SWM pakt haar zogenaamde ‘classic’-lijn erg slim aan. Één basis waarop liefst drie verschillende modellen worden gebouwd. Daarom kennen we het motorblok waar de Gran Turismo 440 van is voorzien nu onderhand wel. Beide andere modellen, de Silver Vase en Gran Milano, testten we namelijk al eerder. Zoals te verwachten zijn die modellen naast hetzelfde motorblok ook op vele andere vlakken identiek aan deze Gran Turismo. Vanaf dit jaar zijn de drie voorzien van ABS, geheel volgens de gestelde Europese normen, en voldoet het blok aan de Euro 4-normen.
Tweelingbroer
Van de drie retro-modellen is de Gran Turismo misschien nog wel het meest normale model. Visueel lijkt hij sterk op de Silver Vase. Het verschil zit hem eigenlijk enkel in het uitlaatsysteem. De Silver Vase heeft als scrambler een hoge, dubbele uitlaat. Ook het stuur lijkt iets hoger. Op die twee punten na zijn de twee vrijwel identiek. De Gran Turismo rijdt dan ook even prettig als zijn Scrambler lookalike. De ééncilinder voelt zich het lekkerst tussen de 5000 en 7000 toeren per minuut. Niet bijzonder krachtig, maar prima voor een ontspannen ritje. Tijdens de testrit rond het Meer van Varese hadden we geen last van trillingen. Natuurlijk zijn ze aanwezig op zo’n eenpitter, maar storen doe je er niet aan als je niet veel harder dan 100 km/u rijdt.
Rugklachten?
Overigens heb je überhaupt weinig te lijden. De vering is erg prettig en vangt – mits gepaste snelheid wordt toegepast – vrijwel alle pijntjes die Italiaanse wegen veroorzaken op. Gaten, hobbels en vluchtheuvels neemt hij zonder morren voor zijn rekening waardoor je met plezier blok na blok extra omrijdt. Waar de afwerking van Italiaanse motoren over het algemeen prima in orde is, valt het bij deze SWM toch wel lichtelijk op dat er gebruik gemaakt wordt van Chinees materiaal. De klokken bijvoorbeeld komen wat lomp en ouderwets over – al zal een slimme marketeer dat natuurlijk afdoen als retro.
Tandjes
Dat laatste gaat ook op voor de versnellingsbak. Zo nu en dan heeft die wat hardhandigheid nodig om in de correcte positie te komen. Dat zou wat vloeiender mogen. De marketeer zou hierop dan zeggen dat motorrijden vroeger toch ook werken was, waarin hij gelijk heeft. Maar in plaats van een reprise op te voeren weet een goede retro dat soort ouderwetse mankementen hoogstens te veinzen. Het is een bekend euvel dat hoort bij dit 450 cc blok maar met een zwaardere veer schijnt het verholpen te kunnen worden. Op de remmen valt weinig aan te merken. Je slaat niet steil achterover van hun kracht, maar ze doen het naar behoren. Voor de snelheden die je met de Gran Turismo het liefste rijdt is het ruim voldoende.
Doorslag
Het is moeilijk te zeggen waar nu eigenlijk de kracht van de Gran Turismo ligt ten opzichte van zijn twee broers binnen de retro-lijn van SWM. Hoewel de GT in de markt wordt gezet als pure retro-fiets, doen beide andere modellen die naam misschien meer eer aan. De Gran Turismo mist in dit opzicht het karakter wat de Silver Vase met zijn scrambler-uitdossing en de Gran Milano met zijn caféracer look bereiken. Maar dat is mijns inziens juist zijn kracht. Normaal. Doen. Een simpel retromodel voor mensen die niet willen conformeren aan de hippe scrambler of caféracer trends, maar wel willen genieten van dat kleine – van oorsprong Husqvarna – eencilinder blok. Geen hoge uitlaatdemper om je achterwiel vrij te houden voor al die keren dat je toch niet offroad gaat rijden. En al helemaal geen clipons waarvan je zo’n last krijgt aan je polsen na een tijdje. Gewoon eens een doorsnee motorfiets zoals we ze niet vaak meer zien. Je hebt hem al vanaf € 6.290,- (€ 5.690,- in België).
Tekst: Tom van Appeldoorn, foto’s: SWM
[justified_image_grid ids=25317,25318,25319,25320,25321]
