Natuurlijk is het toverwoord tegenwoordig elektronica. De invoering van verschillende mappings was al een sprong, daarna volgde instelbaar ABS, direct daarachteraan traction control en nu, met ride-by-wire, zijn de mogelijkheden al helemaal eindeloos. MV Agusta ziet zichzelf graag als ‘premium plus’ en daar hoort een zekere allure bij. Dan weet je vooraf al een beetje wat je kunt verwachten. De nieuwe Brutale 800 heeft dus bijna alles wat je kunt verzinnen al standaard aan boord, inclusief twee-richtingen-quickshifter.
COMPLEET HERZIEN BLOK
Het blok is compleet herzien, voornamelijk om te kunnen voldoen aan de Euro 4-norm, maar ook om de lat nog weer hoger te leggen. Van nokkenasprofiel tot zuigerdesign; alles is aangepakt. Het resultaat is een maximumvermogen van 116 pk en een maximumkoppel van 83 Nm. Dat is minder dan bij de oude, maar het meeste daarvan is al bij veel lagere toerentallen beschikbaar. Bij 3800 toeren heb je als zo’n negentig procent van het maximumkoppel te pakken, zonder falen doorlopend naar de piek bij 11.500… Om koppel verlegen zitten, gebeurt je niet zo snel. Het blok is tevens volledig anders opgebouwd. Olie- en vloeistofkoelsystemen huizen nu in het carter zelf, wat het geheel een veel cleanere look geeft. De Brutale heeft nu net als z’n grote broer een hydraulisch bediende slip/assistkoppeling, die het vermogen door de nieuwe bak naar het achterwiel brengt.
Komen we bij de elektronica, dan beginnen je oren pas echt goed te suizen. Nieuw op de rechter stuurhelft is de mode-selectieknop die de verschillende mappings kiest. Je kunt kiezen tussen Rain, Normal, Sport en Custom. In Rain-modus is het vermogen getemperd naar 80 pk en staan traction control en ABS maximaal. In de volgende modi bouwt dat snel af, met Sport als allerscherpste, tenzij je de Custom-modus inschakelt.
UITERLIJK EN GEOMETRIE
Ook het uiterlijk heeft een opfrisbeurt gekregen. Er is een nieuw ontworpen koplamp met dagrijverlichting, andere tank en zijschilden en een geheel nieuw subframe, wat net als bij de Turismo Veloce in het oog springt en extra rank is uitgevoerd. Behalve het uiterlijk, is ook de geometrie aangepast. Voor wat extra grondspeling staat de motor nu wat hoger op de poten. Tegelijkertijd is voor de stabiliteit de wielbasis met 20 millimeter verlengd en is de naloop vergroot van 95 naar 103,5 millimeter. De balhoofdhoek bedraagt nu 24,5 graden. Met deze waarden lijkt het er in eerste instantie op alsof de motor wat tammer is gemaakt, maar dan hebben we er nog niet op gereden.
De lichtgewicht velgen zijn omlijst door nieuwe Pirelli Diablo Rosso III’s en worden tot stilstand gebracht door radiale Brembo-vierzuigers en een tweezuigerklauw in het achterwiel, nog altijd aangestuurd door een axiale rempomp. Het frame zelf is vanzelfsprekend de bekende mix van stalen buizen en aluminium gietstukken. De vering wordt verzorgd door volledig instelbare Marzocchi-vorkpoten en een Sachs-monoshock. Het zadel is eveneens vernieuwd en heeft een groter oppervlak, net als het duozadel. Een slimme handgreep is heimelijk verstopt in het kontje.
HARD KNALLEN
Ken je dat gevoel, dat punt als je instuurt van ‘als het nu nog platter moet, ben ik echt aan het overdrijven’? Dat is precies het punt waar de Brutale begint. Het kort op het stuur zitten en de hele zithouding geven je al snel een enorm gevoel van hard knallen, zelfs al ben je nog relatief rustig aan het rijden. Gaat het vervolgens nog wat harder, dan lijkt het snel of de wereld een kwartslag wordt gedraaid en ook dan zul je af en toe voor een wat krappere bocht nog wat dieper moeten. Het kan en qua grondspeling heb je nog ruimte zat over. Aan grip geen gebrek en ook de vering laat zich van zijn beste, best wel goed uitgebalanceerde kant zien. Uiteraard wel typisch Italiaans aan de harde kant, maar aan feedback geen gebrek en nerveus wordt het ook bij ‘grote stappen, snel thuis’-tempo niet. Toch voelt het alsof je de scheuren in de landkaart aan het rijden bent, aangewakkerd door de manier waarop je een bocht in leunt. Voor de kick helemaal te gek, maar tegelijkertijd vraag ik me af of het ook echt zo hard gaat, of dat je niet een enorm probleem hebt als er bijvoorbeeld een Speed Triple al relaxed toerend in je spiegels verschijnt.
FLINK OPGEFRIST
Voor 2016 en verder heeft MV de Brutale 800 flink opgefrist. Om te zien, maar nog veel belangrijker om te rijden. Met de toegevoegde menukeuzes is de motor af te stellen naar alles tussen poeslief en venijnig scherp en dat is precies waar het hebben van verschillende basismappings voor is. Ook rijwieltechnisch lijkt het een sprong vooruit, met een goed uitgebalanceerde machine als resultaat.
Maar je kunt je tegelijkertijd afvragen of MV niet een heel klein beetje in hun ambities is doorgeschoten onder de noemer ‘als je het bedenken kunt, moet het erop’. Vooral het enorme scala aan keuzemogelijkheden in de elektronica vraagt om verschillende middagen studie en desgewenst uitproberen. De lat hebben ze in ieder geval hoger gelegd.
Tekst: Vincent Burger, foto’s: Milagro
[justified_image_grid ids=27004,27005,27006,27007,27008,27009,27010,27011]
