Mash X-Ride 650 Classic – Eerste test

Je snapt het meteen. Dat bolle tankje met vlakke onderkant, de graphics op de tank en de zwarte racenummervlakken. Dan nog de hoge uitlaat, het hooggeplaatste koplampje en hoge voorspatbord. Deze Mash X-Ride 650 Classic is een scrambler aller scramblers volgens traditioneel recept. Maar toch ook niet.

Om de vergelijking met de Yamaha XT500 meteen af te doen; ja, het uiterlijk leunt er sterk op. Maar een kloon is het zeker niet. Mash komt met de X-Ride 650 Classic met haar eerste monoshock-model en de verlichting is ook geheel led. Kortom, een beduidend modernere machine dan de Yamaha waar de X-Ride wat op lijkt. Die moderniteiten schelen ook een zeer scheenbeen van de terugslag van de kickstarter, die enkel voor de authenticiteit leuk was geweest. Uit praktisch oogpunt is de elektrische start dus een welkome innovatie. Dat Mash wel weer voor een authentieke knoppenpartij koos, is minder. Zo is de killswitch authentiek, maar dan vooral authentiek onhandig. Die bedient namelijk lastig en onderbreekt de ontsteking en niet de startmotor. Je staat nog wel eens te starten met de dodemansknop op de verkeerde stand – duurt even voor je het doorhebt. Sommige zaken hoeven niet per se retro te zijn… Praktische zaken zoals de knoppenwinkel daarom liever gewoon functioneel als het even kan.

Moderne impulsen

Gelukkig is de elektrische starter niet het enige stukje modern praktisch vernuft. Mash hangt de X-Ride 650 vol met moderne impulsen, zowel optisch als technisch. De voorvork is een dikke telescoopvork met een even zo dikke radiale vierzuigerremklauw. Op het eerste gezicht lijkt het misschien een Brembo-klauw, maar niets is minder waar. Dit is blijkbaar van het merk Hubei Hangte. Ondanks de gelijkenissen met de bekende goudkleurige remklauwen uit Bergamo presteren de Chinese remmen wel iets minder, maar zeker niet slecht. De doseerbaarheid is meer dan oké. De vertraging is dan weer niet overdadig. Het zijn desondanks eerder de banden die de X-Ride beperken. Ze mogen dan lijken op Pirelli Scorpion Rally STR-banden, maar verder dan het uiterlijk van de Pirelli’s gaat het niet. Het profiel is gekopieerd door de firma Kenda. Deze nylon-banden zijn lekker goedkoop en rijden ook zo. Als je ze een beetje doorhebt kun je er nog altijd een hoop lol mee hebben, maar het wurmt en glijdt wel behoorlijk onder de knappe, goudkleurige spaakwielen. Die spaakwielen hebben een bijzondere maat voor dit segment. Een scrambler of retro-enduro zou op zijn minst een 19 inch voorwiel moeten hebben. Nog echter is 21 inch voor en een 18 inch-wiel achter. Deze Classic is de straat-scrambler van de X-Ride-familie en die volwaardige retro-enduro met 21 en 18 inch-wielen volgt komend jaar als volgende stap in het uitrollen van die Mash X-Ride-familie. Nu moet de X-Ride het doen met 17 inch, voor én achter.

Offroad-aspiraties

Je verwacht dat een motor, die voortborduurt op de nalatenschap van de enduro’s van vroeger, met 17 inch wielen licht zal sturen. Je hebt nog gelijk ook. Het maakt wel direct een eind aan echte offroad-aspiraties, maar voor op straat – waar de Mash voor bedoeld is – werkt het prima. Het stuurt vlot, maar niet zenuwachtig. Er zit in elk geval lol zat in de X-Ride 650. Dankzij die wielmaat monteer je gemakkelijk goed straatgericht rubber. Wellicht iets minder scrambler- en iets meer supermoto-band zoeken en gaan. De zithouding is prima en de zit is zelfs lager dan je zou denken. Dank u 17 inch-wielen: je zit lekker klaar voor de actie. Wat voor korte ritjes meer dan prima is, terwijl het op langere stukken een zeer zitvlak oplevert. Het zadel is vrij dun, precies waar je als rijder zit. Schuif je je kont wat naar achteren, naar het passagiersdeel, dan valt het rondje om de kerk nog wel wat op te rekken.

Trekkend houden telt

Wat sowieso aanspoort lekker door te rijden, is hoe vrolijk de lucht- en oliegekoelde eencilinder aan het gas hangt. Hetzelfde blok gebruikt Mash ook al in de Dirt Track 6.5. De rechten van het ontwerp van het blok liggen bij Mash, maar in essentie is het hetzelfde blok dat Honda in de NX650 Dominator gebruikte. Met een viertal radiale kleppen en al en dus ook brandstofinjectie. Vooralsnog komt de Mash X-Ride 650 Classic nog niet verder dan Euro4, maar de Euro5-versie is onderweg. Hoe dan ook zullen de 40 paardenkrachten je niet van je sokken rijden. Het blok heeft geen haast en verwacht hetzelfde van de rijder, die tegelijkertijd lekker aan de bak kan met de vijfversnellingsbak. Trekkend houden telt, dus is het juiste verzet alles bepalend. Dat de koppeling zich goed laat doseren, is dan ook mooi meegenomen. De bak is hoe warmer hoe beter en schakelen gaat zonder gedoe. De verzetten zjn prima op elkaar afgestemd. Zo wordt toeren najagen een leuke uitdaging. De dubbele demper onder het kontje zorgt voor een vrolijke soundtrack die de motor past, zonder meteen een lokale dijkafsluiting te forceren.

Voor elkaar

Door de bank genomen bewijst de Mash X-Ride 650 Classic dat we een Chinese motorfiets moeilijk nog over een en dezelfde kam kunnen scheren. De looks staan als een huis en zelfs als we de nostalgische zweem vakkundig wegdenken, is de algehele indruk meteen een stuk beter dan bij eerdere Mash-modellen en zeker beter dan bij enkele concurrerende landgenoten. De afwerking van de motorfiets is hartstikke goed voor elkaar. Vooruit, sommige lassen zijn wat aan de grove kant en enkele details glimmen net wat te veel – een hardnekkig Chinees trekje. Dat terwijl de koplamp er juist enorm strak uitziet en niet zou misstaan op een machine van een meer gevestigd merk. Het bagagerekje, blokafwerking, vering en spaakwielen idem dito. Het oogt gewoon allemaal heel goed voor elkaar.

Effectieve eenvoud

Het rijden sluit naadloos aan op de verwachting die het uiterlijk oproept. Je zit er ruim genoeg op en door een drooggewicht van 163 kilo, voelt de motor ook niet zwaar. Dat er desondanks toch heel wat motor onder je kont zit, ontgaat je evenmin. Het rijwielgedeelte is niet snaarstrak, maar laat zich even goed leuk rondsturen. Door de 17 inch-wielen rijdt het een beetje als een supermotard, al perkt het bescheiden vermogen dat imago wel iets in. Genoeg om lol te hebben, dat is zeker. De Mash X-Ride 650 Classic is ook niet per se de beste motorfiets, maar wel een van de leukere. Dat uiterlijk, de enthousiaste vierkleps-eencilinder en een rijwielgedeelte dat rijdt zoals een straat-scrambler hoort te rijden. Het rijdt op een wijze die motoren als – nog een keertje dan – een Yamaha XT500 tot zulke leuke motoren maakt. Effectieve eenvoud. De X-Ride ontbeert opsmuk en is tegelijkertijd slim geüpgraded. De dikke rempartij met ABS en vering rondom ogen machtig en zorgt voor een prima wegligging. Mocht je het toch niet kunnen laten een zandpad aan gort te rijden, dan zet je het ABS eenvoudig uit met het niet te missen knopje op het stuur. En niet te vergeten de toevoeging van de elektrische starter. Het zijn stuk voor stuk zaken die de X-Ride 650 beter maken dan de motor waarvan hij het imago prima imiteert. En er zit natuurlijk ook – wettelijk verplicht – twee jaar fabrieksgarantie op.

Feel good op wielen

Dan het prijskaartje. Onze zuiderburen kopen de Mash X-Ride 650 Classic al voor € 5.899,-. Met dat soort bedragen hoef je vaak niet lang na te denken. Alleen doet de Nederlandse fiscus er met de BPM weer een pijnlijk schepje bovenop. Met € 6.899,- zit de X-Ride tegen een soort onzichtbare grens aan. Het maakt het nog altijd bepaald geen dure motorfiets, maar goedkoop is het rond die 7.000-eurokoers evenmin. De Mash X-Ride 650 is wel echt een motor voor erbij en dan is de sprong naar een lichte Japanse naked misschien wat te klein om te weerstaan. Zo’n compacte Japanse tweepitter mist misschien iets van de charme van de X-Ride en natuurlijk ook de toffe looks, maar dat moet je ook niet overdrijven.

Omwille van diezelfde looks zou je kunnen wachten op die klassieke enduro met een 21 inch voorwiel en achter een 18 inch-exemplaar. Simpelweg omdat het plaatje dan nog beter klopt. Neemt niet weg dat de X-Ride 650 Classic de deur opent voor meer luchtgekoelde eencilinder-pret en het belooft heel wat voor de toekomst van Mash. De X-Ride Classic met zijn 17 inch wielen is een goed begin en dat schijnt vaak het halve werkt te zijn. In het geval vn de X-Ride: dit is vooral een motorfiets waardoor je blijft grijnzen. En waar je hem ook parkeert, jet bezorgt passanten ook een heerlijke grijns. De X-Ride is feel good op wielen. Dat kun je wel stellen.

Mash X-Ride 650 Classic technisch

Zeker voor af-fabriekspaakwielen zien deze er verdraaid knap uit. De RVS-spaken behoeden je ook voor roest. 2. Frame, achterbrug, blok. Veel matzwarte lak, wat de hoogwaardige finish ten goede komt. 3. Vooralsnog is enkel de witte kleurstelling leverbaar, maar je kunt er donder op zeggen dat er spoedig meer volgt. 4. Een zogeheten Monza-tankdop. Zoals het hoort! 5. De oliekoeler is meer functie dan vorm. Een noodzakelijk kwaad op een grote luchtkoeler als dit. 6. Of de koelribben achterop de led-koplamp functioneel zijn of puur voor de looks, het ziet er gaaf uit.

Conclusie

Een gloednieuwe scrambler die de air van de luchtgekoelde eenpitters van weleer moeiteloos overneemt – dat is de X-Ride 650 Classic. De 17 inch-wielen maken hem lichtvoetiger dan de echte zandrakkers, wat de straatwaardigheid opkrikt. Helaas doen de grove noppen en serieus grip ontberende banden daar vervolgens weer afbreuk aan. De rest mag er zeker wezen. Dus eraf die Kenda’s en voor de echte Pirelli Scorpion Rally STRs gaan. Of bijvoorbeeld een setje van Dunlops nieuwe Mutant-banden eronder. Ruige offroad-looks zonder zenuwlijden op straat – dat wil je.

Overige punten van aandacht zijn slakken die je enkel dwangmatig met zout besprenkeld, zonder enige echte noodzaak. De stuurknoppen laten desondanks echt te wensen over en frustreren. Dat het zadel de duur van plezierritjes beperkt is niet eens heel erg. Jammer is het wel. Alleen meer dan alleen jammer wordt het ook niet. De Mash X-Ride 650 Classic maakt veel goed op pure en onverdunde nostalgische charme. Dat het uiterlijk lijkt op die ene brommer van dan ene merk uit dat ene jaar, snapt iedereen meteen. Bovenal heeft Mash het gevoel van de dikke eencilinder-scrambler weten te bottelen. Vervolgens goten ze de X-Ride 650 er tot de nok toe mee vol.