Een mens zweert soms een (te) dure eed. Het ja-woord bij de ambtenaar van de Burgerlijke Stand, de ochtend na een nachtje doorzakken, stoppen met roken elk jaar op 1 januari. Ik ben schuldig aan al het voorgaande en meer.
Immers, ooit zwoer ik nooit een been te zwaaien over een blauwe Yamaha Ténéré. Dat dwaze idee kwam er als volgt: begin jaren 80 was iedereen die iets van de motocross wist, fan van Malherbe. De Belg André Malherbe was de eerste motocrossgod. Met de kop van een Griekse god, de bankrekening van een Hollywoodster, het lijf van een tienkamper en rijdend op de mooiste motoren ooit gemaakt: de Honda’s HRC RC 500M. De concurrentie wou al niet meer starten als ze deze motoren zagen, laat staan als Malherbe er opstapte. Malherbe was een stijlicoon, de eerste die de kledingvoorschriften van de motorfabrikanten naast zich neerlegde. Zonder Malherbe reed elke Suzuki-rijder nog in het geel, elke Honda-rijder in het rood en Kawasaki-rijder in het blauw. Privé had Malherbe een paar Ferrari’s, een flat in Monaco en een vrouw die hem vooral voor deze wereldse zaken graag zag.
Einde van de wereld
Op 6 januari 1988 stortte zijn wereld in. En die van vele fans. André Malherbe, vijfvoudige wereldkampioen, begon vroeg in de morgen aan de vierde etappe van zijn eerste Dakar. Voor hem lag een wilde rit van 1.200 kilometer naar Tamanrasset. De ironie wil dat na 50 km in de monsteretappe alle deelnemers verdwaald rondreden. Malherbe stopte zijn Yamaha FZT 750, keek op de kaart en deed een poging de juiste richting te vinden. De zon stond laag aan de horizon en prikte in zijn ogen. Met amper 80 km/u op de klok raakte hij een zandhoopje van krap 30 cm, ging over het stuur, landde op zijn hoofd en brak zijn nek. André Malherbe voelde letterlijk het leven uit zijn lichaam wegtrekken. De motocrossgod bleef verlamd voor de rest van zijn leven en ik was er kapot van. In een dwaze poging tot eerbetoon, besloot ik nooit op een motorfiets te stappen die geschapen was naar het beeld van de FZT 750.
Ténéré 700 Rally Edition: juiste details
Fast forward naar 2020, het jaar waarin Yamaha de Rally Edition van de Ténéré 700 zich liet zien. Tijdens de test van de Ténéré 700 in 2019 vroeg ik me al af waarom geen iconische Dakar-kleuren om de onvolprezen twin wat meer uitstraling te geven. De details van de Rally Edition zijn raak en vormen het alibi om de kleuren te mogen dragen. Veel is het allemaal niet, maar de juiste details maken wel degelijk een verschil: een bodemplaat, de goudkleurige velgen, het hogere rallyzadel, de sportieve handvatten, radiatorbescherming en Yamaha’s Speed Block-graphics maken van de Rally Edition een andere motor dan de standaardversie. En verdikkeme, wat is-ie mooi.
Één jaar en twee seconden
Het was alleen nog kwestie van principes opzij zetten en een testmotor te regelen bij Yamaha. Dat eerste duurde ongeveer twee seconden. De testrit regelen was andere koek. De motor was in beperkte mate beschikbaar en zo’n beetje iedereen met gevoel voor historie in z’n donder wilde ‘m hebben. Gevolg: het duurde bijna een jaar voor er eentje beschikbaar was. En de eerste die ermee wegreed, was de man die 33 jaar geleden aangeslagen zei nooit een been over een blauwe Ténéré te zwaaien. En de Yamaha Ténéré 700 Rally Edition is het waard om een nutteloze belofte te breken. De meeste motorfietsen die het stempel ‘adventure’ krijgen, zijn eigenlijk reis-enduro’s. Adventures waarmee ik echt een woestijn zou doorkruisen, zijn op één hand te tellen. Met een 1200 cc rij je vlot naar de Middellandse Zee. Wie grote, avontuurlijke expedities wil maken, zal het voordeel van het gewicht van de Ténéré 700 – 204 kg rijklaar – zeker in overweging nemen.
Zonder franjes
De Ténéré rijdt met zijn beproefde CP2-blok heerlijk. Vlot, vinnig en speels. Op[ de openbare weg is 73 pk meer dan genoeg en gewoon heerlijk voor offroad. Het lcd-dashboard toont dat het zonder tft ook nog kan, vooral omdat het mooi recht opgesteld staat, zodat je ook rechtopstaand nog goed kan zien wat er gebeurt. De informatie is volledig, maar sober. Met een simpele druk op de knop schakel je het ABS uit. Eenvoudig en handig. Geen franjes. Net zoals op de rest van de motor. Een middenbok zit er standaard nog altijd niet op, maar staat wel in de accessoirelijst. De extra’s die Yamaha ‘m meegeeft, zijn nuttig voor het betere offroadwerk. Maar ze voegen ook een beetje cachet toe en dat is zelfs nuttig als je hem voor niets meer gebruikt dan naar het werk rijden en zo nu en dan een terrasbezoek.
Ténéré 700 Rally Edition:Conclusie
De Rally Edition kost 1.500 euro meer dan de standaard Ténéré 700 (€ 11.899,-). Met alle extra’s erop, betekent dat € 13.399,-. Daarmee verliest deze versie het voordeel van de ijzersterke prijs die de standaarduitvoering wel heeft. Maar de meerprijs is te verantwoorden. De extra’s maken het potentieel van de standaardmotor groter. Die werd bij de eerste test in 2019 al bestempeld als ‘indrukwekkend gemakkelijk’. Dat is de Rally Edition ook. En hij is nog wat beter uitgerust. De Yamaha Ténéré 700 Rally Edition heeft me doen inzien dat ik al die jaren het verkeerde eerbetoon aan Malherbe heb gebracht. In plaats van niet met de Ténéré rijden, moet ik er heel veel mee rijden. En waarom niet naar Dakar? Zou het niet mooi zijn om met de Ténéré 700 Rally Edition tot aan Lac Rose te rijden als eerbetoon aan Malherbe en de FZT 750 waarmee de motocrossgod zijn laatste meters reed?
