Als het eruit ziet als een eend, kwekt als een eend en loopt als een eend, dan is het waarschijnlijk een eend. Toch gaat het niet altijd op. De Kawasaki Ninja 650 Touring heeft de looks van een circuitracer, maar als je ermee wegrijdt, blijkt hij over verrassend relaxte tourcapaciteiten te beschikken!
Tekst Peter Aansorgh
Op het eerste gezicht is de Ninja 650 een supersportieve motor. Hij heeft een lekker agressief ogende kuip, met twee scherp gevormde koplampen die je ietwat boos aankijken. Het racy effect wordt versterkt door de van de ZX-10R Superbike afgeleide frontspoilers, de in de kuip geïntegreerde knipperlichten en zwarte, horizontale graphics. De Ninja ziet er verder mooi afgewerkt uit, met aandacht voor detail. Kijk alleen al naar de prachtige, gebogen achterbrug van geperst aluminium. Daarop staat weer een klein binnenspatbord, dat de achterzijde schoon houdt. Ook apart is de laaggeplaatste uitlaat en de leuk ontworpen, kunststof tankdop. En het achterlicht, waarin de LED’s de letter X spellen. Eigenlijk zijn er nergens simpele beugeltjes te bekennen. Alles is met zorg vormgegeven.
Racy dash
Vanuit het rijdersperspectief is de eerste indruk ook behoorlijk racy. De dasboardunit bestaat uit een grote, analoge toerenteller waarvan hete rode gebied pas bij 10.000 tpm begint. De toerentellernaald is wit en verandert via roze naar rood als het door de rijder ingestelde schakelmoment nadert. Dit in aanvulling op de eveneens aanwezige schakelindicatorlamp, die toch doorgaans bedoeld is om de laatste tienden van seconden te winnen op een geklokte circuitronde. Het dashboard heeft echter nog meer te vertellen. In de toerenteller bevindt zich een display met een klokje en een duidelijke versnellingsindicator. De rest van de wetenswaardigheden, zoals de snelheid, de km-stand, de motortemperatuur, de tankinhoud en de twee tripstanden, zijn in een tweede display te zien. Daar kun je beurtelings ook het resterende actieradius, het momentane en gemiddelde brandstofverbruik en de buitentemperatuur aflezen.
Relaxte zit
Zodra je in het zadel plaats neemt merk je dat het karakter van de Ninja 650 een stuk gemoedelijker is dan zijn uiterlijk doet vermoeden. Het is geen moto, waar je plat op ligt. De zitpositie is juist lekker ontspannen. Je zit licht voorover, met boven de kroonplaat gemonteerde clip-ons, die best ver naar je toe reiken. Je hoeft er daardoor niet erg op te leunen en dat is prettig voor je polsen. Ook prettig is dat de Ninja instelbare rem- en koppelingshendels heeft, zodat je er altijd goede grip op hebt. Dankzij de slim geplaatste voetsteunen en de ruime uitsparingen in de 15-litertank heb genoeg beenruimte, waarbij opvalt dat de machine bijzonder rank aanvoelt. Je hoeft je benen dus niet erg te spreiden. Samen met een zithoogte van 790 mm zorgt dat, dat je goed met de voeten bij de grond kunt, ook als je geen NBA-basketballer bent.
Twee tour-uitvoeringen
Prettig is dat je op de Ninja 650 Touring een goede windbescherming geniet. Dat wil zeggen; er zijn twee touring-uitvoeringen. De ene heeft een laag smoke windscherm, een tankpad en een set semi-softe zijkoffers, voor 250 euro meerprijs. De andere touring-uitvoering heeft behalve semi-softe zijtassen en een tankpad ook framebeschermers, kneepads en een hoger windscherm, voor 699 euro meerprijs. Beide windschermen kunnen in drie hoogtes worden verzet, met een verschil van 60 mm tussen de hoogste en de laagste stand. Ik rijd de touring “light” – versie, dus met de lage ruit, in de laagste stand. Dat biedt eigenlijk al meer dan genoeg windbescherming om de borst en schouders uit de wind te houden, met het voordeel dat je hoofd in de omverstoorde en dus turbulentievrije rijwind zit. Dus geen last van herrie en het ventilatiesysteem van je helm blijft werken. Zo biedt de Ninja 650 het zitcomfort en de bescherming die het mogelijk maken ontspannen lange afstanden af te leggen. Zeker omdat de bagagemogelijkheden er nu ook zijn: De zijkoffers zijn niet heel groot, maar groot genoeg voor weekendbagage. Er zijn voldoende bagagehaken en er is ruimte voor een U-slot of andere kleine zaken onder de zitting. Eventueel zijn er trouwens nog een 30 mm hogere zitting, een 4-liter tanktas met venster, en topkoffer en een 12-Volts stopcontact in het accessoiregamma verkrijgbaar.
Boost
De Ninja 650 Touring is dus niet zo wild als ze eruitziet. Dat geldt ook voor de 649cc tweecilindermotor. Dit aluminium motorblok heeft een lekker karakter dankzij een 180° krukas, die ervoor zorgt dat de zuigers niet “parallel” bewegen maar tegen elkaar in op en neer gaan. Dat heeft een onregelmatig vonkinterval tot gevolg en dat geeft karakter. Maar niet te veel, want er is wel een balansas aanwezig om de primaire onbalans te elimineren. Die doet zijn werk goed, er zijn inderdaad nauwelijks trillingen in de voetsteunen of in de op rubber gemonteerde clip-ons te voelen. Opvallend is verder dat de twin een vrij korte boring/slagverhouding van 83 x 60 mm heeft. In theorie zou hij dus hoge toerentallenkunnen draaien. De kleptiming en de inlaatlengtes van het smalle luchtfilterhuis zijn echter meer gericht op souplesse van onderuit dan op topvermogen. Dat geldt ook voor de configuratie van het uitlaatsysteem en de tuning van het injectiesysteem. De 36 mm gasklephuizen zijn gericht op een optimale efficiency bij die toerentallen die je het meest draait. Ultra-fijn vernevelende injectoren staan daarbij borg voor een volledige verbranding en daarmee voor een aangenaam brandstofverbruik, dat volgens opgave op 1:23,4 ligt.
Geen loze praat
Als ik voor hotel Lahnromantiek in het Duitse Nassau de startknop van de Ninja indruk, komt de twin mede dankzij het auto-fast stationairsysteem gemakkelijk tot leven. De motor loopt meteen lekker trillingsvrij rond. Het verhaal over een sterk middengebied blijkt ook geen loze praat, hij trekt inderdaad goed van onderuit. Vanaf 2.500 tpm kun je het gas vol open zetten en trekt hij er lekker vlot vandoor, waarna hij bij 5.500 tpm in zijn element komt en er extra aan gaat trekken. De Ninja laat zich daardoor gemakkelijk manoeuvreren. Hij bokt niet als je keert op de weg en hij trekt met gemak in tweede versnelling uit krappe bochten weg. Je kunt ook in de 4 door een dorp rijden, dan draait hij 3.000 tpm en kun je bij het uitrijden van het dorp gewoon gas geven. Toch zit er niet alleen bij lage toerentallen leven in: de twin gaat lekker door tot voorbij 8000 toeren, waar het blok zijn maximum vermogen van 50,2 kW (68 pk) levert. Tot 9000 tpm houdt de twin het dan nog vol, daarna voel je de kracht wegvloeien. Doortrekken tot de toerenbegrenzer bij 10.000 tpm heeft dan ook geen zin. Waarom zou je, de powerband is breed genoeg. Je zit zo op 140 en als je wat geduld hebt loopt de digitale teller zomaar richting de 190. Er is dus meer dan genoeg power voor sportieve uitspattingen, terwijl de soepele trekkracht en de vriendelijke gasreactie bij de lagere toerentallen ook een lekkere relaxte rijstijl mogelijk maken. Met 80 in de zes cruise je relaxt met 3750 tpm. Voor inhaalacties moet dan wel terugschakelen naar de vierde of zelfs derde versnelling om het blok naar de vermogende toerentallen te jagen. Dan is prettig dat de bekrachtigde slipperkoppeling weinig handkracht vraagt.
Vloek en zucht
Toch, toer-uitvoering of niet, zodra je een bocht tegen komt merk je dat de ze machine toch wel over het nodige Ninja-bloed beschikt. Het rijwielgedeelte is zeer wendbaar, wat ook veel te maken heeft met de ranke bouw. De compacte paralleltwin is een dragend deel van het korte vakwerkframe, dat maar 15 kg weegt. Aan de voorzijde wordt dit frame afgeveerd door een 41 mm voorvork, die een naloop van 100 mm geeft voor de nodige rechtuitstabiliteit. De achterbrug bedient een liggend geplaatste monoschokdemper via een progressief werkend linksysteem. Ze weegt ook maar 4,8 kg. Rijklaar weegt de Ninja 650 maar net 193 kg en dat voel je wanneer je hem over de bochtige wegen boven de Rijn jaagt. Je hoeft hem eigenlijk nooit bewust met je handen en het stuur een bocht in te drukken, je helt samen met de motor de bocht in alsof het een verlengstuk van je is. Het kocht geen kracht, terwijl je ook merkt dat je in een bocht met een klein duwtje tegen een van de clip-ons nog heel gemakkelijk een andere koers door een bocht kunt kiezen. Indrukwekkend gemakkelijk en natuurlijk voelt dat. Daarbij kun je redelijk goed aanvoelen hoe het met de grip van de Bridgestone S21 banden (120/70-17 voor en 160/60-17 achter) gesteld is. De vering voelt daarbij lekker stabiel. De Ninja is geveerd en redelijk goed gedempt, waardoor hij comfortabel aanvoelt en normaal gesproken niet deint. Alleen op slecht asfalt – wat we rond Nassau ook tegen komen, merk je dat de motor bij een hoog tempo voor en achter iets opwipt. Dat betekent dat er voor mijn gewicht (95 kg) iets meer demping zou mogen zijn. Dat is helaas niet instelbaar, dat kan ook niet voor de prijs van 8299 euro. Maar als gezegd, op normaal asfalt voelt hij strak, stabiel en neutraal, zodat je er ook gauw wat vlotter mee durft te sturen. Ook duikt hij niet al te zeer bij het remmen. Die remmen doen hun werk naar behoren. Het zijn (gelukkig) geen superfelle bijters waarmee je je over de kop remt. De tweezuigerremtangen in het voorwiel grijpen doseerbaar en met een duidelijk drukpunt aan en bouwen de remkracht bij het doorremmen mooi lineair op, met genoeg remkracht om het Bosch 9.1M ABS op het droge aan het werk te krijgen.
Dit vindt Peter
De Ninja 650 Touring koppelt wendbare rijeigenschappen aan een hoge mate van praktische bruikbaarheid. Hij beschikt over een levendig motorblok, dat zowel beginnende motorrijders als ervaren “piloten” enorm veel rijplezier biedt en dat eigenlijk meer dan genoeg vermogen heeft voor ons Nationale wegennet en de meeste landen daarbuiten. Hij is bovendien door zijn gemakkelijke stuurgedrag en zijn souplesse uiterst geschikt voor beginnende A2-rijders, want er is ook een tot 35 kW beperkte uitvoering verkrijgbaar, al vind ik het wel jammer dat hij niet op zijn minst instelbare uitgaande demping heeft. Maar dan wordt hij duur en dat is nou net een van zijn andere sterke punten: zonder touring-pakket kost hij maar €8.299,-. En eigenlijk heb je niet meer nodig, zelfs niet voor een weekend- of vakantietrip.
