Eerste test Husqvarna Enduro 701LR

Als de Husqvarna Enduro 701LR ergens goed in is, dan is het wel lol maken. Het is 699cc aan pure impulsiviteit. Handig is dat alleen niet. Zeker niet met de toch vrij toegespitste enduro-insteek. Maar wat als je nou 500 kilometer op één tank kon doen? Zou je de Long Range Enduro dan iedere dag kunnen rijden?

Kort antwoord op de hoofdvraag: ja, dat kan. Lang antwoord: de Husqvarna Enduro 701LR is feitelijk niet veel meer dan een Enduro 701, maar dan met 12 liter extra ruimte aan boord voor brandstof. Dus ondanks de immens potentiële actieradius, is van weelde nog altijd geen sprake. De omgedoopte KTM LC4-eencilinder sprong sowieso altijd al beschaafd om met de benzine. Dat er nu plots maar liefst 25 liter brandstof aan boord is, maakt nieuwsgierig. Husqvarna claimde zelf dat 500 kilometer op een tank mogelijk is. Wellicht bedoelden ze er offroad-kilometers mee. In een week ‘leven met een Long Range’ kwamen we veel verder. Met afgewisseld stadsverkeer, snelwegritten, bospaden en stukken binnendoor kwam de theoretische actieradius uit op zelfs bijna 600 kilometer op één tank.

Uitstulpingen

Technisch gezien is het dus gewoon een Enduro 701. Die 701 heeft de tank niet op de standaard plek boven het blok. In plaats daarvan huist de brandstofvoorraad in de kont. Met de tankdop net achter het lange en vlakke zadel. De nieuwe tank vooraan oogt niet als een accessoire – het plaatje klopt. Kloppen, als in het sluit allemaal mooi aan en oogt zo degelijk zoals het Husqvarna’s imago betaamt. Alleen klopt het niet helemaal qua looks. Husqvarna plaatste de oorspronkelijke 13 liter tank dus al in de kont. Met twee redenen. Het was voordelig voor de gewichtsverdeling, terwijl het de ontwerpers vrij spel gaf om de radiatorkappen vorm te geven. Ook de luchtfilterbox en aanverwanten kregen zo meer ademruimte. Rijdergeometrie was daardoor opprbest. Alleen nu zit op de plek van waar de tank eerder vertrok dus weer een nieuwe tank. Volg je het nog? Goed. Omdat de inlaatkant van het blok en het voorste deel van het frame geen ruimte hebben voor de brandstof, moest het van elders komen. Vanuit de ene hoek valt het niet eens zo op. Vanuit een andere hoek zijn het een paar niet te missen foeilelijke uitstulpingen. Met een grote fluorgele rand, zodat het nog meer opvalt. Kwestie van smaak, zullen we maar zeggen.

Bijkomend voordeel

Alleen was een knap koppie voor een motor als de Husqvarna Enduro 701LR altijd een bijkomend voordeel. De doelbewuste uitstraling van dit soort machines zorgt voor de sexappeal. Dit is straatwaardig-hardcore. Die tanks zijn enkel praktisch. Daarmee zal ik ook meteen de zorgen wegnemen dat de tanks niets te veel uitsteken en stevig aanvoelen. Al voor ik de Long Range als testmotor kreeg, zat er een nare veeg langs de tank. Ik ontken echt alle verantwoordelijkheid. Toch leek het de tank niet te hebben gedeerd. Uiteraard was de handkap zoals altijd ook bekrast. Eveneens niets aan het handje. Crashbestendigheid lijkt ingebakken in de 701LR. Alleen hoef je niet te crashen. Dit is een Enduro 701, dit is pret op wielen.

ADHD-karakter

Al op straat jut het ADHD-karakter van de Husqvarna Enduro 701LR op tot praktisch rijden. Stilstand is achteruitgang. Zeker in kruipdoor-, sluipdoor-verkeer word je aan boord van de Enduro erg inventief. Verkeersopstoppingen bestaan niet meer en drempels geven de straat karakter. Het ferm genopte profiel van de befaamde Continental TKC80 bewijst zich weer eens. Ook op straat rijdt dit waanzinnig makkelijk en opvallend vertrouwd. Trillen doen de noppen logischerwijs wel, maar ze zijn in elk geval een beetje stil. Een beetje dan. Het 21 inch-voorwiel stuurt uiteraard wat lui, maar het is niet alsof je er echt hard voor moet werken. De Husky weegt een 160 kilo rijklaar. Dat zou nooit zwaar sturen, al scheelt het ook dat vering en rijwielgedeelte mooi tussen straat en enduro in zit. Het is niet te zacht op straat. Zelfs het duiken van de WP Suspension-vork valt alles mee. De strijdbare tweezuiger-Brembo is inherent beschaafd van beet, maar de vertraging en het gevoel zijn hartstikke prima. Op straat heb je die remmen niet eens zo vaak echt nodig. De motorrem van de 699cc eencilinder doet al veel. Alleen wil je natuurlijk niet remmen op de motor. Dat blokje moet je loslaten. Bij voorkeur in het onverhard, maar in het dagelijks gebruik stelt het ook totaal niet teleur. Voor een eenpitter loopt het blok soepel als een tweecilinder. Aan de ietwat nukkige motorloop ontkom je niet, maar het is niets om echt over te klagen. Trillingen in het stuur zijn wellicht met een iets dikker handvat op te lossen. Kwam af en aan voor. Het zijn van die kleine dingen.

Heerlijk enthousiast

Het scheelt natuurlijk dat al die dingetjes als sneeuw voor de zon verdwijnen als je het gas eens goed opendraait. Houd het blok aan de loop en het draait heerlijk enthousiast. In elke versnelling hangt het gretig aan het gas. Zelfs in – onverhoopt – snelwegverkeer hoef je van zes niet eens terug te schakelen om even in te halen. Er is genoeg over bovenin, maar wees niet bevreesd; in lage- en middentoeren is nog beter. De versnellingsbak van de Husqvarna Enduro 701LR heeft een quickshifter meegekregen en op straat helpt dat precies de acceleratie te selecteren die je wilt of nodig hebt. Even vlug twee versnellingen terug of toch even eentje opschakelen? Geen probleem! Knap voor elkaar zo soepel als de bak tussen de vette eencilinderklappen door schakelt.

Alleen in het onverhard maakt het niet dezelfde positieve indruk. Opschakelen is wel oké. Maar met modderige offroad-laarzen komt een vals neutraaltje – gewoon in neutraal, kan ook – of zelfs per ongeluk twee versnellingen opschakelen wel eens voor.

Dat helpt niet echt om de broodnodige gang erin te houden. Het terugschakelen is zeker met een afdalinkje soms schrikken geblazen. Toch in een iets lagere versnelling afdalen? Dan is het dotje gas dat nodig is om zonder koppeling terug te schakelen niet wat je wilt. Gelukkig schakel je het met gemak uit. Tractieregeling en de rijmodi idem dito, evenals het ABS. Naast de schakelaar die je tussen de brandstoftanks laat wisselen, zit er een simpel knopje voor de TC en de rijmodi en het ABS zet je uit met een knopje naast het dashboardje. En veel meer dan een dashboardje is het ook echt niet. De oranje achtergrondverlichting verraadt de verwantschap met de KTM 690 SMC-R. Het doet wel wat het moet doen, maar het voelt zo karig.

De Husqvarna Enduro 701 is niet goedkoop en met de Long Range-tank is wordt-ie er niet goedkoper op ook. Dar hoeft ook niet, want de motor voelt als een premiumproduct. Dat mag geld kosten. Degelijk, mooi afgewerkt en het rijdt geniaal. Om dan vervolgens drie verschillende knopjes – extra dus – verspreid over je stuur te plakken, terwijl je ook al opgescheept zit met een dashboardje dat het haast nog aflegt tegen een Casio-horloge.

Dromen van lange afstanden

Het is een naar smetje op een anderzijds opvallend veelzijdige en fijne machine. De Husqvarna Enduro 701LR kan alles wat de reguliere Enduro 701 kan, hij houdt het alleen langer vol. Ben je van plan de grote enduro voor dagelijks gebruik in te zetten, dan is de tank vooral praktisch omdat je dan amper naar de pomp hoeft. Allicht richt Husqvarna de pijlen vooral op de offroad-rijder die droomt van lange afstanden rijden. Een gebrek aan standaard ophangpunten voor bagage is dan jammer. Je legt er in één ruk een afstand van Amsterdam naar Parijs mee af, maar ruimte voor bagage is er amper. Nu verkoopt Husqvarna wel een bagage-accessoire: een ingenieus bagageframepje waaraan je zijtasjes kunt hangen. Uiteraard vol logootjes van de H-met-het-kroontje en bijpassend prijskaartje. Mooi spul, maar desondanks kom je vroeg of laat bij bedrijven als Touratech en Kriega uit.

Je komt ergens

Als je de bagage-situatie voor elkaar krijgt, zou ik het wel weten. Ik zou de veelzijdigheid van de Husqvarna Enduro 701LR helemaal uitmelken. De TKC80’s reed ik helemaal op en ruilde ik vervolgens in op iets minder prijzig, minder hardcore – en minder snel slijtend – rubber. Metzeler heeft met de Karoo-lijn inmiddels keuze te over, maar de TKC70 van Continental blijft stiekem toch ook trekken. Kijk ook eens naar Heidenau. Vervolgens kun je er elke dag mee uit de voeten. Geen situatie die niet op zijn minst goed te doen is en op zijn best een glimlach ontlokkende impuls aan je dagelijkse beslommeringen geeft. En het zadel? Een cijfer voor comfort ga ik ‘m niet geven, maar een spijkerbed is het evenmin. Bovenal tref je lol. Veel lol, controle en een beetje avontuur. En zeg nou zelf; er is geen dag die ooit slechter geworden is van een beetje avontuur. Zo kom je nog eens ergens!

Conclusie

De eerste keer dat ik oog in oog stond met de Husqvarna Enduro 701LR, dacht ik dat de liefde voorbij was. Die tanks, geen porem. Een oude lief met een nieuwe bochel. Zo blind maakt liefde toch zeker ook niet? Nou, dat hoeft niet, want Disney is nog niet half zo zoetsappig als het met de 701 Long Range wordt. Een gelukkig einde kon niet uitblijven, want echte liefde zit vanbinnen. Die rare, uitgezakte tank valt niet op als je eenmaal het brede stuur in handen hebt. Verder rijdt het even zo voortreffelijk als een standaard 701 al deed. Je merkt er niks van en van onbalans door wisselende brandstoflading is ook geen sprake. Enkel het gebrek aan bagagemogelijkheden en de voor ‘ook op straat’-gebruik vrij prijzige Continental-banden maken de keuze lastig. Het wat karige dashboard en de overdaad aan losse knopjes zijn ook jammer. Toch is het puur avontuur met een mogelijke actieradius van 600 kilometer. Je kunt je lol niet op en met een verbruik van bijna 1 op 25 zuipt-ie je ook niet arm. Sommige keuzes moet je niet met je verstand maken en de Husqvarna Enduro 701LR is een prachtvoorbeeld van zo’n soort keuze.