Kawasaki’s Z900 is rechtstreeks uit het krat een uitmuntende motorfiets, maar voor een voormalig coureur moet het natuurlijk altijd sneller en beter. Robert Jansen van MotorPlanet Almere verwerkt al zijn racekennis in de Z900 Evo. Jij kunt zijn gespierde creatie gewoon nieuw bestellen.
Waarom rijden we hem?
Een Z900 met een fikse lading peper in zijn achterste klinkt als het ideale recept voor een onvoorstelbare hoeveelheid pret, zeker omdat het rijwielgedeelte ook nog eens extra op scherp staat. Het maakt nieuwsgierig naar hoe veel beter een Evo is dan een gewone Z900.
Van hondenbaasjes zeggen ze altijd dat die op hun hondje gaan lijken en verdraaid als het niet waar is, het geldt eveneens voor de Z900 Evo en zijn ‘baasje’ Robert Jansen. Oké, de eigenaar van MotorPlanet Almere is zeker niet de spierbundel die zijn musculaire creatie wel is, maar hij is minstens zo snel, luidruchtig en geestig.
Voortanden kwijt
Jansen racete in de 125cc-, 250cc- en R6-klasse en was tien jaar als CRT-instructeur in de weer. Zijn supersportmakkers van weleer zie hij de laatste tijd allemaal de overstap maken naar nakeds. ‘Alleen blijven nakeds achter op het gebied van remmen en vering. Een naakte Z900 scoort super op heel veel vlakken, maar ik wilde hem klaar maken als racer. Ik wilde weten wat er mogelijk is. Samen met Druijff Racing hebben we een special gemaakt.’
Het is een special voor de echte sportievelingen en/of liefhebbers, want Jansen weet als geen ander dat een standaard Z900 goed genoeg is voor 99 procent van alle motorrijders. ‘Het is een fijne stuurfiets, die je exact plaatst waar je wilt. Alleen bij echt heel hard scheuren blijven de remmen achter.’
Kawasaki Z900 krijgt landelijke dealerintroductie
Het is aangenaam om te zien dat Jansen naast de gebaande paden durft te lopen. Waar bijna iedereen bij een upgrade van de remmen automatisch voor dikke Brembo-monoblocks kiest, monteert hij Accossato. ‘Niemand kent het, maar die Italianen maken echt mooi spul. Als je zuinig bent op je voortanden, moet je straks het remhendel niet te enthousiast intrekken’, waarschuwt hij. Het blijkt geen grootspraak. Tjonge, wat grijpen de remklauwen enthousiast in de remschijven. De eerste bite is al stevig, maar het is vooral indrukwekkend hoe de remkracht blijft opbouwen. Het maakt Jansen een gelukkig mens. ‘Voor mij is een goed gevoel bij het remmen belangrijk. Een zompig gevoel in een remhendel is vreselijk en geeft me kippenvel.’
Geducht wapen
De wetenschap dat de Z900 Evo over voldoende remkracht beschikt, is een geruststellende gedachte als de motor wordt warmgedraaid. Het lijkt wel alsof het MotoGP-circus in Almere is neergestreken, zo fel en donkerbruin klinken de klappen. Het uitlaatsysteem is tot genoegen van decibelfan Jansen van de luidruchtige soort. ‘In de wereld van de doven is dit systeem volledig gehomologeerd.’
Het GP-gevoel blijft niet voorbehouden aan het warmdraaien. Ook bij het afsluiten van het gas gorgelt de pijp als die van een racer en dat geldt ook voor de kleine explosies als de quickshifter aan de bak mag. Het is met gesloten ogen al duidelijk dat dit niet de zoveelste Z900 is. Monteur Sander, die me op weg helpt, bevestigt dat: ‘Ik hoop dat je van wheeliën houdt, want dit is net een springplank.’
Het blok is door alle liefde en snelle spulletjes goed voor 138 pk op het achterwiel. Een ongekietelde Z900 heeft er normaal 125 aan de krukas. Ruwweg heb je dus 25 extra paardjes aan de krukas. Het maakt de Evo een geducht wapen bij een stoplichtsprint, al helemaal omdat hij er op wens van Jansen zo normaal uitziet. ‘Je kunt eeuwen doorgaan met 1.001 groen geanodiseerde onderdelen, maar het moet geen kermismotor worden. Hij moet anders zijn, maar met de originele uitstraling. Daarom zitten er de gewone knipperlichten en spiegels op. Het is geen rijdende showroom, het is een naakte race-bak. Zo’n kermismotor kost altijd klauwen met geld en echt mooier wordt hij niet. Wat dat betreft, is dit een ode aan de Z900. Het moet niet te ver van het origineel afstaan, maar er is ruimte voor eigen smaak als mensen dat willen.’
Toeren vreten
De Flevopolder is nog nooit zo’n mooie plek geweest als op de Evo, dat is alvast de eerste verdienste. In de bebouwde kom voelt de motorfiets aan als een standaard exemplaar, al vallen de stuggere vering en de indrukwekkende rempartij dan al op. Het blok loopt keurig rond bij lage toerentallen en reageert net zo vriendelijk op het gas als een gewone Z900.
Het gewone gezicht houdt stand tot de stadsgrens, want daar toont de Evo zijn ware gezicht. Van het ene op het andere moment ben je overgestapt van een naked in de SpaceX-raket van Elon Musk. Bij 3.000 toeren produceert de vier-in-lijn 70 Nm bij 5.500 toeren knalt het loodrecht omhoog naar 125 Nm. Dat houdt hij vol tot 9.000 toeren, waar hij ook het maximale vermogen produceert. Dat klinkt als een brede powerband, maar de Kawa vreet de toeren zo gretig op dat je al heel snel moet opschakelen. Dit blok wil spelen en met het verstand op nul en de toerentellernaald boven de 6.000 galopperen. Helaas rijden we noodgedwongen achter een fotograaf in een Volvo. Telkens weer spelen de Kawa en ik hetzelfde spelletje. We laten een flink gat vallen ten opzichte van de auto om dan vanaf 1.500 toeren in drie het gas vol open te gooien. Soepel en krachtig maakt de viercilinder vaart, tot hij bij 6.000 toeren komt. Dan gaan alle registers open en sleurt hij er bizar hard aan. Een grijns in je helm, adrenaline in je bloed en een auto die rapper nadert dan je ooit had kunnen bedenken. Dit blok heeft geen nadelen, wel voordelen. Wat had ik met deze motorfiets graag een circuitdag meegepakt. De rit door de Flevopolder doet hem te kort. De vering van K-Tech staat voelbaar straffer afgeveerd, maar het blijft nog wel net comfortabel. En over het sturen heb je op een reguliere Z900 al niet te klagen, laat staan op zijn race-broer.
Vier pakketten: aan jou de keus
MotorPlanet Almere heeft vier pakketten voor de Z900 samengesteld. Je bepaalt zelf wat en hoe je afneemt. Het eerste pakket draait om uitstraling, met een KRT-stijl-stickerset, kentekenhouder en radiateurcover van Evotech, een koppeling- en remhendel van Accossato, bobbins, valdoppen en handvatten.
Het Performance-pakket (dat boven op het Kawasaki Performance-pakket komt) bestaat uit voorbochten en een demper van Akrapovic, een Woolidge-quickshifter, een MWR-luchtfilter en zoals het diplomatiek heet wat vermogensaanpassingen. Reken dus maar dat er even een opengeklapte laptop naast de motor heeft gestaan.
Het Remmen-pakket bestaat uit nieuwe brackets voor de Accossato-monoblock- remklauwen en een stalen-remleidingset en rempomp van Accossato. Een carbon rembeschermer is goed voor het GP-gevoel.
Het Vering-pakket is echt een kindje van Jansen, wiens voorkeur hard is. Daarvoor zorgt het aangepaste binnenwerk van de voorvork en de achterdemper met losse piggy-back van K-Tech Suspension.
Conclusie
De Z900 Evo is het geestekind van een liefhebber van sportief, strak en snel en dat merk je in alles. Een standaard Z900 komt – hoe goed ook – niet in de buurt van deze special. Logisch, want alle verbeteringen zijn erop gericht om de sportieve comfortzone van de motorfiets flink verder op te rekken. Het blijft wat onbevredigend dat we op de openbare weg slechts een glimp konden opvangen van het potentieel. Op korte circuits als Mettet moet deze race-bak helemaal uit de verf komen. Toch slaat de special ook op straat geen modderfiguur. Alles functioneert zoals het hoort, het blok loopt ook onderin soepel en de Evo is allesbehalve een ontembaar scheurijzer. Tot je nog maar eens een draai aan het gashendel geeft en de toerentellernaald richting 6.000 gaat. Het geweld dat er dan losbreekt, is machtig mooi, maar dat het rijwielgedeelte de extra pk’s weet te beteugelen, is extra mooi. Jansen zet met deze Evo een ode neer aan de Z900. Het is een geweldige wolf in schaapskleren. Het smoelt als een reguliere Z900, maar scheurt, rijdt, klinkt en stuurt als een racer.