Triumph verkeert in de luxepositie dat het ook de 800 en 1200 cc zware Explorers in het programma heeft en de Tiger Sport leek zo langzamerhand aan zijn pensioen toe. Niets is minder waar, het ding is springlevend.
Tijd voor de huiskamervraag: hoeveel verschilt de 2016 Tiger met zijn één jaar oudere broer? Het antwoord is ‘bijna niets’. De kleurstelling, de graphics en wat details als de spiegels wijzigden. Bovendien heeft de jongste een stel winddeflectors op de kuip, maar daarmee zijn de uiterlijke verschillen wel opgesomd.
Niks rukkerig
De meeste van alle wijzigingen aan de driecilinder geloven we wel, maar een paar zijn de moeite om uit te lichten. De meeste kennen we al van de nieuwste Speed Triple. Hoewel het maximale vermogen en koppel amper stijgen is de triple over het hele toerenbereik sterker. Voorheen had niemand al te klagen, maar de Tiger Sport is echt een beer van een motorfiets. De winst werd onder meer behaald door een nieuwe cilinderkop, inlaattraject en zuigers. De grootste verandering vinden we zoals verwacht in de digitale hoek. Dankzij ride-by-wire beschikt de Triumph over drie rijmodi (Rain, Road en Sport), instelbare tractiecontrole en cruisecontrol. Het oppakken in Rain-stand gebeurt werkelijk zijdezacht, tegen het vertraagde aan. Daarvan is in Sport-modus geen sprake; direct en krachtig reageert de triple op elke draai aan het gas. Gelukkig heeft Triumph het rukkerige en te agressieve aangrijpen vanuit stilstand uit de motorfiets weten te programmeren. Iedereen heeft zijn voorkeuren, maar persoonlijk was Road voor mij de ideale rijmodus; lekker fel en toch uitstekend hanteerbaar. Gedurende de testperiode schommelde het verbruik rond de 1 op 20. Met een tankinhoud van twintig liter sta je niet al te vaak bij de pomp.
Straatmotor
De Tiger Sport biedt een prima ruime zitplaats voor bestuurder en duo. Door het straatgerichte karakter is de zithouding wat actiever dan op een allroad. Met die tak van sport koketteert de Tiger weliswaar, maar het is voor de volle honderd procent een straatmotor. Door de rechtophouding voelt het aan boord zelfs nog wat comfortabeler dan een toersportmodel. Een informatief en duidelijk afleesbaar dashboard brengt alle benodigde informatie in beeld. Een paar drukken van de linkerduim brengen alle gewenste gegevens in beeld. Een paar goede spiegels en mooie nieuwe voetstepjes vervolmaken het comfort.
Angstaanjagend
De Tiger Sport is – gelukkig – geen kleine motorfiets en super licht voelt hij aan de hand ook niet. Angstaanjagend voelt de zithoogte van 830 millimeter voor de gemiddelde Nederlander echter niet. Eenmaal aan de rol behoort angst voor hoogte en/of gewicht definitief tot het verleden. De triple ontpopt zich vanaf de eerste meters tot een heerlijke motorfiets. Van extreem licht stuurwerk is geen sprake, maar heel veel energie vreet een bochtig stuk ook niet. Lange tijd typeert rust en neutraliteit het bochtengedrag, maar als je letterlijk en figuurlijk het randje opzoekt, dan sluipt er wat onrust in de motorfiets. De achterkant mist wat demping waardoor de motor op stevige hellingshoeken iets onrustig wordt.
Dadendrang
De rempartij is al net zo toegesneden op het gemiddelde gebruik van de motorfiets. De Nissin-klauwen hebben voldoende kracht om de motorfiets probleemloos af te stoppen, maar ze grijpen in eerste instantie niet te bruut aan. Maak je geen zorgen om hun daadkracht, ze missen alleen agressiviteit in de eerste meters. Van agressie is bij het blok geen sprake, want zelfs in de Sport-stand voelt het niet intimiderend, maar wel vol dadendrang. Allemachtig, wat weet de 1050 cc zware driecilinder een feest te maken van elk ritje. Van A naar B is nooit meer een logistieke verplaatsing, maar een avontuur. Wil je lui rijden, dan betovert het blok met zijn massieve kracht onderin. Slaat de kolder onverhoopt in de kop, dan merk je al snel dat er bovenin ook nog volop te beleven is. Meestal bivakkeer je tot volle tevredenheid in het romige middengebied.
Balans
De Tiger Sport is niet dood, die staat nog midden in het leven. Van revolutionaire veranderingen wil Triumph niets weten, de Engelse fabrikant heeft juist het fijnslijpen en verfijnen van een bestaand model tot kunst verheven. Daardoor staat er een uitgebalanceerde line-up van motoren waar de Tiger Sport een mooi voorbeeld van is. Echt zwakke punten heeft hij niet, sterke wel. Dat laatste resulteert in een bak vertrouwen bij de bestuurder. Je hoeft niet de scherpste, lichtste en meest extreme motorfiets te hebben om hard te gaan. Balans is belangrijker om snel en ontspannen rond te rijden. De Tiger Sport is in balans.
Tekst: Ad van de Wiel, foto’s: Jacco van de Kuilen
[justified_image_grid ids=26976,26977,26978,26979,26980,26981,26982,26983,26984,26985,26986,26987,26988,26989,26990,26991,26992,26993,26994]
