In het terugkerende item ‘De Twijfeltest’ helpen we potentiële kopers die niet kunnen kiezen tussen twee motoren van hetzelfde merk die dicht tegen elkaar aanleunen. Een situatie die we allemaal weleens hebben meegemaakt. Bespaar je geld en ga je voor het goedkopere model, of heb je toch liever wat meer pk’s en uitrusting? Een lastige keuze, waar wij je graag bij helpen. Want duurder is niet altijd beter. Dus zeg het maar: toeren op z’n Italiaans, met veel drama en scherpte. Wordt het de Multistrada V2 S of de Multistrada V4 S?
Duel 1: Rij-eigenschappen
Ze hebben maar één cijfertje verschil in hun naamgeving, maar de Ducati Multistrada V2 en V4 verschillen behoorlijk veel van elkaar. Toch vallen beide machines onder dezelfde noemer van sportieve allroads. Niet dat je ook daadwerkelijk zwaar gaat offroaden met de Multi’s, maar met de juiste banden – zoals de uitstekende standaard Pirelli’s Scorpion Trail 2 – verorber je gravelpaden alsof het stukken pizza zijn. Met zo’n dunne korst, die veel te makkelijk en snel opgegeten worden. Maar voor deze test concentreren we ons op het asfalt, want daar zal de absolute meerderheid van de Multistrada’s te vinden zijn.
Het eerste duel is al meteen het belangrijkste, want over het verschil in rijeigenschappen is makkelijk een epistel te schrijven. Door zowel het gebruik van een ander type motorblok als een ander soort frame is de rijervaring heel verschillend. De L-twin van de V2 is niet Ducati’s beste werk. Het blok levert een erg bruikbaar vermogen van 113 pk, waardoor er dus steeds meer dan voldoende power is, zowel bij lage als hoge toeren. De versnellingsbak is ook prima te pruimen, met een voor een tweecilinder soepel schakelende quickshifter. Maar de loop van het blok voelt zo… onzuiver. Je krijgt te weinig constante feedback van de gashendel, waarmee we bedoelen dat de motorfiets soms anders reageert op ‘dezelfde’ gasinput. Ook lijkt de tweecilinder zich af en toe te verslikken bij het snel dichtdraaien van het gashendel. Het is ook niet dat het voelt alsof er iets mis is met het blok, maar het is gewoon het karakter. Nu moeten we ook niet overdrijven, want je zit wel met een lekker rauw geluid, een overtuigende trekkracht en voldoende sensaties om er een feest van te maken.
Maar wil je echt een feest, dan moet je op de afterparty van de V4 zijn. Wat een blok! De V4 is een waar kunstwerk. Zó soepel, zó krachtig en zó vol van karakter. Geniet van zijn elasticiteit bij traag cruisen in lage toeren, maar hou je verdomd goed vast als je sportief begint te rijden en hogere toeren opzoekt. Hoe het motorblok naadloos de overgang maakt van ‘gezapig’ naar ‘intens’ is fascinerend om keer op keer weer mee te maken. En dan die quickshifter. Mijn hemel, wat schakelt de V4 soepel. En snel. En perfect. Het lijkt wel een reclametekst, maar zo sterk – in alle mogelijke betekenissen van het woord – is het V4-blok.
Voldoende marge voor fouten
Over naar het frame dan, en dus daaraan gelinkt de stuureigenschappen. De Multistrada V2 gebruikt een stalen trellisframe, de V4 een aluminium monocoque. Beide machines zijn uitgerust met elektronisch instelbare vering, want beide zijn S-versies, en hebben dezelfde banden en bandenmaten. De V2 is bijna 20 kg lichter en dat voel je. Daarbij is de lichtere Multistrada ook een stuk smaller dan de V4 en voelt hij kwieker aan. Bochten aansnijden is een waar plezier. Het is daar dat de V2 echt tot zijn recht komt. Hij laat zich makkelijk omgooien en blijft altijd stabiel en trefzeker. Je kunt ook serieus diep door leunen in een bocht alvorens je de grond raakt. De V2 kan het en geeft je ook dat vertrouwen.
Stap je over op de V4, dan heb je plots veel meer ‘motor’ voor je en om je heen. Hij voelt zwaarder aan, maar zonder dat het té zwaar wordt. Je merkt nog steeds dat je een vinnig apparaat onder je hebt hangen. Een machine die niet vies is om ook stevig van het ene op het andere oor gegooid te worden. Hij voelt daarbij nóg stabieler dan de V2. En die is al zo stabiel… De Multistrada V4 is trefzeker, precies te plaatsen en met steeds voldoende marge om fouten te maken. Je voelt dat de machine tot veel meer in staat is dan jij in je mars hebt. En da’s een geruststellende gedachte. En een eerste punt voor de V4.
Duel 2: Comfort
Een toermotor zonder comfort is als een Italiaans restaurant zonder pasta. Maar hoe verhouden de twee Multistrada’s zich tot elkaar als het over het zoveel mogelijke gebrek aan lichamelijke kwaaltjes gaat? Om te beginnen, scoren ze beide zeer goede punten. Qua zitpositie zijn ze redelijk gelijkaardig, met een licht sportieve kniehoek en een mooie rechte rug. Wel valt op dat je duidelijk meer ín de V2 zit, en óp de V4. Dat komt door de combinatie van de vorm van het zadel en de zadelhoogte (830 mm voor de V2, 840-860 mm voor de V4). De V2 heeft een eerder kuipvormig zadel, terwijl de V4 een plattere, bredere en ook dikkere variant onder je bips schuift. Puur qua billencomfort zit je net wat beter op de V4.
Kijken we… correctie… voelen we de windbescherming, dan heb je op de smallere V2 een smallere ruit en dus ook een smallere strook op je lichaam die uit de wind zit. Door de bredere bouw van de V4 zit je lichaam meer uit de wind, maar vangt je hoofd meer op. Maar storend wordt het nooit.
Mooi arsenaal aan comfortspullen
De elektronisch afgeveerde testmotoren zijn een genot om over (slechte) wegen te rijden. Het op beide machines geïnstalleerde Ducati Skyhook laat je moeiteloos door diepe putten en over te ver uitstekende putdeksels rijden, zonder dat je er veel last van ondervindt. Toch werkt het systeem op zo’n manier dat je nog wel voldoende feedback krijgt van wat er allemaal onder je wielen gebeurt. Door het hogere gewicht van de Multistrada V4, voelt die wat relaxter en koersvaster aan. Maar de verschillen zijn klein.
Ook in het dagelijkse gebruik van knopjes en schermverstellingen is de V4 de makkelijker te hanteren motor. Zijn enorme aanbod aan allerlei knopjes links en rechts wijst zichzelf na enkele keren uit, maar het is ook de uitrusting die meespeelt. Zo is het tft-scherm van de V4 mooier dan het anders prima afleesbare exemplaar van de V2, kan de Multi V4 uitgerust worden met adaptieve cruisecontrol, terwijl de V2 normale cruicecontrol heeft, en is het windscherm eenvoudiger te verstellen op het lichter te bedienen systeem van de V4, dan de ‘ouderwetse’ maar nog steeds heel handige drukknop van de V2. De verschillen zijn klein, maar ze zijn er wel. Standaard beschikken beide machines in S-versie over een mooi arsenaal aan comfortspullen, zoals bochtverlichting en verlichte stuurknoppen– handig tijdens de donkere dagen -, vehicle hold control en zelf uitschakelende richtingaanwijzers. Niet per se de systemen die iedere motorrijder wil, maar ze verhogen wel het comfort.
Duel 3: Prijs per pk
Ducati’s zijn duur. Dat weten we. Maar hoeveel centen betaal je nu per pk? Voor de V2S mag je 179,6 euro neerleggen per pk. Niet mals. Van de duurdere V4S verwacht je dat die het nog slechter doet, maar niets is minder waar. Met 158,2 euro per pk vernedert hij zelfs de V2. Denk echter niet dat je een koopje doet met de V4S, want je telt maar liefst 26.890 euro neer voor de dikke Multi. Da’s stevig aan de prijs. En 6.600 euro duurder dan de V2S. Laat dat even bezinken, terwijl je nadenkt welke motorfietsen je allemaal kunt kopen voor dat bedrag. Hoe goed de Multistrada V4S ook voelt en hoe fantastisch hij ook rijdt, je merkt geen verschil van dik meer dan 6.000 euro tussen de twee. De aandacht voor detail, en dus de rechtvaardiging van de fikse meerprijs, is wel merkbaar op de V4. Zo vonden we het leuk dat er op het stuur van de V4 ‘Multistrada V4’ te lezen valt, terwijl de V2 het moet doen met ‘Ducati’. Niks om je voor te schamen, integendeel, maar het toont wel aan waar er bezuinigd is.
Toch vinden we het uiterlijk van de V2 mooier dan dat van de V4. Dat is uiteraard erg smaakgebonden, maar het lijnenspel van de V2 is wulpser en hij komt origineler voor de dag. Al helemaal in de erg geslaagde, grijze kleurstelling met rode wielen en rood frame. De witte Multistrada V4 wordt er meteen een stuk saaier door, ondanks knappe spaakvelgen. Ook een detail als het achterlicht ziet er op de V2 veel mooier en origineler uit. De V4 is nog steeds een knappe motor, maar lijkt een stuk functioneler gebouwd. En daar heeft het design voor moeten wijken. Desalniettemin schrijft de Multistrada V4S ook dit duel op zijn naam.
Conclusie
Een duidelijke conclusie dus; de Multistrada V4S is de motor die je hebben moet. Hij is op alle punten net wat beter dan de V2, maar het grote verschil zit in het motorblok. Daar kan de V2 echt niet tegenop. En nee, dan hebben we het niet alleen over het aantal pk’s en Nm’s. Het allergrootste struikelblok van de V4 is echter zijn meerprijs ten opzichte van de V2. Heb je het geld te besteden, twijfel dan geen seconde. Heb je geen 6.600 euro om mee te spelen, lees deze test dan nog eens opnieuw. Of bedenk dat je met de Multistrada V4S een van de beste en fijnste motoren van dit moment koopt. Dat mag al eens iets kosten, toch?
