Test 2024 Yamaha XSR 900 GP: gemotoriseerde nostalgie

Roberts. Lawson. Rainey. Het zijn slechts enkel namen die door m’n hoofd schieten bij het aanschouwen van de 2024 Yamaha XSR900 GP, zo blinkend in de Portugese zon. Zeker vanuit bepaalde hoeken is dit eerbetoon meer dan geslaagd. En de fluo-rode Marlboro-kleur doet de rest.

De ontwikkeling van de XSR 900 GP heeft behoorlijk wat voeten in de aarde gehad. Eerst was er de pandemie en nadien moest vooral de afdeling finance van Yamaha overtuigd worden. In een tijd waarin winstmarges eerder regel dan uitzondering zijn, is een bestaand model uitrusten met een vrij gecompliceerd kuipwerk, een hoop ‘onnodige’ details en zo goed als met de hand gelakte kleurstelling iets waar pennenlikkers maar wat graag いいえ- nee – tegen zeggen.

1 van 8

Clip-ons

Maar daar staat ie dan. En zo in levenden lijve ben ik meteen een stuk sneller overtuigd dan na de eerste persbeelden die in m’n mailbox dropten. Alleen de spiegels blijf ik een beetje een misser vinden, maar goed. Iets met smaken en twisten. Zeker van driekwart van achteren vind ik de kopkuip enorm geslaagd, inclusief de bevestiging met splitpen en het TFT-dashboard waarop je alleen een grote, analoog uitziende toerenteller kan selecteren. Het enige wat ontbreekt is dat snerpende tweetaktgeluid.

De XSR900 GP doet het met het Euro5+- gekeurde CP3-blok, zoals dat ook in de MT-09 zit en (nog niet) in de naakte XSR900. En daar is absoluut niks mis mee. Zoals het Masters of Torque-predicaat vereist hoef je geen powerband te zoeken, laat staan ‘m te vrezen zoals de heren Lawson en consoorten dat wel deden. En desnoods heb je een geweldig werkende quickshifter om een handje te helpen. De enige wijziging aan het blok vergeleken met de naakt XSR en MT-09 is dat het ophangpunt in het frame net iets stijver is uitgevoerd. Je beschikt verder over drie rijmodi (Rain, Road en Sport) plus nog twee zelf in te vullen rijmodi voor wie graag de hellingshoekgevoelige tractiecontrole en ABS eigenhandig afstelt, evenals de wheelie control en motorrem. Dat kan je trouwens via de MyRide-app gewoon vanaf je telefoon waar en wanneer je maar wil. Wayne Rainey kan er in het licht van z’n tragische lot alleen maar van gedroomd hebben op z’n YZR… 

Het rijwielgedeelte is wel stevig aangepakt. De KYB-veren zijn voor en achter volledig instelbaar, tot de high- en low speed-demping toe. Een 61 mm radiale rempomp en een iets dunner uitgevoerde remleiding vooraan maakt ook dat de voorrem iets harder aangrijpt. En aan de hand van de kroonplaat, boven op die kroonplaat gemonteerde clip-ons die niettemin dik 10 cm lager staan dan het stuur op de XSR 900, krijg je qua rijwielgedeelte een behoorlijk andere motor. Een set Bridgestone S23’s maakt het geheel qua sturen helemaal af.

Aanduwen

Zittend op het iets hoger uitgevoerde zadel (om de afstand tot de hoger en meer naar achter staande voetsteunen wat op te vangen) en met de kont tegen het afdekkapje dat we al van de XSR kennen, gaat er wel wat door me heen. De kopkuip en retro TFT-toerenteller voelen echt wel jaren 80/90 aan. Aan de tijd waarin ik als een puisterige tiener de GP500 rabiaat volgde en droomde van de GP-motoren. Het lijkt alsof er een kinderwens in vervulling gaat. Ik onderdruk de neiging om de XSR gewoon aan te duwen, zoals dat tot diep in de jaren 80 gangbaar was bij GP-starts en hou het bij een druk op de startknop. Op de linker stuurhelft scroll ik even met de handige joystick – de Yamaha draaiknop van weleer is gelukkig verleden tijd. Maar los van de handige, via de smartphone te koppelen navigatie wordt het niet beter dan die analoog uitziende toerenteller.

Test CFMoto 800NK Sport vs KTM 790 Duke: van je familie moet je het hebben

De zit is uitgesproken sportief. Niet zo sportief als pakweg de R7, maar toch genoeg om al na een paar kilometer in vrij druk verkeer m’n polsen te ontlasten door met m’n linkerarm op de tank af te steunen. Brengt een hoop herinneringen terug van m’n eerst ritten op wat telkens uitermate sportieve jaren 90-motoren waren. Dat ik na een halve dag rijden bij elke kruising ook m’n nek voelde opspelen, parkeer ik evengoed onder de noemer ‘blije herinneringen’, eerder dan als een minpunt van de 2024 Yamaha XSR 900 GP.

Ondanks de clip-ons voelt het stuur vrij breed aan en dat vertaalt zich ook in behoorlijk vlot insturen. Niet zoals op de MT-09 die over veel meer hefboom beschikt, maar je knie gaat heel vlot richting asfalt, zeg maar. Ik zit trouwens te bedenken hoelang het geleden is dat ik in vol leer op de openbare weg heb gereden. Lang genoeg om het me niet te herinneren. Waar is de tijd dat ik alleen een ééndelig pak en regenoveral in m’n kleerkast had hangen? En dat ik tijdens elke rit ook effectief met m’n knieën de grond probeerde te raken. Dit na jarenlange training als jeugdige GP-fanaat meesturend met m’n helden op de rugleuning van de divan…

Zonder vrees

Het blok hoeft geen lof meer. De 119 pk volstaan voor elke wens die je rechterpols richting blok stuurt en ik hou ‘m dan ook de hele dag in ‘Sport.’ Aard van dit beestje. Het rijwielgedeelte voelt beter aan dan alle MT-09’s waarmee ik al gereden heb (daar hoort de laatste MT-09 helaas nog niet bij…), al verdient de achterkant misschien net wat meer voorspanning en iets minder uitgaande demping. Niet dat de XSR je hevig van de wijs kan brengen, het is eerder een gevoel. Tijdens het rijden op het geweldig mooie circuit van Estoril, helaas slechts halve rondjes voor de foto’s, tonen de S23’s zich ook van hun beste kant. Letterlijk vanaf de eerste bocht zonder vrees knie aan de grond.

Tijdens de pauze spreek ik kort met Niall Mackenzie, de Schot die in 1989 als fabrieksrijder met een Marlboro YZR500 reed. Of er zaken beter voor elkaar zijn op de 2024 Yamaha XSR 900 GP dan op de YZR van destijds: ‘Well, de banden om te beginnen. Die zijn beter dan de slicks van toen. De remmen zijn vele malen krachtiger en ook de veren zijn beter dan de fabrieks-Öhlins die toen absolute top waren. De YZR is uiteraard sneller met iets van een 160 pk en een gewicht van 120 kilo, maar je vreesde bij het uitkomen van elke bocht voor je leven. De XSR rijdt vele malen makkelijker en je hebt een elektronisch vangnet dat toen alleen voor Buck Rogers scheen weggelegd. Op de YZR had ik m’n rechterpols, in uiterste nood de koppeling en af en toe een strobaaltje hier en daar…’

Conclusie test 2024 Yamaha XSR 900 GP

De Portugese wegen werken helaas niet echt mee qua verkeer, verbouwingen en asfalt om de verdere rit echt memorabel te maken. Een beetje sneu, maar het zet wel aan tot heerlijk mijmeren over vervlogen tijden toen de GP-machines bloedstollend waren, zowel qua rijden als uiterlijk. De tijden dat je in vol leer alleen ophield met rijden door de drang om een Marlboro op te steken. De ritten waren grenzeloos, ook al omdat snelheidscontrole of file eigenlijk niet bestonden. Het is wat de XSR900 GP met je doet. Zittend in het zadel of er simpelweg vanaf een afstandje naar turen. Dat het op zijn manier een uitstekende motor is, krijg je er als het ware gewoon bovenop…

Foto’s: Yamaha

Technische gegevens 2024 Yamaha XSR 900 GP