Test Triumph Rocket 3 GT: Indrukwekkende spierbundel

In een spierbundel als Arnold Schwarzenegger schuilt geen gracieuze ballerina. Toch beweert Triumph met een uitgestreken smoelwerk dat de imposante Rocket 3 GT een extreem krachtige, maar desondanks prima hanteerbare motorfiets is. Schuilt er echt een bruikbare ballerina in deze klerenkast?

Vooraf was het nog zo’n leuk idee om een Triumph Rocket 3 GT in te zetten als motorfiets voor dagelijks gebruik. Hoe verteert hij plezierritjes, fileverkeer en een boodschapje halen? Oog in oog met de Britse mastodont slaat de twijfel toe. Zonder benzine weegt het ding al bijna driehonderd kilo, de wielbasis misstaat niet bij een middenklasser auto en daar bovenop komen ‘waardetjes’ als 221 Nm aan koppel. Oh ja, bijna terloops meldt Triumph dat de Rocket 3 de snelst accelererende motorfiets uit haar stal is. In 2,73 seconden gaat deze raket van nul naar honderd km/u. Of is het eerder een ongeleid projectiel?

Ministerie van Justitie

Met een knoop in de buik door alle extreme waarden loop ik een inspectierondje langs de Rocket. Voor dagelijks gebruik vallen verschillende zaken op. Cruise control is handig, handvatverwarming comfortabel en een cardan uiterst gemakkelijk. De zithouding valt ook helemaal niet tegen. Triumph heeft de motor gelukkig niet zo’n typische doorgezakte cruiserhouding gegeven. Na een kwartier hoef je echt niet af te stappen met een gebroken rug. Klein minpuntje is de opstaande rand van het zadel die irritant in de rug prikt. De Rocket 3 GT is een serieus grote motorfiets en dat heeft zijn voor- en nadelen. De motor biedt in ieder geval volop bewegingsruimte en de zadelhoogte voelt verrassend aan de maat voor een cruiser. De voetsteunen staan weliswaar ver naar voren, maar je kunt je nog altijd schrap zetten alle krachten van de drie in lijn. Tijdens langere ritten had mijn linkerbeen wel de neiging om in slaap te vallen. Het euvel valt op te lossen door de hielen op de steunen te plaatsen. Alleen geeft mij dat associaties met leden van motorclubs die een innige band onderhouden met het Ministerie van Justitie. Even los van – in mijn geval – een slapend been en een zadel dat in de rug pookt, valt er voor dagelijks gebruik niet veel op de zithouding aan te merken. Het is allemaal net actief genoeg om het lang in het zadel vol te houden. Dat toeren lukt dus inderdaad wel.

Marathonmotor: Triumph Rocket III Roadster

Met het gewicht valt nog net te leven. Door het lage zwaartepunt durf je de motorfiets aan de hand een schuur uit te duwen. Bij andere zware cruisers doe je dat al snel lekker veilig met de kont in het zadel en twee steppende benen ernaast.

Bitch met karakter

Toch is het amper voor te stellen dat de vorige generatie Rockets nog eens veertig kilo zwaarder was. De afvalkuur voor het blok alleen al is ronduit spectaculair te noemen. Het carter viel in zijn eentje elf kilo af. Door het gewichtsverlies van de GT duw je hem dus nog net aan de hand de garage in. Al moest ik in mijn geval wel op zoek naar een tijdelijk logeeradres voor de motor omdat hij onmogelijk door de deur van mijn stalling komt.

Stapvoets blijf je onderweg met een loodzware motorfiets, maar al bij een paar kilometer per uur knallen de kilo’s er gevoelsmatig van af. Bij het voorzichtig insturen – argwanend bijna – van de eerste bocht ben je op het ergste voorbereid, maar de Rocket stuurt veel lichter in dan ooit gedacht. Hoe is het mogelijk? Sommige natuurwetten lijken niet op te gaan voor deze kolos. Een woonerf vol verkeersdrempels, krappe bochten en een maximumsnelheid van 30 km/u vormt geen enkel probleem voor deze klerenkast. Blijkt er zowaar toch een ballerina in deze spierbundel te schuilen.

Gaat het allemaal wat harder dan blijkt die ballerina weldegelijk een bitch met iets te veel karakter. De Triumph Rocket 3 GT op zijn lijn houden in op- en afritten van snelwegen vraagt om een dwingende hand anders loopt de zwaargewicht naar buiten. Tegelijk is een compliment ook wel weer op zijn plaats, want in bochten met normale snelheden voelt de motorfiets neutraal aan. Daarom durf je ook gewoon door de files heen te rijden. Nog een laatste compliment: de motor heeft in het bochtenwerk niet de neiging om naar binnen te vallen. Dat een driehonderd kilo zware motorfiets met een 150-band vooraan en een 240-mm brede slof achteraan weldegelijk kan sturen, is de grote verrassing van deze test.

Triumph Rocket 3 GT; Buitenaards?

Of is toch dat waanzinnige one-of-a-kind motorblok de verrassing van de show? Het oogt alsof Triumph een – waanzinnig knap afgewerkte – scheepsmotor in het aluminium frame monteerde, maar het voelt als een raketmotor. Dat mag ook wel van een motor met een cilinderinhoud van 2,5 liter. Elke cilinder is goed voor 819cc! Een maximaal vermogen van 167 pk grenst al aan het ongelooflijke voor een cruiser, maar het maximale koppel van 221 Nm is helemaal buitenaards. Een BMW R18 produceert er slechts 158, een Harley-Davidson Fat Bob heeft er 155. Bij de wedstrijd ‘Wie piest er het verst’ zet Triumph iedere tegenstrever op flinke afstand.

Al dat machtsvertoon heeft niet geleid tot een onmogelijk te temmen motorfiets. In het dagelijks verkeer gedraagt de Rocket zich als een echte heer. Zoals het een Triumph betaamt, pakt het blok prachtig vloeiend en zachter dan warme roomboter op. De triple rijdt net zo ontspannen 50 km/u in eerste als in vierde versnelling. Je hebt geen moment het idee dat hij met je aan de haal gaat, maar ga je echt aan het gas hangen dan sleurt het blok je met onwaarschijnlijke en massieve kracht vooruit. Als je dan ook nog eens de quickshifter laat monteren, waan je je helemaal op Cape Canaveral.

Het is puur spektakel en dat begint al bij het starten als de computer de triple even laat grommen. Het is direct goed voor omhoog gestoken duimpjes. Daar mag je sowieso op rekenen als je op deze power-cruiser rijdt. Heel veel mensen zijn diep onder de indruk van de uitstraling. De Rocket is dan ook een indrukwekkende motorfiets, maar het is dus ook een meegaand type. Voor de koppeling heb je geen gespierde kolenschoppen nodig en het kan allemaal vrij relaxed. Een minpunt is wel het rauwe gevoel in de onderste toerenregionen als het blok dikke vibraties doorgeeft.

Achterin witte bestelbus

Triumph becijfert een gemiddeld verbruik van 1:14,7. De Rocket mag zich dus een stevige zuipschuit noemen. Dankzij de achttien liter benzinetank kom je toch nog wel ergens, ook al omdat het verbruik bij ons beperkt bleef tot 1:16,5. Er bestaan twee soorten motorrijders. De ene soort gooit zijn tank vol en kijkt verder nergens naar. De andere soort deelt direct het gereden aantal kilometers door de hoeveelheid getankte liters benzine. Ik behoor tot die tweede categorie. Het liefst zie ik dan waarden die de 1:20 overstijgen. Bij de Rocket zit dat er niet in, maar het past ergens ook wel bij hem. Deze motorfiets vraagt om zinloos brandstofverbruik. Je krijgt er namelijk ontzettend veel adrenaline en lol voor terug. Daarom voelt 1:16,5 nog als redelijk, maar 1:14,7 gaat alsnog door de pijngrens. Zeker voor iemand die net als ik tot de tweede categorie behoort.

Videotest: MotorNL test de Triumph Rocket 3

Dat de remmen uitstekend presteren ontdek ik geheel onvrijwillig. Bij Brembo mag je vooraf hoge verwachtingen koesteren en die beschamen de Italiaanse remmen niet. Het is geheel aan de M4,30-monoblocs te danken dat ik de power-cruiser niet binnen vijf minuten achter in een witte bestelbus plant. Waarmee ik bezig was weet ik niet meer. Een rijmodus kiezen of de cruisecontrol inschakelen? God mag het weten, maar de oplichtende remlichten voor mijn neus zag ik verdomd laat. Lang leve ABS en lang leve remmen met bijtkracht. En dat op een cruiser, vaak is dat maar slappe hap. Dat de Rocket ook nog over een heuvelrem beschikt maakt de vreugde alleen maar groter.

Probleem achterrem Triumph Rocket 3 GT

Na alle complimenten aan de remmen voelt het als een dolkstoot in mijn rug dat de achterrem een handleiding nodig heeft. Ook dit keer leer ik dat geheel onvrijwillig. Als ik de paar laatste kilometers snelheid uit de Rocket wil remmen gebeurt er niets behalve dat de schuurdeur snel dichterbij komt. Gelukkig staan de voorremmen wel paraat.

Het probleem is bekend bij Triumph en het bedrijf werkt er aan. Als je na verloop van tijd alleen met de achterrem remt, heb je eerst een volle slag niets en pas daarna druk. Gebruik je ook de voorrem dan is er niets aan de hand. Die bekrachtigt ook de achterrem en die werkt dan naar behoren. Gelukkig maar, dat redde mij het vege lijf bij het remmende witte busje.

Dat ik even afgeleid was, neem ik mezelf niet kwalijk. De Rocket 3 GT beschikt over vier rijmodi, cruisecontrol, handvatverwarming, GoPro-bediening, Google navigatie en telefoon- en muziekbediening. Je hoeft je dus niet te vervelen of te verdwalen.

Instelbare vering komt het alledaagse gebruik ten goede en past ook best op een machine met dit prijskaartje, maar het ontbreekt. Gelukkig doet het Showa-spul het rondom uitstekend. Totaal onopvallend doet het zijn werk en dat is het grootste compliment dat je de vering mag geven. Geen moment deed de noodzaak zich voor om iets te veranderen aan de instellingen. Prima onopvallend dus en een mooie mix tussen strak en sportief.

Triumph Rocket 3 GT: De onmeetbare motorfiets

De flink uit de kluiten gewassen Triumph heeft zowaar iets gemeen met een ballerina met een pondje te veel op het ranke lichaam. Als de Triumph Rocket 3 GT ergens een bloedhekel aan heeft, is het wel aan meten. Het kader ‘Meten is weten’ kan wat deze motor betreft direct bij het oud vuil. Het werkelijke gewicht van de spierbundel meten zit er niet in omdat hij het maximaal toegelaten gewicht van onze weegschaal overschrijdt. Ook een vermogensmeting zit er helaas niet in. Iedereen was uiterst nieuwsgierig naar de waarden die de Brit zou laten optekenen, maar de 150mm brede voorband past onmogelijk in de wielklem van de vermogensbank.

Conclusie van de Triumph Rocket 3 GT

Kan een niet alledaagse motorfiets het goed doen als motorfiets voor alledag? Het hangt er om. Zodra er ook maar een paar kilometer per uur op de teller staan, ben ik geneigd om de vraag met een voorzichtige ja te beantwoorden. Als je met de loeizware Rocket 3 GT zeult en stapvoets rijdt, verschijnt er een net zo voorzichtige nee op mijn lippen. Met het imposante gewicht is direct het grootste nadeel benoemd. Verder is deze powercruiser namelijk een veel makkelijker motorfiets dan je op voorhand verwacht. Sturen en de handelbaarheid zijn niet half de martelgang die je vooraf verwacht. De remmen en vering overstijgen het gemiddelde cruiserniveau. Het comfort is dik in orde. De afwerking en het uiterlijk zijn van grote klasse. Je komt wel met iets voor rijden met dit ding. Daaraan kunnen niet veel motoren tippen. Dat geldt zeker voor de smaakmaker van de show: de machtige drie-in-lijn. Het blok gedraagt zich keurig en poeslief, maar zodra je om bruut vermogen vraagt dan levert hij direct bakken vol. De vermogensafgifte is zo indrukwekkend en raketwaardig dat de Rocket het nooit tot fiets voor alledag lijkt te kunnen schoppen. Toch flikt hij het. Al is het met de hakken over de sloot.