De Gold Wing is sinds zijn introductie als naakte litermachine in 1975 altijd één van de meest ultieme reismotoren geweest. En de motorfiets heeft sinds die tijd ook zijn eigen reis gemaakt, groeiend door de jaren heen in zowel fysieke grootte als cilinderinhoud, maar altijd bouwend aan zijn reputatie als ultieme luxe en comfortabele toermachine.
Bart Verhoeven
Maar in 2018 slaat de ontwikkeling van de Gold Wing een nieuwe richting in. Het designteam stapt af van luxe, luxer, luxst en heeft de iconische reismotor van de wielen af opnieuw bedacht. Om met de woorden van Yutaka Nakanishi, de project leider van de 2018 Gold Wing te spreken: ‘Het doel was dat de Gold Wing zijn luxe behoudt, maar tegelijkertijd een veelzijdiger motor werd die een breder publiek aanspreekt. Een motor die je zowel in de stad als tijdens een toerrit kunt gebruiken. Dus begonnen we met een blanco stuk papier en maakten we de motor kleiner, lichter en gaven hem alle technologische hard- en software mee die motorrijders vandaag de dag wensen. Maar net als in 1975 blijft de Gold Wing een vlaggenschip voor Honda.’
Persoonlijk trap ik het motorseizoen dus af met de Gold Wing. Met een fantastische toerrit tussen Austin en Fredericksburg in de USA. Een route die me meer dan 400 mijl door Texas Hill country voert, genoeg om de Gold Wing vanuit het zadel te ontdekken. Maar voor is gas geef, eerst even de vernieuwingen op een rij.
Rijwielgedeelte
Het blok en chassis zijn samen ontwikkeld, om de rijspositie naar voren te krijgen en een veel compactere motor te realiseren. Het aluminium frame werd geconstrueerd rond de toegepaste Double Wishbone voorvork. Een voor Honda nieuw type vork waarmee je de verticale beweging van de vorkpoten beter kunt bepalen. Compleet ingeveerd komt de achterkant van het voorwiel maar 24mm naar binnen waardoor het blok verder naar voren kon worden geplaatst. Maar ook de enkelzijdige achterwielophanging, ofwel de Honda Pro-Arm is voor de Gold Wing opnieuw ontwikkeld. Samen met Honda’s Pro Link systeem, dat scharniert op de swingarm, levert de combinatie extra stevigheid én meer comfort.
Het horizontaal geplaatste zescilinder ‘Flat-Six’ blok is ook opnieuw ontworpen en vooral kleiner geworden. Het heeft daarentegen niet ingeboet aan vermogen en koppel. Het nieuwe ontwerp heeft nu vier kleppen per cilinder in plaats van twee en is 6,2 kilo lichter dan voorheen. Het blok levert 126,7pk bij 5.500 tpm en 170Nm koppel bij 4.500 tpm.
Een nieuwe ontwikkeling op de Gold Wing is Throttle by Wire, ofwel ‘digitaal’ het gas openen. Het systeem zorgt voor een soepeler rijgedrag, biedt cruise control en heeft vier verschillende rij-modi: Tour, Sport, Econ en Rain. Deze standen spreken voor zich en passen het karakter van de motor aan via het motormanagement, het tractioncontrol systeem (HSTC), de elektronisch verstelbare dempingkracht van de vering en het Dual Combined Braking System (D-CBS). Buiten de dempingsafstelling bij bovenstaande vier rij-modi, zijn er ook nog vier standen voor de pre-load op basis van de belasting.
Schakelen of niet?
Het mooie aan de 2018 Gold Wing is uiteraard de keuze om te schakelen of de derde-generatie Honda DCT versnellingsbak het werk te laten doen. Al je gewoon ‘ouderwets’ wilt schakelen ga je er ook op vooruit, want de nieuwe versnellingsbak telt nu zes versnellingen. Hierdoor draait de motor minder toeren als je lekker aan het cruisen bent rond de 100 km/u. Ook heeft de versnellingsbak schakelassistentie en een slipperclutch gekregen die het oude hydraulische hulpkoppel-systeem vervangen.
De DCT versnellingsbak heeft in totaal zeven versnellingen en is dus speciaal ontworpen voor het rijden van langere afstanden. Het systeem zorgt voor een zeer soepel en snel schakelgedrag, door het toepassen van twee koppelingen. Bij lage snelheden is de versnellingsbakratio laag om schokkend rijgedrag te voorkomen, terwijl op hogere snelheden de ratio groter wordt om het motortoerental te verlagen.
Handig is ook de ‘Walking Mode’ die je bij de DCT versie vanaf de linkerstuurhelft met een + en – schakelaar kunt bedienen. Hierdoor kan je de Gold Wing voor- en achterwaarts rijden met slechts een druk op de knop. Ideaal voor manoeuvreren. Al je geen DCT wilt, geen paniek, de manuele schakelbak heeft nog steeds de elektrisch aangedreven achteruit.
Austin – Fredericksburg
Een motor testen in Texas klinkt heel exotisch, maar een koudefront kreeg het voor elkaar het te laten sneeuwen in 49 van de 50 staten. Dus als ik op de eerste rijdag op mijn Gold Wing Tourversie met DCT weg rijd, is het exact 0 graden. Wel een fijne temperatuur om het nieuwe windscherm en de verwarmde onderdelen uit te proberen. En die voldoen. Je zit fantastisch uit de wind, zelfs met mijn 1.90m. De maximale temperatuur van de grips en zadel zijn zelfs zo hoog dat na een half uur de thermostaat wat mij betreft wel naar beneden kon. Dit is deels te danken aan de perfecte windhuishouding aan de voorkant, de rijwind wordt prima over je handen en langs je lichaam geleid.
Na de eerste 50 miles dring het bij mij ook door hoe fantastisch de nieuwe voorvork van de Gold Wing is. In de voorkuip zie je heel duidelijk de twee verbindingsstangen tussen voorvork en stuur op en neer bewegen, op het ritme van de oneffenheden in het wegdek. Maar hiervan voel je niets in het stuur. En samen met de Pro-Arm en link aan de achterkant heb je echt het gevoel dat je op een vliegend tapijt zit. Zo makkelijk en licht vliegt de Gold Wing over het wegdek. Terwijl je toch prima feedback krijgt. Ik heb me geen moment afgevraagd hoe de motor zich op elk wegdek gedroeg. De Gold Wing geeft heel duidelijk aan hoe ver je kunt gaan. Het is in mijn ogen een enorme verbetering van het stuurplezier, wat helemaal op rekening komt van deze fantastische, nieuwe voorkant.
Het Flat-Six blok, dat me menigmaal aan een musclecar deed denken, is op alle fronten supersterk. Het lage geluid is supermooi en de kracht die het levert blijft verbazen. Ook, of misschien wel juist in combinatie met de DCT versnellingsbak. Een flinke draai van het gas levert een enorme boost op. De DCT schakelt terug, het toerental vliegt omhoog en het koppel doet zich gelden. Het gevolg is een enorme huil en je spuit er vandoor. Aan de andere kant kun je heel rustig toeren. Het toerental valt flink terug in de 7e versnelling van de DCT en het blok draait dan heerlijk stil z’n toeren. En dat alleen nog maar in de ‘Tour’ stand. Eenmaal met één druk op de knop de ‘Sport’ modus geselecteerd, vergeet je helemaal dat je op een rond de 360kg zware toerbuffel zit. Agressie, toeren en geluid voeren dan de boventoon. De ‘Econ’ en ‘Rain’ modus heb ik geprobeerd, maar verder links laten liggen. In die modi is de Gold Wing gewoon tam. ‘Tour’ voldoet eigenlijk in de meeste situaties.
Ook goed om te noemen is de lichte bediening van het remsysteem. Door het gecombineerde remsysteem hoef je eigenlijk tijdens het toeren maar met één vinger op de rem te rijden, zo licht werkt het. Terwijl de remmen allesbehalve lichtjes hun werk doen. De zeszuigerremklauwen aan de voorkant doen meer dan hun best, terwijl de achterkant door de computer perfect in verhouding is.
Styling
Eenmaal aangekomen in Fredericksburg vind ik even tijd om de Gold Wing eens goed te bekijken. Het voorgaande model vond ik vooral pompeus als het gaat om de styling. Bij het nieuwe model maken de relaxte ronde vormen plaats voor scherpe, bijna atletische lijnen. De uitstraling van de Gold Wing is zowel comfortabel als dynamisch, met de traditionele premium afwerking die de Gold Wing ook kenmerkt.
Wat vooral in het oog springt, is de nieuwe voorkant van de motor. Die is behoorlijk voorwaarts gericht en het kuipwerk oogt compact, waardoor de grote Honda een enorm energieke uitstraling krijgt. Daarnaast hebben de koplampen van de motor een strakker lijnenspel dan het vorige model en heeft Honda zelfs vijf gepolijste lenzen toegepast per koplamp wat het dimlicht een juweelachtige uitstraling geeft. Alle verlichting op de nieuwe Gold Wing is overigens van het type LED.
Ook het gigantische windscherm is verdwenen en vervangen door een kleiner elektrisch te bedienen scherm, wat ik persoonlijk een erg mooi detail vind. Het past veel beter bij het dynamische uiterlijk.
Fredericksburg – Austin
Rijdag twee. Als ik weer op het zadel kruip, bedenk ik me dat ik de vorige dag helemaal niet over het zadel heb nagedacht. Goed punt dus, er is blijkbaar niets mis mee. De vorige zadels van de Gold Wing vond ik altijd heerlijk comfortabel, maar gaven weinig ruimte voor beweging. Maar op deze rijmachine verwacht je toch een zadel waar je wat meer op kunt verzitten. En die zit er op. Het zadel is smaller, ronder en toch comfortabel voor de rijder terwijl de duopassagier gewoon achterover kan leunen en kan genieten van de rit. Al dan niet met warme billen.
Indrukwekkend is de hele knoppenwinkel die je voor je ziet, maar verwarrend is het niet. Eigenlijk is alles heel intuïtief te vinden en zit er weinig in ingewikkelde submenu’s verstopt. Het 7-inch kleuren TFT scherm is goed geplaatst en duidelijk. En belangrijker nog: je hebt in één oogopslag alle info die je nodig hebt. Daarnaast heeft de Gold Wing een paar behoorlijke speakers voor radio en je eigen muziek via bluetooth. Voor iPhone bezitters: de Gold Wing is zelfs voorzien van het Apple Carplay systeem.
Op de terugreis naar Aus heb ik ook even de mogelijkheid op een schakelversie te rijden. Waarmee ik de vraag kan beantwoorden welke ik zou kiezen. En dan kies ik volmondig voor de DCT. Die lijkt echt gemaakt voor deze Honda. Het schakelen gaat soepel, hij reageert optimaal en precies zoals je wilt en maakt het rijden voor al veel meer ontspannen. Niet dat de schakelbak niet functioneert. Ook die is soepel en precies. Valt niets op aan te merken, maar de DCT is gewoon een veel betere ‘match’ met de Gold Wing.
Wat vind Bart?
Uiteraard zullen er motorrijderd blijven die de Gold Wing vooringenomen een rijdend bankstel noemen. Ik laat ze maar in die waan. Mogelijk dat ze van mening veranderen wanneer ze op de nieuwe Gold Wing hebben gereden. Deze versie is een enorme stap in de Gold Wing evolutie. En dan vooral door de door de toepassing van de nieuwe voorvork. Kracht, souplesse en comfort, in een scherper jasje. Maar nog steeds de ultieme langeafstandsmachine. En in meerdere versies zelfs: het basismodel GL1800 Gold Wing ofwel ‘Bagger’ en een toereditie met topkoffer die op zijn beurt de eerdergenoemde DCT versnellingsbak en airbag als opties heeft. Welke versie je moet kiezen? Dat is heel persoonlijk, maar ook afhankelijk van je budget. Of Honda met de 2018 Gold Wing een bredere doelgroep kan aanspreken? Ik denk van wel. Het zou zelfs heel goed mogelijk zijn dat de aanhoudende vraag naar een nieuwe Pan European wordt afgedekt door deze nieuwe Gold Wing.
