Test 2021 Royal Enfield Interceptor & Continental GT

Motoren die je doen wanen in de jaren zestig. Zo zou je in een notendop de 2021 Royal Enfield Continental GT 650 en 2021 Interceptor 650 kunnen omschrijven. Maar hoe is het om met deze voor 2021 geüpdatete motoren te rijden? En hoe verhouden ze zich tot elkaar? We gaan op pad met beide modellen om daar eens en voor altijd achter te komen.

Mooi is dat. Nog geen meter gereden met de vernieuwde 650 Twins van Royal Enfield en toch voel ik al een brandend verlangen een van deze neoklassiekers te bezitten. Want de Continental GT 650 en de Interceptor 650 hebben ieder nieuwe kleurstellingen gekregen en die zijn dan ook echt heel gaaf. Knap hoe Royal Enfield het voor elkaar heeft gekregen om daarin een aanbod te creëren dat zowel subtiel als uitgesproken retro en verfrissend is. De nieuwe kleuren vormen dan ook het meest noemenswaardige nieuws. Daarnaast zijn harmonicarubbers op de voorpoten nu standaard en is er Bosch-injectie gemonteerd om aan de Euro 5 norm te voldoen. Verder bleef alles vooral hetzelfde. De hemel zij geprezen zou ik zeggen, want het op de Britse jaren zestig geïnspireerde design is gewoon ‘spot on’. Niks meer aan doen.

Classic met ontspannen zit

Van de twee is de Interceptor de meer standaard 60’s klassieker en de Continental GT de caféracer. Zeker met het optionele kleine zadeltje met kenmerkende ‘cowel’ zoals bij het rode testexemplaar waar ik stiekem als een verliefde puber naar bleef kijken. Heb ik weer, want de Continental GT is met een vanaf prijs van € 8.549,- net wat duurder dan de Interceptor die begint bij € 8.199.-. De GT onderscheidt zich verder door een prachtige retro racetank, omhoog gebogen clip-ons en verder naar achter geplaatste voetsteunen. Je zit dus wat sportiever op de GT. Evengoed kun je de zithouding ook als ontspannen classificeren.

De Interceptor zit daarentegen nog een stukje relaxter. Het brede en hogere ‘bull horn’-stuur geeft veel controle en je zit prettig rechtop zonder dat het truttig voelt. En ook niet onbelangrijk; zonder dat het er truttig uitziet. Hoewel de motoren dus wat verschillen in visueel bepalende onderdelen, zijn ze onderhuids verder hetzelfde. Ze delen het door Harris Performance ontworpen buizenframe, rollen op dezelfde 18-inch spaakwielen en ook vering en 648 cc krachtbron zijn identiek.

Indiase banden

Dat gepolijste blok met zwarte cilinder is een plaatje om te zien. Clean, strak en old school, met de Bosch-injectie mooi weggewerkt. De twin loopt soepel en vriendelijk. Met 47 pk is het verre van een geweldenaar, maar dat hoeft ook helemaal niet. Het gaat hier niet om racen maar relaxen in stijl. Met 52 Nm koppel stuwt het blok je enthousiast, maar niet overdreven hard vooruit. Het is doseerbaarheid troef. De korte testrit ging over een dijk die ik op mijn duimpje ken. Dus liet ik me af en toe afzakken om daarna in de bochtige gedeelten weer aansluiting te vinden. Dat bevestigde voor mij maar weer eens hoe leuk het juist is om een ‘langzamere’ motor de sporen te geven. De Continental GT voelde wendbaar en solide. De CEAT-banden zijn net als Royal Enfield van Indiase makelij. Nadat de ergste nieuwigheid eraf was gereden, voelden ze prima en had ik geen schroom meer om de GT op een oor te leggen.

Test 2021 Royal Enfield Himalyan

Wat een feest!

De Bybre (By Brembo)-remmen passen in het totaalplaatje. Prima maar niet gericht op topprestaties. Dus als je stevig remt, moet je ouderwets hard knijpen om met de enkele schijf voor de gang eruit te halen. De feedback is dan goed. Daarbij slechten de twins maar net de magische grens van 100 mijl per uur, dus je kunt ook wel zonder de nieuwste Brembo Monoblocs.

Ook het instrumentarium op beide motoren is ouderwets eenvoudig: Twee ronde tellers, een voor de snelheid en een voor het toerental. Verder weinig poespas of knoppen. Op het kleine digitale schermpje in de snelheidsmeter kun je de gereden afstand en benzinepeil aflezen en verder niet zoveel. Helemaal prima, allemaal minder afleiding van het rijden, het geluid uit de dubbele pijpen en de gedachte dat je misschien wel op een van de mooiste retrofietsen ooit rijdt. En dan ook nog van een merk dat dit jaar 120 jaar bestaat. Wat een feest.