Test Moto Guzzi V85TT Travel

Die ronde koplampen, dat buizenframe en die zijdeglans lak: hier staat echt wel wat. De nieuwe kleren en de strakke koffers geven de Moto Guzzi een volwassener smoeltje, maar een klein stukje in het zadel maakt echt het verschil. De Moto Guzzi V85TT Travel bewijst dat volwassen niet saai hoeft te zijn.

Als je bedenkt dat Moto Guzzi de V85TT Travel verleden jaar november voor het eerst tentoonstelde, kun je bijna stellen dat de fabrikant met die immense ruit de meute voor was: corona-proof avant la lettre. De ruit is zelfs verstelbaar, al is dat met twee inbusboutjes minder handig, maar de bedoeling van Guzzi is goed. Die goede bedoelingen zijn sowieso het uitgangspunt wat de V85TT betreft. Deze motorfiets lacht je altijd toe en staat tot je dienst, een indruk die van meet af niet te missen is. Je zit en het is goed. Het stuur reikt opvallend ver en zet je lekker actief in het dikke zadel. Het zadel lijkt dan wel compact, maar de zit is nog best ruim. Het kontstopje herinnert je zonder hinderlijk te zijn dat je ver genoeg naar achteren zit, terwijl de dikke en ferme vulling ook een wat langere rit prima uit te houden maakt. De voetsteunen zit wat aan de hoge kant, maar zonder je knieën echt onder druk te zetten. Het scheelt wel dat grondspeling zodoende altijd voldoende is. Zelfs op de Michelin Anakee Adventure-banden die om het 19-inch-voorwiel en het 17-inch-achterwiel liggen, stuurt de V85TT Travel namelijk als een trein, op een goede manier. De stabiliteit is verrassend goed – driewerf hoezee voor de grote roterende massa van een Guzzi-vliegwiel – en als het op kort sturen aankomt, gaat het ook met speelse eenvoud. Desondanks zijn de allroad-banden natuurlijk niet bedoeld voor het sportiefste bochtenwerk, maar in combinatie met voldoende vertrouwen voor zo nu en dan een gravelpad presteren de Anakee Adventures op de TT Travel echt niet onaardig.

Geen fratsen

In alles merk je wel dat de Moto Guzzi V85TT Travel het vooral van zijn innemende karakter moet hebben. Je moet hem het één en ander vergeven, iets waar je je spoedig aan overgeeft. Zo zijn de bijrijderbeugels wat onhandig – ik heb schoenmaat 46, wat ook niet helpt – en is de bediening van zowel de knoppen zelf als het besturingssysteem van het dashboard niet heel handig. Het verzetten van de rijmodi met de startknop en een cruisecontrol-schakelaar direct boven de richtingaanwijzer zal simpelweg nooit lekker werken. De menu’s zijn vervolgens ook niet superintuïtief, maar het wekt wel de indruk dat je er echt aan kunt wennen. Het scheelt dat de rest van de motorfiets je aanmoedigt de hoop daarop niet op te geven. Het tft-kleurenscherm is namelijk echt wel een effectief stukje techniek. Zelfs in vol zonlicht is het beeld helder en goed afleesbaar. Dat de waarschuwingslampjes niet in het beeld zijn verwerkt, maakt ze alleen maar extra opvallend; en dat is juist het hele idee, toch? Het dashboard is qua graphics een mooi voorbeeld van ‘less is more’. Geen fratsen, gewoon wat ertoe doet en niets meer. Of ja, toch nog even die kenmerkende Guzzi-adelaar en de tekst ‘Made in Mandello del Lario’. Vergeef de Italiaan zijn vaderlandsliefde, want daar kan hij niets aan doen.

Gelijke delen

Het blok is vervolgens opgebouwd uit gelijke delen metaal en puur karakter, met de balans op zijn best tussen 3.500 en 7.800 toeren, net voor de toerenbegrenzer ingrijpt. Dat laatste maakt het trouwens wel mooi de hoogtoerigste Moto Guzzi ooit, wat de ervaring wel anders maakt dan je wellicht gewend bent. Je moet de V85 op gang houden en dus zul je moeten schakelen en komt de koppeling er ook veelvuldig aan te pas. Van onderuit is het namelijk geen trekpaard, maar je voelt wel dat het blok zijn best doet. Iets minder haast in het lossen van de koppeling helpt de TT Travel van zijn plek te krijgen. Vanaf 3.500 toeren loopt het vervolgens vlot en vrolijk, met een langere adem dan je zou denken. Langere periodes op snelwegtempo vragen om toeren draaien en de Guzzi doet dat met verve, waarbij alle 80 newtonmeters en even zo veel paardenkrachten aan de bak moeten. Toch voelt het blok solide genoeg om dit haast oneindig vol te kunnen houden, wat het vrolijk kracht bij zet met de onmiskenbare Guzzi-roffel. Een wat gemuilkorfde roffel wel, maar dat beetje bescheidenheid siert de V85TT wel. Het helpt natuurlijk ook niet dat de grote demper nu achter een koffer verstopt zit. Nog een Travel-toevoeging zijn de koffers. Logischerwijs is de koffer links iets minder – 27,5 liter om precies te zijn – ruim door de uitlaatdemper, maar nog steeds past een laptop er prima in. De rechter koffer biedt met 37 liter vervolgens al helemaal zeeën van ruimte. Toch is het altijd jammer als de gewichtslimiet het gebruik beperkt, want aan elf kilo zit je natuurlijk zo. Licht reizen, dat kan de V85TT Travel wel.

Dubbeltest: Moto Guzzi V85 TT vs BMW F850GS Adventure

Het broodnodige

Het is dus een kwestie van alleen het broodnodige pakken en gaan. Daar is de Guzzi altijd voor in. Waar en wanneer ook, in weer en wind. Neem de handvatverwarming – juist wel voorzien van een slim apart knopje, links op het stuur – die voortreffelijk werkt. Met de verstralers licht de Guzzi je ook na het vallen van de nacht bij. Het enthousiast wiegende blokje is gretig op het gas en moedigt aan. Hard rijden is geen noodzaak, want het vermogen bereikt via de cardan gemakkelijk het achterwiel en dus schiet het toch wel op. De dubbele rempartij doet eveneens prima zaken. Zo goed zelfs dat de voorvork het nooit helemaal bij lijkt te kunnen houden en behoorlijk diep duikt als er echt wordt geankerd. Misschien zou een rijder met een wat Italiaanser postuur beter passen bij de standaardvering, terwijl het rijkarakter van de motor er niet slechter op wordt wanneer je beide koffers aflaadt. Daar lijkt dus serieus over te zijn nagedacht. Sterker nog, de handleiding adviseert geen wijzigingen voor rijden met bagage en zelfs niet voor met bagage én passagier. Chapeau, chapeau. Het lijkt immers te kloppen.

Een maatje

Het is niet per se zo dat de Moto Guzzi V85TT Travel de allerbeste is. Niet de allerbeste Italiaan, niet eens de beste allroad en al helemaal niet de beste motorfiets. Die intentie wekt de V85TT Travel ook niet. In plaats daarvan is de vriendschap van de Guzzi onvoorwaardelijk, zoals die een oude vriend. Wil jij een rondje rond de kerk doen, stap dan gauw op. Elke dag woon-werk met de V85TT Travel? Dat kan gerust en gaat prima. Om de koffers zo nu en dan echt vol te gooien en een lange rit of een reisje te maken; de Guzzi maakt de reis leuker. Dat straalt hij uit en dat gevoel geeft het. Ploffend, tuffend, met de cilinders schuddend, over asfalt of in niet te uitdagend onverhard gaat de Guzzi met je mee. Niet om je het gevoel van een Dakar-overwinning te geven, maar wel met de indruk dat je er de hele wereld mee over kunt. En dat willen al die allroadrijders, toch? Ze willen een motorfiets die de hele wereld over kan zonder dat ze dat daadwerkelijk ooit zullen doen. De Moto Guzzi V85TT Travel loopt in diezelfde pas, maar dan met een compleet onvoorwaardelijk karakter. De TT Travel wekt constant de indruk nooit op te geven en zou zo mee de wereld rondgaan. Heb je de intentie niet om ooit naar de Noordkaap of Kaap de Goede Hoop te rijden, maar wil je gewoon een allroad die je vrolijk maakt en desondanks altijd tot je dienst staat, dan vindt de V85TT Travel dat ook best. Je kunt wel zeggen dat de Moto Guzzi V85TT Travel volledig vrijblijvend in is voor avontuur. En dat zijn de beste avonturen.

Logische toevoeging

Door de bank genomen is de toevoeging van de Travel heel logisch. De V85TT staat an sich al stevig in de schoenen, dus de basis is goed. De koffers zijn welkom. Ze zijn ruim, helemaal waterdicht, eenvoudig te verwijderen en laten zich stevig monteren. Verder zijn ze af-fabriek te openen en te sluiten met de contactsleutel. Dat scheelt weer een sleutel aan de bos. De ruit is vervolgens een twijfelgeval, aangezien die wel alle windbescherming biedt. In een bui blijf je zowat droog, maar je hebt bij elke stand toch een mate van turbulentie. Bovendien is het jammer dat je voor het verstellen gereedschap nodig hebt. Zo heb je eigenlijk toch nog een extra sleutel nodig. Dat de verstralers vervolgens een beetje extra branie aan het uiterlijk toevoegen, maakt het deels goed. Het komt uiteindelijk toch uit bij karakter en natuurlijk bij dat uiterlijk, dat in de Travel-uitvoering alleen in het zandbruin met rode accenten wordt geleverd. De V85TT was al een motorfiets die je meer met het hart zou kopen dan met het hoofd, maar de Travel maakt hem nog net dat beetje bruikbaarder, zonder in te boeten op het leuke van het rijden met de karaktervolle V85TT. Leuk én handig: het kan.

1. Flinke zwevende schijven van Brembo blaffen meer dan ze bijten. Mooi afgewogen pakket van rempomp, leidingen, klauwen en blokken, dat blijkt wel. Prima gevoel, zonder overdadige beet.
2. De mistlampjes zijn onderdeel van de Travel-uitvoering en zijn een stoer detail, toch?
3. Hier en aan de andere kant een inbusboutje lossen en zo kantel je de ruit naar believen. Niet top en het ruitje van de gewone was eigenlijk al best oké.
4. Ondanks de op de eighties geïnspireerde hoekige vormen totaal geen hinder van naden of iets dergelijks.
5. Het zadel is stevig genoeg om niet door te zitten, maar zacht genoeg om het langer op uit te houden, mocht dat nodig zijn.
6. Ook fijn: haal je de koffers eraf, dan oogt het nog altijd goed!

Conclusie

Als je je gevoel compleet uitschakelt en de Moto Guzzi volledig zwart-wit bekijkt, is de V85TT Travel plots toch juist wat onhandig. Het blokje moet echt toeren maken en is nukkig onderin, terwijl het rijwielgedeelte niet echt superstrak is en de elektronica en het dashboard ook niet top of the bill zijn. Alleen mis je in het zwart-witte juist het immense grijze gebied dat de Moto Guzzi V85TT Travel leuk en echt goed maakt. Het doet namelijk ook bepaald niets fout. Het werkt allemaal gewoon naar behoren – met wat meer lawaai en bijvoorbeeld het gewieg van het blok – en voelt leuk. Heel clichématig puur motorrijden, wat je door de toevoeging van de Travel-accessoires dus elke dag zou kunnen. Je kunt de V85TT Travel alleen zwart-wit afrekenen op zijn prijs, die met € 14.995,- niet het allerlaagst is. Ten opzichte van de reguliere V85TT is het extra dikke uiterlijk – inclusief de koffers, handvatverwarming, ruit en verstralers – de € 1.500,- extra echter meer dan waard. De Moto Guzzi V85TT Travel maakt het leuk op de motor te stappen, zonder serieuze nadelen. Elke rit voelt als een klein avontuur, waar dat ook heen is en hoe lang je er ook op rijdt. Naar het Zwarte Woud of naar het tuincentrum, het is om het even zo leuk.