Test 2025 Aprilia Tuono 457: Gemis gevuld

Het was slechts een kwestie van tijd voordat er een Tuono tussen de 125 en 660 zou komen. Na de introductie van de RS 457-sportmotor was het wachten voorbij voor de naakte variant, en hier is hij eindelijk! We bezoeken het hoofdkwartier van Aprilia in het Italiaanse Noale voor een eerste kennismaking.

De Tuono 457 heeft de uitstraling van een mini-Tuono, en zelfs de grotere modellen zoals de Tuono 660 of V4 zijn al relatief klein. Dit past perfect binnen de naked bike-serie van Aprilia. Voor iemand van 1,90 meter passen de knieën net onder de benzinetank. Als je boven de twee meter bent, zullen je knieën erop vallen, wat mogelijk leidt tot een nieuwe ervaring in flexibiliteit. De Tuono 457 straalt de karakteristieke Tuono-sfeer uit, met kleurvarianten in rood of grijs. Kies vooral voor de rode, want die heeft een stoerdere uitstraling. De koplamp en het achterlicht zijn een kleinere versie van die van de grotere Tuono’s, en zien er geslaagd uit. Het biedt een stoere maar ook schattige aanblik, als een jongentje met een zonnebril en een spijkerjasje.

Test 2025 Ducati Panigale V2 S: Panigale Light

Rake typeomschrijving

Met een rijklaar gewicht van 175 kg is de Tuono 457 beslist licht, grotendeels dankzij het aluminium hoofdframe. De tweecilinder heeft een inhoud van 457 cc, wat verwarring over modelnamen voorkomt. De motor levert 48 pk en 44 Nm, wat perfect is voor A2-rijbewijshouders. Zoals verwacht ontbreekt ook de nodige elektronica niet; de Tuono 457 is voorzien van drie rijmodi, instelbare motormappings en (uitschakelbare) tractiecontrole in drie standen. Een assist- en slipperkoppeling zijn standaard, terwijl een quickshifter optioneel is. Dit motorblok is serieus ontworpen.

1 van 7

Moeilijke rijmodus

Alle beschikbare testmotoren zijn uitgerust met een quickshifter, maar we besluiten deze snel niet meer te gebruiken. Bij rustig rijden door dorpjes en op saaie rechte wegen, werkt de quickshifter te abrupt. De overgangen zijn stoterig en niet soepel, zelfs niet in hogere versnellingen. Met de traditionele koppeling en schakelpook rijdt het veel prettiger, vooral gezien de lichte bediening. We merken ook dat de rijmodus ‘Sport’ te agressief is. Overschakelen naar ‘Standard’ of ‘Normal’? Die bestaan niet. ‘Rain’ is geen optie gezien het droge weer, en ‘Sport’ is te rauw. Dus dan toch maar ‘Eco’? Mwaaah. Het TFT-display laat duidelijk zien in welke rijmodus je rijdt. Is het niet gênant als iemand naast je komt staan bij een stoplicht en ziet dat je een Tuono in Eco-modus rijdt?

Klein maar krachtig

Dus kiezen we voor Sport, zeker omdat je hier in dit minder aantrekkelijke deel van Italië van je motor af wordt geknald, zo druk. We naderen de heuvels, en dat is waar we echt voor gekomen zijn. Eindelijk kunnen we de twin eens goed aan het werk zetten, en voor zo’n klein motorblok heeft hij verrassend veel kracht. Dankzij het lage gewicht blijven we niet zonder vermogen. Het blok houdt de snelheid erin en trekt enthousiast door de toeren, waardoor je snel vergeet dat je maar 48 pk hebt. We geven de quickshifter een tweede kans nu we meer gas geven, wat het schakelen alleen maar soepeler maakt. Zelfs dan is het nog geen topmodel, wat ons verrast gezien de expertise van Aprilia op elektronica.

In een flits

De flow zit er goed in op deze Venetiaanse heuvels, en vooral de wendbaarheid van de Tuono 457 valt op. Ondanks dat de enkele schijfrem vooraan soms hulp nodig heeft van de achterrem om tijdig te stoppen en de basic vering niet ideaal is voor sportief rijden, is deze motor een genot om mee te rijden. Hij laat zich gemakkelijk in bochten leggen en blijft stabiel dankzij het stijve frame. Het is geweldig om het potentieel van zo’n klein motorblokje optimaal te benutten en langere tijd volgas te geven. Het is ook spannend om de rem- en stuurlimieten op een relatief veilige manier te verkennen, waarbij je dankzij het lichte gewicht snel kunt bijsturen.

Begrijpelijke keuze

Ondanks het plezier dat de Tuono 457 biedt, moeten we enkele punten in overweging nemen. Ja, het is een Tuono, wat betekent dat je er sportief mee kunt rijden. Maar wie zal deze motor echt tot het uiterste drijven? Dit is een motor voor beginnende rijders die houden van Aprilia en later willen overstappen naar een zwaardere Tuono. Ze zullen niet het maximale uit de 457 halen, waardoor de keuze voor zachtere vering en een minder krachtige voorrem logisch is.

Tijdens de korte testrit vielen ons enkele dingen op over de zithouding en het zadel. Hoewel de kniehoek sportief is, zit je comfortabel door het rechte bovenlichaam. Je glijdt echter wel iets naar voren op het zadel, waardoor je eigen Tuono 125 , 457, 660 of V4 – zelf in te vullen – tegen de benzinetank geplet wordt. Dit is een luxeprobleem in vergelijking met het passagierszadel, dat zo hard is als een stuk gecementeerd hout. Je zult geen goede indruk maken als je je vriendin achterop meeneemt.

Test 2025 Moto Guzzi V7 Sport: tussen twee werelden

Conclusie test 2025 Aprilia Tuono 457

De Aprilia Tuono 457 is een waardevolle toevoeging aan het Tuono-gamma en vult het gat tussen de 125 en 660. Hij is licht, stuurt gemakkelijk en heeft een karaktervol motorblok met een aangename sound. De vering en remmen zijn basic, maar voldoende voor beginnende (A2-)rijders. Hoewel hij over voldoende elektronica beschikt, hadden we meer verwacht van de optionele quickshifter die te ruw schakelt. Normaal schakelen blijkt een betere keuze. Misschien is dat de reden waarom deze quickshifter onderaan de optielijst staat. Maar de 457 ziet eruit als een echte Tuono, met de juiste details en kleuren, wat mogelijk het sterkste verkoopargument in dit segment is.

Pluspunten 2025 Aprilia Tuono 457

• Uiterlijk
• Motorblok
• Licht en stabiel sturen

Minpunten 2025 Aprilia Tuono 457

• Quickshifter
• Basic vering en remmen
• Kleine motorfiets

Technische gegevens 2025 Aprilia Tuono 457

Foto’s: Milagro