De Mash Family Side is eindelijk weer een solomotor waaraan simpelweg een bakkie is gehangen. Van dure technieken als fuseebesturing, vette autobanden, schommelarmen of variabele naloopverstelling is geen sprake. De prijs kan laag blijven, maar al die technieken zijn niet voor niets ontwikkeld en de eenvoudige opbouw van de Mash kan toch niet zonder gevolgen blijven voor de rijeigenschappen?
Aangepast trekpaard
De basis voor dit span is de Mash Five Hundred. Een klassiek en tegelijk speels ogende naked die ondanks zijn naam gewoon 397 cc meet. Enkele aanpassingen voldoen om hem om te toveren in een trekpaard van een zijspan. Mash vervangt de trommelrem achteraan door een schijfrem om meer remkracht te hebben. Bovendien maakt het ABS plaats voor een gecombineerd remsysteem. Om alle krachten aan te kunnen hebben alle wielen verstevigde spaken en heeft de voorvork een diameter van 41 mm in plaats van 35 mm. Een stuurdemper brengt rust in het stuur en dankzij een kortere eindoverbrenging trekt het zijspan zich toch makkelijk op gang.
Klein bakkie
Als solofiets is de Five Hundred geen krachtpatser, overbodig om te zeggen dat het als zijspan de stoeptegels helemaal niet uit de straat trekt. Met 27.6 pk schiet de Family Side niet uit de startblokken, maar vertrekt hij met een gemoedelijk vaartje. Het uitwringen van het gashendel levert makkelijk snelheden boven de 100 km/h op, maar het is niet het favoriete werkgebied van deze Franse driewieler. Dat voelt zich lekkerder bij een ontspannen 80 a 90 km/h op kronkelwegen. Beetje ouwehoeren met de man of vrouw naast je en gelijktijdig genieten van het rijden en het landschap. Het zijspan is geknipt voor kinderen en mensen tot 1.70 mtr. Daarboven vinden de benen geen plek meer voorin in het bakkie en zit je noodgedwongen met gebogen knieën. Bovendien zitten die tegen het polyester van de bak geklemd.
Wil op leggen
Drie smalle motorbandjes plakken vanzelfsprekend nooit zo vast op de weg als vette sloffen. Naafbesturing is strakker dan een eenvoudige telescoopvork. Een smal retrospan met een hoog zwaartepunt tilt sneller het zijspanwiel op dan een luxe-span. Dat is niet erg, het is een constatering. Beginners zonder zijspanervaring doen er zelfs hun voordeel mee. De Family Side wisselt veel makkelijker van richting als je het verfijnde spel van sturen op het gas nog niet tot in de puntjes beheerst. Afremmen vraagt om de nodige spierkracht, maar gelukkig is ook het derde wiel afgeremd. Wat kun je verder nog over het sturen zeggen? Elk zijspan is een asymmetrisch voertuig en daarop spelen zoveel natuurkrachten dat het ding alles wil behalve rechtdoor. Je dient hem echt jouw wil op te leggen en dat lukt met de Family Side vrij makkelijk door zijn lage gewicht, beperkte vermogen en natuurlijke zithouding.
Weinig angst
Met amper zijspanervaring kan ik op het eerste gezicht weinig zeggen over de rijeigenschappen. Tegelijk durf ik te stellen dat juist testrijders zonder zijspanervaring recht van spreken hebben om een oordeel te vellen over de Family Side. Wij en niemand anders zijn de doelgroep. De Family Side boezemt weinig angst in en dat vereenvoudigt zo’n kennismaking. Een rondgang langs ervaren zijspanrijders levert vanzelfsprekend enkele kritiekpunten (te soepele vering) op, maar ook verrassend veel pluspunten. In een direct vergelijk met professioneel gebouwde spannen krijgt de Family Side stevig op zijn donder, maar die maken zijspan rijden niet zo laagdrempelig en betaalbaar.
Deze test is een samenvatting uit MOTO73 nr. 18 van 2017, hier online te bestellen. In het artikel van vier pagina’s wordt nog dieper ingegaan op onder andere de rijbeleving.
Tekst: Ad van de Wiel, foto’s: Target Press en Mash
[justified_image_grid ids=25105,25106,25107,25108,25109,25110,25111,25112,25113,25114,25115,25116,25117,25118]
