Test 2024 Honda CBR600RR: janken op de pijnbank

Fantastisch toch, dat de viercilinder-supersport een totaal onverwacht tweede leven krijgt in 2024. Kawasaki komt met de Ninja ZX-6R, Honda met de vernieuwde CBR600RR. Wij reisden af naar het circuit van de Algarve in Portugal om te kijken, voelen en ruiken welke trucjes Honda allemaal uit haar mouw heeft moeten schudden om de 2024 CBR600RR weer straatlegaal in Europa te krijgen. En om keihard over die razende rollercoaster van Portimão te knallen uiteraard.

Test 2024 Honda CBR1000RR-R Fireblade SP

In 2017 verdween de Honda CBR600RR uit Europa, na een bijzonder succesvolle carrière. Tijden veranderden en er was gewoonweg geen vraag meer naar een hoogtoerige 600cc-supersport. Bye bye CBR dus. Maar nu, zeven jaar later, kriebelt het opnieuw bij de Japanners. Het gamma van Honda is immens groot, van lichte scooters tot allerhande motoren in ieder segment. Ook de sportieve tak van Honda is behoorlijk uitgebreid, met lichte beginners-CBR’s tot de ultieme CBR1000RR-R Fireblade. Maar het gat tussen de Fireblade en de ‘tweede in rang’ CBR650R is veel te groot. Zo groot dat de CBR600RR een prima bestaansrecht heeft, aldus Honda. En zo simpel kan het soms zijn. Of speelt imago en in ieder segment mee willen doen een grotere rol? We zullen het nooit weten, en eerlijk gezegd: het zal ons worst wezen. De CBR600RR is terug, en dat is het enige dat telt.

1 van 7

Elektronica van Fireblade

De basis van het 2017-model was prima en bij de tijd, dus daar heeft Honda niet al te veel aan veranderd. Uiteraard is er een nieuwe kuip om het uiterlijk wat moderner te maken, maar de algemene basis van motorblok en frame is grotendeels overgenomen. Alvorens je deze test dichtslaat en onmiddellijk op zoek gaat op tweedehandssites naar een 2017-model, wacht even en lees verder. Er komen nog heel wat grote nieuwigheden aan bod. Terug naar motorblok en frame, want er zijn heel wat kleine aanpassingen en verbeteringen doorgevoerd. Zo krijgt de viercilinder onder andere een nieuwe kleppentiming, lichtere nokkenas, lichtere klepveren en een verbeterde luchtinlaat. Om de machine conform EU5+ te krijgen, waren er maar liefst vijftig prototypes nodig van de uitlaat, die nog steeds mooi onder het kontje verborgen zit. Ingenieurs hebben maandenlang gespeeld met de katalysator, verschillende boringen en diverse materiaaldiktes om de CBR600RR door die verrekte strenge Europese keuring te krijgen. En het is ze uiteindelijk gelukt. Het eindresultaat van dat alles is een motorfiets die drie kilo lichter is geworden en bovendien een 5 mm kortere wielbasis heeft dan het 2017-model.

Maar het allergrootste nieuws is de toevoeging van een zes-assige IMU, die rechtstreeks van de Fireblade komt. Die IMU zorgt ervoor dat vrijwel alle moderne elektronica gebruikt kan worden om de 2024 Honda CBR600RR zo foutloos mogelijk te maken (op het circuit). Zo kan de tractiecontrole in negen niveaus worden ingesteld, is er een slip & assist-koppeling, een op-en-neer quickshifter, bochten-ABS, rear lift control om bij hard remmen het achterwiel aan de grond te houden, een elektronische stuurdemper… Het maakt van de CBR600RR een onwaarschijnlijk compleet pakket, dat ook nog eens op alle mogelijke manieren kan worden ingesteld in tig verschillende standen. En dat gaan wij uitproberen. Op Portimão. In de… NEEEEEE… regen.

Regen is spelbreker?

Het giet hier al dagen aan een stuk pijpenstelen uit de donkerbewolkte lucht, ook op de dag dat we landen in Portugal. Maar… het weer op onze rijdag is zonnig. Althans, dat zeggen de meeste weerapps. Regenrijden is op zich niet zo erg, maar om een nieuwe motor te testen die je helemaal nog niet kent en tot op de limiet wil uitproberen, is het allerminst handig. Laat staan op een circuit waar je voor het laatst zeven jaar geleden hebt gereden. De weerapps hadden uiteindelijk gelijk en het zonnetje scheen sinds lange tijd weer eens over de Portugese heuvels. Er stond ook een stevige wind door de vallei, dus het asfalt zou in theorie snel moeten drogen. Helaas niet snel genoeg voor onze rijsessies op de CBR600RR. Het weer was goed, het circuit kletsnat. Regenbanden dus. Jammer, maar het zij zo. Enkele uren later waren we zelfs blij dat we op een nat circuit konden rijden. Maar daar komen we straks op terug. Beginnen bij het begin.

Test 2024 Triumph Daytona 660

De CBR’s staan warm te draaien in de pitbox en wij halen de lenigste moves uit de kast om ons racepak weer eens aan te trekken. En die lenigheid heb je nodig, want bijzonder veel plaats is er niet op zo’n kleine 600. Nu zijn we niet het prototype van een racer met onze 1m90, maar op de meeste sportmotoren is het nog goed uit te houden. Maar op de CBR600RR moeten we behoorlijk opgevouwen aan de eerste sessie beginnen. Rustig aan, verkennen. De baan is zeiknat, dus bouwen we het tempo gaandeweg op. Van het gebrek aan comfort voelen we nu niks, want alle concentratie gaat naar de correcte rijlijnen op Portimão. En naar de CBR? Wel, eigenlijk niet zo. De Honda rijdt zo makkelijk en soepel dat het bijzonder weinig moeite kost om een vertrouwensband te kweken. De gasaanname is zacht, de quickshifter werkt zeer verfijnd, het aanremmen gebeurt met alle gemak, het insturen alsof het een brommertje is… Wat een heerlijkheid om hiermee over een nat circuit te rijden. En ja, we weten dat de regenbanden veel vergeven en rijdersfouten wegfilteren, maar de Honda gedraagt zich subliem onder deze omstandigheden.

Agressief en poeslief

De baan droogt nu snel op en het gas gaat er ook steviger op. We zoeken het ideale werkgebied op van de kleine viercilinder. Even een versnelling te hoog na een krappe bocht is namelijk niet aan te raden, want onder de 10.000 tpm gebeurt er vrijwel niks. Zo stonden we een keer in de derde versnelling om een steile helling op te rijden, waar dat de tweede had moeten zijn; zelfs bij volgas konden we aan de baancommissaris nog vragen of hij het naar zijn zin had met eindelijk wat zon op zijn kale hoofd. Toeren maken is dus de boodschap en de motor houden tussen de 10.000 en 14.500 tpm. Uiteindelijk heb je dan nog steeds een werkgebied van 4.500 tpm, wat ruim voldoende moet zijn. Dit hoogtoerige karakter kan voor vele tweecilinderrijders als belachelijk worden gezien, maar op een circuit geeft het zoveel voldoening dat het als een verslaving werkt. Niet alleen het plezier van de drive houden en weten dat je alle kracht eruit aan het persen bent, maar ook het auditieve genot van een kleine viercilinder die recht onder je kont zijn gejank de wereld in schreeuwt. Dat is het mooie aan de 2024 Honda CBR600RR. Hij klinkt vreselijk agressief, maar is op zijn manier poeslief als je ermee rijdt. Om nog maar te zwijgen van die schattige winglets die op zijn neus zijn geplakt. Kleine uitsteeksels die je nauwelijks ziet en die zeker niet opvallen. Zo hebben we het graag.

Menselijke kanonskogel

Het Portugese asfalt droogt nu in sneltempo op, terwijl we aan onze laatste sessie van de dag beginnen. Stuurde de CBR al strak in de regen, doet ie dat nu nog een stap beter. Je ogen richten je op waar je hem hebben wil, en hij volgt tot op de centimeter. Het sturen en de precisie van de Honda is fantastisch. Ook de remmen werken zeer goed. Zo goed dat de rear lift control regelmatig moet bijspringen om het achterwiel netjes stabiel op de grond te houden. Maar niet agressief. Nooit agressief. Alleen het geluid. Voor de rest laat de 2024 Honda CBR600RR je voelen hoe makkelijk je een supersport snel kunt rijden. Gaat het allemaal een beetje té snel, dan vlieg je in een elektronisch vangnet ter grootte van het net waar ze de menselijke kanonskogel op afschieten. Als die landt, ziet dat er ook altijd zo soepel en zacht uit. Hetzelfde met de CBR. Die vangt je fouten bijna onmerkbaar op en past ze aan zodat je er sneller uitkomt.

Conclusie test 2024 Honda CBR600RR

En toen viel het kwartje! De dag na de test bedachten we plots: dit kan weleens dé ideale regencircuitmotor zijn. De soepelheid van gas, remmen en quickshifter in combinatie met de scherpte van het sturen maken de CBR600RR bijzonder makkelijk en vooral verslavend plezierig om mee te stoeien. Je moet er alleen qua lichaamsbouw wel goed op passen. Wil je hiermee op de openbare weg rijden, dan moet je op z’n minst iets met SM hebben. Er is werkelijk niets comfortabels aan, maar dat boeit een sadomasochist niet. Sterker nog, die vindt dat alleen maar lekkerder. Net zoals de CBR600RR ervan houdt om constant hoge toeren te maken en pijn te lijden. En net zoals je ook circuitrijders hebt die het leuk vinden om af te zien in de regen. Het komt allemaal samen. Misschien had Honda deze motorfiets beter CBR600SM genoemd.

Pluspunten 2024 Honda CBR600RR

• Oldskool toeren maken en janken
• Uitgebreide elektronica
• Makkelijk en soepel

Minpunten 2024 Honda CBR600RR

• Zeer klein en oncomfortabel voor een sportmotor
• Gaan mensen hem nu wél kopen?
• Is straathomologatie wel nodig?

Technische gegevens 2024 Honda CBR600RR