Hoeveel Africa Twin zit er nog in de nieuwe Africa Twin? Het model staat zijn hele leven synoniem voor betrouwbaar, avontuurlijk en de mogelijkheid om de dagelijkse woon-werkrit te verlengen met een rondje Middellandse Zee. De nieuwe ook?
Bezitters van een oude Africa Twin – de XRV750 – kunnen gerust ademhalen, de CRF1000L geeft het oude, vertrouwde gevoel. Goed nieuws voor fans van het eerste uur, minder mooi nieuws voor anderen. In eerste instantie maakt de paralleltwin van de Honda namelijk erg weinig in je los. Het voelt door de volledig horizontale koppelkromme allemaal vrij vlak aan. De sensatie blijft uit, nergens trekt de allroad plotseling woest aan je armen. Denk niet dat het toeval is; dit tamme karakter is volledig door Honda uitgedokterd. De nieuwe blokkarakteristiek is bewust een kopie van die van de oude. De staande twin produceert meer vermogen (93,9 om 60 pk) en koppel (98 om 62 Nm), maar de maximale waarden rollen wel bij dezelfde toerentallen uit het blok. Het maximale vermogen komt in beide gevallen vrij bij 7500 toeren en het maximale koppel komt met 6000 toeren slechts 500 toeren eerder vrij.
Van V naar parallel
De traditionele V-twin op de Africa Twin heeft plaats gemaakt voor een paralleltwin. Volgens Honda is massacentralisatie eenvoudiger op een staande tweecilinder (zware zaken als accu en ECU zitten vlak achter de cilinders), maar de productiekosten spelen natuurlijk ook een rol. Om het blok zo compact mogelijk te houden, heeft het net als de crossmodellen één nokkenas en kreeg de waterpomp een plekje in het koppelingshuis. Twee balansassen brengen de trillingen terug tot een aanvaardbaar niveau en ze drijven gelijktijdig de water- en oliepomp aan. Om toch iets van het authentieke Africa Twin-gevoel terug te winnen, maakt Honda gebruik van een 270-graden-krukas. Door het onregelmatige ontstekingsinterval voelt het blok toch aan als een V-twin.
Vraagtekens bij ruit
De boterzachte V-twin bepaalde altijd een groot deel van de charme van de Africa Twin. Daarom hielden de ware fans hun hart vast voor de 998 cc dikke paralleltwin. Die leek op voorhand een ondankbare taak te hebben om in de voetsporen te treden van zijn geliefde voorganger, maar hij vervult die taak met verve. De raakvlakken tussen oud en nieuw blijven niet beperkt tot het motorblok. Ook het comfort voelt vertrouwd goed. Het zadel is hard genoeg en biedt meer dan genoeg ruimte om naar achteren te schuiven. Handig, want het zadel is aan de voorkant smal, om goed met de benen bij de grond te komen. Met een standaard zadelhoogte van 870 of 850 millimeter lukt dat moeiteloos voor iemand van 1,80 meter. Het brede stuur valt automatisch in je handen en de voetstepjes zitten aangenaam laag. Van een vermoeiende kniehoek heeft een Africa Twin-bezitter nog nooit gehoord. De achterkant van de tank is lekker smal en ook staand valt het stuur automatisch goed in je handen. Vanzelfsprekend is de zitpositie voor de meesten van ons belangrijker. Ook die voldoet zoals gezegd prima, maar de windbescherming van het stroomlijnruitje roept vraagtekens op. Vrij van turbulentie is dat niet.
Dolle bui
Een allemansvriend maakt vreemd genoeg niet altijd en overal vrienden. Een Africa Twin is daarvan een voorbeeld. Voor sensatiezoekers die het liefst afgeschoten worden en overal powerslides maken, bestaan er betere alternatieven. Voor hen is de Honda niet de juiste vriend. Kilometer voor kilometer trekken de Africa Twin en ik wel de vriendschapsbanden aan. Met nog meer testkilometers waren we als boezemvrienden uit elkaar gegaan. Wat een heerlijke motorfiets. Hij trekt de stoeptegels niet uit de vloer, maar overal zit (net) voldoende vermogen. Het comfort aan boord is van hoog niveau en kilometers vreten moet geen problemen opleveren. Het rijwielgedeelte is neutraal en stabiel en stelt je niet voor verrassingen. In een dolle bui kun je zelfs een zandpad lekker afrossen.
De nieuwe Africa Twin is vooral een hedendaagse interpretatie van een oude Africa Twin. Die laatste stamt nog uit het pre-digitale tijdperk. Op de nieuwe is het daarom tevergeefs zoeken naar zaken als cruisecontrol, verschillende rijmodi en elektronische vering.
Tekst: Ad van de Wiel, foto’s: Honda
[justified_image_grid ids=25160,25161,25162,25163,25164,25165,25166,25167,25168,25169,25170,25171]