Ken je iemand zonder motorrijbewijs, maar wel mee een voor de auto? Kopieer dan de komende vier pagina’s of wijs ze op de url op www.motor.nl. Je kunt nu gerust stoppen met verder lezen. De Yamaha 300 Tricity is niets voor jou. Het is een motorscooter waarop vooral automobilisten zullen rijden.
Yamaha is een beetje van z’n filosofie gestapt. Tenminste waar het de driewielers betreft, in goed Nederlands: de Leaning Multi Wheels. Er zijn meer Tricity’s en die hebben gemeen dat ze exclusief voor motorrijders zijn. Je hebt er dus een motorijbewijs voor nodig. Toch gingen maar heel weinig motorrijders overstag voor een Tricity. Dan toch maar liever een Tracer of een Ténéré uit hetzelfde huis. Met de Tricity 300 maakt Yamaha de stap die het misschien eerder had moeten maken. Door een grotere spoorbreedte van de twee voorwielen– groter dan 46 centimeter – en een voetrem kunnen automobilisten er zonder motorrijbewijs ook op rijden. Dan kunnen ze ook van de voordelen van een motorscooter genieten. En dat zijn er heel veel.
Waarom rijden we ‘m
We zijn nieuwsgierig naar alles wat ronkt en rolt. Dat zijn we ook naar de slimme driewieler van Yamaha. Maar die ziet vooral de automobilist als klant, terwijl wij stiekem denken aan een complot. Chapeau Yamaha!
Zonder angst
Met Yamaha’s grootste driewieler, in feite een XMAX 300 met drie wielen, hang je net als met een tweewieler ook in de bocht. Dat hangen zal niet iedere autorijder bekoren. De angst om over het voorwiel weg te glijden in een bocht zal hun ook parten spelen. Zozeer, dat een tweewieler nooit op het wensenlijstje komt te staan. Die angst neemt deTricity 300 dus grotendeels weg: de twee 14 inch voorwielen hebben namelijk wel veel grip. De Tricity boezemt hoe dan ook vertrouwen in. Vooral het gemak waarmee je er mee wegrijdt is groot. Been over het zadel en starten. Daar heb je geen sleutel voor nodig, die blijft je binnenzak. Je zet in plaats daarvan de draaiknop in de juiste stand, trekt de voorrem in en start met de killswitch. Een draai aan het gashendel en fffrrrrtttt…de Tricity gaat ervantussen.
Dat de driewielige Yamaha een vriendelijk karakter heeft, zie je aan z’n specs wel af. De 292cc zware eencilinder zal je niet snel verrassen. Het sonoor klinkende blok is goed voor 27,3 pk en 29 Nm koppel. Dat zijn zeer bruikbare cijfers. Bovendien wordt de power tijdens het accelereren in bedwang gehouden door een traction control. Dat accelereren gaat nog behoorlijk vlot, met dank aan de traploze CVT-automaat. Overigens haal je met de Tricity 300 op de snelweg, toch niet z’n natuurlijke biotoop, nog zo’n 140-145 km/u met een beetje wind schuin van voren. En dat is op z’n minst indrukwekkend. Kennelijk is de kuip zo gevormd dat de Tricity makkelijk door de lucht klieft.
Racertest EAB Racing Ten Kate Yamaha YZF-R6 en YZF-R3
Krappe kant
In de stad, waar snelheden in de regel laag liggen, beschermt de kuip je voldoende. Op snelwegen en provinciale wegen wordt het een ander verhaal. De kuip houdt je lijf dan wel uit de wind, maar langere rijders zitten met hun hoofd behoorlijk in de wind. Dat kun je niet oplossen door de ruit hoger te zetten, want dat is niet mogelijk. Je zou een flip-up kunnen proberen, maar pas op: die kan ook turbulentie veroorzaken. En dat is nog vervelender dan rijwind. Om volop te kunnen genieten van de bescherming van de kuip, zul je je hoofd tussen je schouders moeten trekken. Voor langere rijders is dat geen eenvoudige opgave, want de Yamaha 300 Tricity is aan de krappe kant.
Maar in de stad is de Tricity hoe dan ook een zegen. Da’s weinig verrassend. Door zijn smalle voorkomen is een gaatje vaak groot genoeg om er doorheen te sturen. Waar auto’s stilstaan, puf jij vloeiend voort. Te laat komen op afspraken bestaat ineens niet meer. De driewieler stuurt stabiel door alle drukte. Oneffenheden in een klinkerstraat deren ‘m niet. Zelfs die vermaledijde tramrails brengen ‘m niet van de wijs. En al heel gauw merk je dat het eigenlijk heel leuk is om met de Tricity door de stad te speren, ook al omdat je nauwelijks handelingen hoeft te verrichten. Het is gasgeven, remmen en op het verkeer letten.
Alleen: motorlaarzen in de maat 46 kunnen geen kant meer op wanneer ze eenmaal op de floorboards staan. De rechterlaars moet de bescheiden ruimte ook nog eens delen met de voetrem. Met een lompe motorlaars is die amper te bedienen. Doemt er een situatie op die snel handelen vereist, zou ik er niet op vertrouwen. Beter is het met beide handen en met alle kracht het hendel van de voorrem (rechts) en de achterrem (links) in te knijpen en te vertrouwen op het ABS. Mogelijk dat je met sneakers wel de voetrem kunt intrappen. Hoewel nogal gevoelloos, heeft-ie wel het voordeel dat wanneer je doortrapt zowel voor- en de achterrem aan het werk worden gezet. En als je diep doortrapt ook het ABS.
Nog een knopje
Heel veel knopjes zitten er niet op de Tricity. Het is het gebruikelijke werk. De eerdergenoemde draaiknop ter hoogte van je knieën heeft nog een stand. Met een van de twee knoppen eronder kun je de benzinetank of de sluiting van het zadel openen. Klap je het zadel omhoog, zie je meteen waarom een scooter zo’n vreselijk handig en praktisch vervoermiddel is: de 43,5 liter bagageruimte. Daarin past met gemak een helm, een motorjack, handschoenen, sokken, tandenborstel. En ook een laptoptas. En we zien nog een knopje over het hoofd.
Op de voorzijde van de linkerstuurhelft zit een knop waarmee je de standing assist bedient. Die moet je niet verwarren met de tilt-lock die op die ‘driewieler uit Italië’ zit. Die blokkeert het kantelsysteem van de voorwielen. De standing assist van Yamaha daarentegen is niet star. Ook ingeschakeld geeft-ie je ruimte om de scooter heen en weer te bewegen. Handig als je voor het verkeerslicht staat te wachten, want dan rust niet al het gewicht op je linker- of rechterbeen. Nadeel is wel dat wanneer je gas geeft je de eerste meters wat slingerend aflegt. Volledig horizontaal tot stilstand komen met ingeschakelde standing assist lukt bijna nooit. Lukt je dat wel, kun je in het zadel wachten op groen. En anders gebruik je het gewoon om de Yamaha 300 Tricity te parkeren zonder middenbok of jiffy te gebruiken.
Conclusie
De Yamaha Tricity 300 is een degelijk gebouwde driewieler. De afwerking staat op een hoog niveau, nergens liggen kabels, stekkers en motoronderdelen vol in het zicht. Zo nu en dan een sopje en de Yamaha zal zich jarenlang weren tegen de elementen. Wat echt een argument is dat de doorslag geeft, is het gemak waarmee je de Tricity 300 door de stad stuurt. De twee voorwielen zijn daarbij de stabiele factor. Die zullen menig automobilist een veilig en vertrouwd gevoel geven. Of je door een wiel extra op het asfalt meer grip hebt, valt te verdedigen. Een auto rijdt per slot van rekening ook sneller door een bocht dan een motor. Zo’n Tricity lijkt heel erg praktisch en functioneel en dat klinkt saai. Maar vergeet niet dat door de stad rijden met de Tricity gewoon heel erg leuk is. Voor automobilisten die het beu zijn met de auto langzaam door de stad te kruipen, is de Tricity bijna het ideale vervoersmiddel. En een zuinige, want reken op een verbruik van 1:25 – 1:30. Maar zuinigheid heeft ook zijn prijs. Wat denk je van €9.399,-? Yamaha denkt dan wel de autorijder van dienst te zijn, maar maakt met de Yamaha 300 Tricitymogelijk meer los. Ook die geeft eens de geest en dan komt bij die autorijder misschien wel een motor in beeld. En da’s nog eens een complot.
Plus
- Gemak waarmee je de Tricity rijdt
- Geschikt voor B-rijbewijs (voor 19 januari 2023 gehaald
- Stabiliteit
Min
- Behoorlijk aan de prijs (€ 9.399)
- Weinig voetruimte (grote schoenmaten)
- Windbescherming kuip voor lange rijders
