BMW bewandelt voor het merk niet eerder bewandelde paden. Door out of the box te denken, hoopt BMW ook nieuwe groepen motorrijders aan zich te binden. En waarom niet? Het is ze ook gelukt in het supersport- en natuurlijk in het adventure-segment. Maar dat de poging slaagt, is niet gezegd. Wij gingen met de BMW R18 met het 158 Nm sterke nieuwe boxerblok aan de slag om te zien wat we precies van de nieuwste creatie uit Berlijn mogen verwachten.
Waarom rijden we hem?
Als BMW een poging doet een nieuwe doelgroep aan zich te binden, zijn wij gealarmeerd. En over de R18 is al veel te doen geweest. Aan de intro gingen smaakvolle specials vooraf, waarmee onze honger nog meer werd aangewakkerd.
Testredacteur | Thierry Sarrasyn |
Testlocatie | Rondom München |
Omstandigheden | Slecht, veel regen |
Temperatuur | Tussen 14 en 4 graden |
Totaal testkilometers | Zo’n 120 kilometer |
Bijzonderheden | De motor is een indrukwekkend apparaat dat desondanks rijdt als een motor. |
Dat BMW een powercruiser bouwde, was vorig jaar al één van de grote verrassingen. Wat is het volgende, dachten we toen. Amerikanen die een adventure-motor introduceren? Maar wacht… ook dat staat ondertussen te gebeuren. BMW bouwde de R18 in elk geval met duidelijke kennis van zijn eigen geschiedenis. De zwarte kleur, die de eerste R32 al had in 1923, en vooral het boxerblok met open cardanas van de R5 uit 1936 zijn alles bepalende stijlonderdelen van de nieuwe krachtpatser. BMW vindt zelf dat de geschiedenis en de toekomst in deze R18 elkaar de hand geven. Ze noemen het dan ook een ‘modern vintage’.
Het hart van de R18 is de 1802 cc zware boxer. Daar was al genoeg over bekend: 91 pk, maar vooral 158 Nm bij amper 3.000 tpm. En het merendeel van die koppelberg is beschikbaar tussen 2.000 en 4.000 tpm. Gedurende de test konden we vaststellen dat we tijdens de rit meestentijds tussen deze toerentallen bleven hangen. En meestal reden we tussen de 2.200 tpm en 3.200 tpm. Een vrij krap gebied, zeker als je weet dat je met 158 Nm piekkoppel zo goed als overal kracht in overvloed hebt. Toch is dit duidelijk het gebied waarin het blok zich het liefst laat rijden. Buiten deze toerentallen ga je haast als vanzelf schakelen.
Nu gebiedt de eerlijkheid ook te zeggen dat de testrit rond München compleet verregend was. Het zeikte van de regen vanaf de eerste minuut en daarna ging het alleen maar harder regenen. Naarmate we vorderden en de bergen rond München indoken, werd het ook alleen maar kouder. Toppunt (nou, ja) was de dag waarop de foto’s werden genomen. En zo kon het gebeuren dat we op een doorgaans prachtige berg, onze weg moesten vinden in de mist, bestookt met een zondvloed, terwijl het kwik niet van z’n plaats kwam: 4 graden! Ondanks het feit dat een uitgewrongen dweil er beter en vooral droger uitziet dan wij na de test, blijft de vaststelling dat een motor die zich onder dergelijke moeilijke omstandigheden bewijst, in een betere rijomgeving nog sterker voor de dag zal komen. Op dat vlak verdient de R18 alvast een dikke krul achter z’n naam.
Rock ’n’ Roll
Het 1802 cc zware boxerblok laat zich in de R18 van z’n beste kans zien. Zo’n lui ogende powercruiser is de perfecte motor voor dit blok. BMW windt er geen doekjes om dat er ook nog andere modellen worden uitgerust met dit blok. Benieuwd welke dat zijn, een adventure of sportmotor lijkt voor dit blok net teveel van het goede. Een naked zou kunnen, maar in elk geval een motor die het moet hebben van z’n koppel. Er zijn drie modi die het blok mee aansturen. De Rain-modus hoeft weinig betoog, maar er zijn ook nog de Rock- en de Roll modus. Gun jezelf gerust het plezier om dit met het vette Oostenrijks-Amerikaanse accent van Schwarzenegger uit te spreken. De Roll-modus is de meest bezadigde van de twee. Hier kun je als ezelsbruggetje een bezadigde man met een Roll-ator bij denken. Beeld je anderzijds bij de Rock-modus, maar een Rock-et in. Hier haal je met een ietsiepietsie opening van het gashendel hetzelfde resultaat als bij een voor de helft opengedraaid gashendel in de Roll-modus. Dat wil zeggen dat de motor veel abrupter reageert zowel bij gasgeven als bij gasminderen.
Eerste test Indian FTR 1200 Rally
Toch bleef de motor beheersbaar op de doordrenkte Beierse wegen. Bewust kregen we door brutaal aan het gas te hangen de Bridgestone Battlecruise aan het spinnen, maar dat kun je met 158 Nm op willekeurig elke ondergrond en met elke band. De traction control werkt progressief, maar wel haarfijn en is een goede hulp onder dergelijke extreme omstandigheden. Voor het overige is het goed om te weten dat ondanks het feit dat er 158 Nm aan boord is, het blok in elke modus goed controleerbaar is. In drukker verkeer of in de regen zijn de eerste twee modi nuttig. Op provinciale wegen zouden we zonder te aarzelen voor de Rock-modus kiezen.
Vriendelijke reus
Het was onder deze extreme omstandigheden natuurlijk onmogelijk om de motor echt af te peigeren, maar met de goede staat van het asfalt en de uitstekende grip van de Bridgstone Battlecruise-banden konden we soms toch nog aardig sturen. Dan valt op dat deze motor helemaal niet voelt alsof hij 345 kilo weegt en dat je ook veel vlotter instuurt, dan je zou verwachten met een wielbasis van 1731 mm. Nuttig detail: BMW heeft als optie een achteruitversnelling. Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat dit hulpmiddel heel handig is met manoeuvreren.
De R18 is een (redelijk) vriendelijke reus die neutraal stuurt en zeer stabiel is in bochten. De schrijfremmen werken goed; ze zijn prima te doseren, maar toch ook krachtig. Door de lage zithoogte en het feit dat de voetsteunen door die twee gigantische boxercilinders niet te ver naar voor kunnen, staan je knieën in een bijna rechte hoek. Dat volstaat voor comfortabel rijden, maar op lange rechte stukken voel je soms de neiging om de voet iets meer naar voren te zetten. Dat kan om voor de hand liggende redenen niet. De zithouding willen we tijdens een rit over flauw kronkelende wegen nog eens beter en vooral langer ervaren. Eens kijken of die statische zithouding zich dusdanig gaat wreken dat het achterwerk moord en brandt schreeuwt.
Accessoires en kledij
Het is opvallend dat BMW in zijn persdossier maar liefst zes bladzijden besteedt aan alle opties waarmee je de R18 kunt customizen. De mogelijkheden daarvoor zijn schier eindeloos en BMW gaat in zee met enkele zeer bekende Amerikaanse namen voor een deel van de accessoires. Een beetje custom-adept hecht veel belang aan grote namen als Vance&Hines, Roland Sands en Mustang Seats. Het zijn namen die niet alleen bij de kenners bekend in de oren zullen klinken. We mogen hopen dat de uitlaatdempers van Vance&Hines het geluid in toom houden. Zo niet gaan ze linea recta de shredder in. De Euro 5-gecertificeerde standaarddempers zijn vrij stil, maar de grom die erin zit, is best aangenaam. BMW benadrukt dat ook de vervangdempers qua dB’s voldoen aan de homologatienormen.
Langs de grote poort
Voor aanvang van de test hadden we een ietwat traditioneel beeld in het achterhoofd. Beetje Sons of Anarchy, zoiets. Een bende zware customs die in een groep over de weg denderen. Maar met al die regen, kou en wind, leek Sons of Agony ons na een paar uur een passender naam. Maar het moet gezegd worden dat de R18 daar niet de oorzaak van was en ons zelfs erg vlot door de meest extreme omstandigheden heeft geholpen. In dit hondenweer konden we de traction control uittesten, voelden we wat de verschillende rijmodi deden met de motor en vroegen we ons af of hoe de gedwongen zithouding – vanwege de in de weg zittende cilinders – zich bij lange ritten zou houden.
Evenmin vergaten we niet wat we eigenlijk al wisten: deze BMW straalt geschiedenis uit en mengt die met moderne technologie. De afwerking staat op een hoog niveau. Zoals dat moet op Amerikaans ogende cruisers, maar dat vooral niet vanzelfsprekend is! De open cardanas vinden we een lust voor het oog. Laten we vooral niet vergeten dat bij dit type motoren de uitstraling vaak net zo belangrijk is als de rijkwaliteiten. BMW scoort op beide vlakken goed. Het is voor BMW te hopen dat de herinnering aan de R1200C is weggezakt en dat customrijders de R18 wel met open armen ontvangen.
Conclusie
Rest de vraag of € 22.850,- niet veel geld is voor een dergelijke motor. Objectief bekeken, moet je die vraag wel met ‘ja’ antwoorden. Motorrijden en motoren kopen zijn twee zaken die niet altijd door objectieve motieven worden gestuurd. Daarom rijden er wel meer motoren rond die boven deze prijs zitten. Een aanzienlijk deel daarvan zijn rechtstreekse concurrenten van de nieuwe BMW. Ter ondersteuning van die stelling: een groot deel van de beschikbare R18’s is al uitverkocht en wie er eentje wil bestellen, raden we aan eerst bij de BMW-dealer te checken hoe lang de wachttijd is.
Plus:
Looks, koppel, afwerking
Min:
Zithouding, wachttijd, prijs