVS-demper, met een portie backfire bij terugschakeling als toetje er bovenop. Heerlijk. De bijbehorende snelheden blijven we je om wettelijke redenen even schuldig, al moest ik er zelf ook naar op zoek. Het dashboard is immers een LCD/TFT-hybride, waarbij snelheid en toerental in negatieve digitalen worden geprojecteerd op het bovenliggende LCD-gedeelte, en je voor alle instellingen op een TFT ter grootte van een halve bankkaart terecht kan. Of moet. Want een echte troef kan je dit deel van de motor niet noemen: het TFT-kleurenscherm zit vrij laag achter de hoge stuurrisers verstopt, waardoor je niet anders kan dan je blik even afwenden om naar de info te speuren. Bovendien vereist de op zich logische menustructuur wel behoorlijk wat bevestiging, waardoor je niet ‘zomaar even’ al rijdend allerlei instellingen wijzigt. Een voorbeeldje: om de rijmodus te wijzigen druk je eerst op de ‘M’-toets, vervolgens met de pijltjes naar de geprefereerde modus, dan op de bevestigingsknop en dan nog even gas lossen. Nee, dat hebben we eenvoudiger gezien – ook binnen Triumph’s eigen gamma. Al speelt het prijskaartje daar ongetwijfeld een belangrijke rol in.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Motor.NL (@motor.nl_)

Concurrentie

Met een vanafprijs van 13.695 euro is Triumph’s nieuwste sporttourer behoorlijk scherp geprijsd, zeker als we het totaalplaatje beschouwen. Daarmee is hij alvast 504 euro goedkoper dan z’n gedoodverfde uitdager: we hoeven er geen doekjes om te winden – dat is Yamaha’s Tracer met een vanafprijs 14.199 euro. De BMW F 900 XR is bij de ‘subliter sporttouring’-machines ook een te duchten tegenstander voor 14.650 euro, al dreigt die kopje-onder te gaan bij gebrek aan een derde cilinder en bijbehorende pk’s en newtonmeters. Het belooft hoe dan ook een harde strijd te worden om dit steeds populairder wordende segment, die ongetwijfeld tot na de komma en tot bloedens toe zal uitgevochten worden. En iets zegt ons dat je daarbij wel eens een flink stel klauwen kan gebruiken.

Conclusie test 2025 Triumph Tiger Sport 800

Eens in de zoveel tijd komt er een motor voorbij waarvan je al na vijf kilometer weet dat hij op je persoonlijke verlanglijstje terecht komt en daar vermoedelijk de komende jaren zal blijven kamperen. Wel, de Triumph Tiger Sport 800 is er zo eentje. Erg geslaagde looks, een onberispelijke afwerking, comfort waar niks op af te dingen valt, motorische perfectie – van mild tot maniakaal, van bak tot elektronica – en een rijwielgedeelte dat simpelweg niks te wensen overlaat. Fantaseer er nog even het dashboardje van de nieuwe Tiger 900 bij, en je hebt wat mij betreft de Motor van het Jaar in handen. De machine die je zowel je vader als je dochter zou aanraden – van ervaren rijders, tot (A-)rijders die hun eerste kilometers maken. Testrijden? Doen. Spaargeld? Doei.

Pluspunten 2025 Triumph Tiger Sport 800

• Waanzinnig soepel en krachtig blok
• Op het rijwielgedeelte valt helemaal niks af te dingen
• Quickshifter is een absolute troef

Minpunten 2025 Triumph Tiger Sport 800

• Het LCD/TFT-dashboard is helaas nogal gedateerd
• 100 euro bijbetalen voor een (eveneens metallic) kleurtje? Bah.
• Niks. Echt niks.

Foto’s: Triumph

Technische gegevens Triumph Tiger Sport 800