Test 2020 Zero FX: Groen speelgoed

Schuldvrij is het toverwoord van dit decennium. Lightproducten openen de weg naar schuldvrij snoepen, alcoholvrij bier naar schuldvrij zuipen en de 2020 Zero FX naar schuldvrij dingen doen die je normaal wel uit je hoofd laat.

Misschien is het handig om de 2020 Zero FX eerst te duiden. Een motorcrosser of endurofiets is het niet, maar ook geen allroad. Voor dat eerste is hij niet hardcore genoeg, voor dat laatste is hij juist te veel gespitst op het pure offroadwerk. Op straat komt de FX wel uit de voeten, maar daarvoor heeft Zero geschiktere kandidaten in huis. Eén categorie past werkelijk perfect bij deze motorfiets: die van volwassenenspeelgoed. Wie herinnert zich niet de Sinterklaastijd van vroeger? Complete middagen spitte je door de brochure van de lokale speelgoedwinkel. Wat waren de leukste pagina’s voor jongens? Precies, die met het dure elektrische speelgoed! De FX is de grote-mensenequivalent van dat speelgoed. Bestond de Sint maar echt.

Offroad doodzonde

Twee zaken zijn al verklapt: de 2020 Zero FX is speelgoed én duur speelgoed. Huiver alvast een beetje bij het prijskaartje van € 13.370,-. Wil je een snellader, dan komt daar nog eens € 835,- bij. Oké, de oplaadkosten voor een volle tank bedragen volgens Zero € 1,48 en de motor komt dus langzaam ‘naar je toe’, maar het blijft een serieus bedrag. Iedereen herinnert zich echter nog wel dat het elektrische lekkers in de speelgoedcatalogus ook altijd duur was. Toch wilde je dát spul juist hebben. De FX heeft hetzelfde verleidelijke. Knap, want stiekem besef je dat de liefde tussen jou en die elektrische verleider geen lang leven is beschoren. Breed inzetbaar is de motor namelijk niet. Wat hij dan wel is? Een geweldige speelvogel om er naast te hebben. En als tweede motor kan de liefdesband wel heel lang duren en innig blijven.

Test ZERO SR/S 2020: Electric Zen

Leuk spul rijden maakt integraal onderdeel uit van mijn werk, maar soms komt er een motorfiets voorbij die net weer even leuker is dan de rest. De FX is er zo eentje. Niet omdat hij andere motoren naar de kroon steekt, maar omdat hij dingen mogelijk maakt die normaal onmogelijk zijn. In mijn geval is dat offroad rijden. In Noord-Holland zijn er amper tot geen mogelijkheden om offroad te gaan. In een provincie waar per dag zeshonderd vliegtuigen opstijgen en ook zeshonderd landen, is het blijkbaar een doodzonde om van de openbare weg af te gaan. Klinkt dat wat gefrustreerd? Dat kan heel goed kloppen, want offroadrijden is enorm leuk. De Zero FX maakt het mogelijk. Illegaal nog altijd, maar wel schuldvrij.

Jezelf eruit kletsen

We blijven nog even in de kindersferen, want een kinderhand is gauw gevuld. Als het om offroad gaat, heb ik zowaar kinderhandjes. Ik hoef niet direct Le Dakar, een heuvelklim of een technische endurorit te doen. Een beetje spelen is al goed genoeg. Wat driften met het achterwiel, een klein sprongetje, wat technische passages, wat kluiten aarde lanceren en na afloop zand tussen je tanden proeven. Voor dat light-offroadwerk is de FX geknipt.

Rondom de skiheuvel van Spaarnwoude speel ik heerlijk met de Amerikaanse machine. Op een ‘gewone’ motorfiets zou ik dat wel uit mijn hoofd laten. Zelfs een standaarduitlaat maakt voor iedere passant nog te veel herrie. En al is een motorfiets Euro-negenmiljoen goedgekeurd, toch stinkt die waarschijnlijk nog teveel voor diezelfde passant. Tweewielers met een verbrandingsmotor zitten nu eenmaal in het verdomhoekje van de groene beweging.

Op de 2020 Zero FX horen ze je niet (de eerste slag is geslagen) en ruiken ze niets (slag twee). Het zou me zelfs niets verbazen als je jezelf er ook nog uit kletst als je staande wordt gehouden. ‘Meneer is zo goed bezig met zijn groene motorfiets, dat we het dit keer door de groene vingers zien. We wensen u nog een prettige dag. Wilt u alleen even verkassen naar het asfalt in plaats van dit paardenpad?’

Wat ik deed was allemaal vrij onschuldig, maar normaal blijft offroad helemaal uit beeld. Iets is duizend keer beter dan niets. Door een natuurreservaat knalde ik vanzelfsprekend niet, maar stukjes bospad, mountainbikeparcours, paardenpad en andere groenstrookjes vullen ook een kinderhand. Zonder dat je daarbij een schuldcomplex oploopt of dat iedereen je corona toewenst.

Lekker smalle ’tank’

De Zero FX maakt het je verdraaid gemakkelijk bij offroadexercities. Als ‘speelfiets voor erbij’ moeten de standaardbanden wel plaatsmaken voor grof genopter schoeisel. Op de kleiachtige ondergrond van Spaarnwoude verliest het achterwiel net iets te snel tractie op de Pirelli Scorpions. Het loont de moeite om wat tijd te investeren in het maken van een eigen Custom-rijmodus. De sport-variant is weliswaar briljant op de weg – als een op hol geslagen raket knal je de bochten uit –, maar in het onverharde mag het allemaal iets gematigder. Met een geheel eigen modus kun je de motorfiets offroad iets meer uit je hand laten eten. Met een mobiele telefoon stel je zaken in als topsnelheid, maximale koppel en het remmend vermogen. Over topsnelheid van de Zero gesproken: in de überhaupt flink tammere Eco-stand blijft die beperkt tot net iets meer dan 110 km/u. In Sport-stand tikt de motorfiets 140 km/u aan.

De FX is dus een aangename kameraad in het terrein. Met 131 kilo is hij licht, de zit- en stahouding kloppen bij offroadgebruik en het motorblok reageert op elke millimeter dat je het gas opendraait of afsluit. Het blok is zo fel dat hij het voorwiel optilt als er iets voor het 21-inch voorwiel opduikt. De enkele rem, die op straat tegen het onderbemeten aanschurkt, doet het prima in het onverharde. De vering, die erg zacht is bij straatgebruik, strijkt alle onverharde plooien glad. Mocht je de FX horizontaal verlaten, dan kan er weinig stuk aan de machine. Een uitlaat val je nooit plat en er zit sowieso niets teveel op dit fietsje. De ‘tank’ is lekker smal en je hebt alle ruimte om te bewegen. Omdat de elektromotor niet trilt, ontbreekt het rubber op de voetsteunen waardoor je stevig op de aluminium getande steunen staat.

2020 Zero FX: onderhoudsvrij

Een motorfiets die het goed doet in het onverharde, laat automatisch punten liggen op het verharde. Het zadel is smal, de uitrusting karig, een eventuele duopassagier haat je, de vering staat erg comfortabel afgesteld, de enkele rem vooraan verdient slechts een zesje en de actieradius houdt niet over. Tegelijk hebben we het anderzijds over een zo goed als onderhoudsvrije motorfiets met een makkelijke aandrijfriem. Laat ik het zo stellen: in de stad en in het terrein is de 2020 Zero FX een topfiets, op de weg is het een minimaal motorfietsje. Hij doet wat je vraagt en het vermogen/koppel maken diepe indruk op iedereen die hem rijdt, maar het blijft een fietsje. Wat een voordeel is in het onverharde, is een nadeel op het verharde.

Vliegende tandarts op vliegende accu

Voormalig motorcrosstopper Gerrit Wolsink is nog altijd een enthousiast motorrijder. Daarom is hij razend nieuwsgierig naar een elektrische motorfiets. Enthousiast doet de Vliegende Tandarts na een testrit verslag: ‘De afgelopen jaren heb ik geen andere motor gereden, waarmee je zo snel de bocht uit accelereert. Misschien dat een Ducati Panigale V4 zoiets evenaart, maar het is echt indrukwekkend hoe dit optrekt. Het is tegelijk een beetje verwarrend, omdat de motor mij qua vorm in de verte aan een Honda MT05-brommer doet denken. Dit is de ultieme stadsmotor, waarmee je bij elk verkeerslicht vooraan staat. Er zitten echt mooie spullen op, zoals die voorvork van Showa. Al mag die wel wat meer onderuit staan, want ik vind de motor iets te nerveus. Het laswerk is typisch Amerikaans strak. In mijn crosstijd was dat al zo. Bij Suzuki hadden we van dat lompe drie uur ’s nachts laswerk, terwijl de Amerikanen prachtige rupsen neerlegde. Bij deze motor zie je precies dezelfde mooie lasnaden. Weet je wat? Laat dat ding gerust staan.’

De droge cijfers

Bij elektrische motoren draait het altijd weer om twee zaken: actieradius en oplaadtijd. Deze Zero FX heeft bewust niet de grootste accu aan boord, want dat maakt hem licht en speels, maar dat gaat natuurlijk ten koste van de actieradius.

Zero geeft de volgende waarden voor de FX op: stadsverkeer 146 kilometer, snelweg 89 kilometer bij 90 km/u, snelweg 63 kilometer bij 113 km/u. Combineer je stadsverkeer met langzaam snelweggebruik bedraagt de actieradius 111 kilometer. De oplaadtijden bedragen: standaard 9,7 uur (100% opgeladen), met één hulplader 4,1 uur, met het maximum aan hulpladers 1,3 uur. De oplaadkosten bedragen € 1,48 voor een volle tank.

Eerste test 2021 KTM 1290 Super Adventure S

Conclusie 2020 Zero FX

Het gezegde ‘If you can’t beat them, join them’ staat weliswaar in zijn moerstaal, maar de Zero FX heeft er niets mee. Deze einzelgänger doet het op geheel eigen wijze en verslaat daarmee ook zijn concurrentie. Door de elektrische aandrijving duik je emissie- en decibelvrij de natuur in en dat biedt unieke kansen. Zo lang je het natuurlijk een beetje normaal doet, kun je eindelijk in gebieden offroadrijden, waarvan je met een benzinebrommer alleen maar kunt dromen. Het maakt het speeltuingehalte van de volgebouwde westerse wereld een stuk hoger. Die luxe komt wel met een prijskaartje. Zeker omdat de FX in mijn ogen het best gedijt als motor voor erbij. De actieradius is te gering voor een motor die ook nog alledaagse ritten maakt. Het is een bewuste keuze van Zero; door het kleine accupakket is de FX licht en handelbaar in het terrein. Dat geldt natuurlijk ook voor de stad. Als je met dit smalle fietsje niet vooraan bij het verkeerslicht staat, heb je staan slapen. Geloof me dat het laatste restje slaap letterlijk uit je ogen knalt als je het gas opentrekt. Dit ding gaat echt als een dolle van zijn plek. Dat is leuk, maar het is vooral leuk als je het doet op weg naar een klein grasstrookje, waar je een uurtje speelt, waarna je de 2020 Zero FX volledig bevredigd aan de stekker hangt. Speelgoed met een stekker is nog altijd net zo leuk als vroeger.