Benelli leeft?! Dat was aanvankelijk mijn reactie toen we uitgenodigd werden om met de nieuwe TRK 502 te gaan rijden in de regio Marche, in het oosten van Italië. Heilige grond als het om Benelli gaat, want sinds de oprichting in 1911 is het merk al in verschillende vormen gevestigd in Pesaro – op een steenworp van het circuit van Mugello. Omdat het merk de afgelopen paar jaren in zwaar weer verkeerde ten gevolge van mismanagement als wel de crisis had ik eigenlijk niet gedacht dat Benelli nog met nieuwe motoren op de proppen zou kunnen komen. Gelukkig voor het merk heeft de nieuwe Chinese directie het beste met Benelli voor en wordt er langzaam maar zeker nieuw leven in geblazen. Verwacht geen exoot als de Tornado of TNT: de nieuwe weg is minder explosief. De Chinezen willen Benelli eerst weer rendabel maken voordat er weer wat TNT wordt ingezet. Dat doen ze dus met bijvoorbeeld deze TRK 502. Een relatief eenvoudig sport-tour gebouwd voor lange afstanden en rijcomfort.
Zompig
De TRK is op het eerste gezicht erg volwassen. Het neusje doet erg denken aan een Multistrada of R1200GS. Het zit er een beetje tussenin. Technisch is het minder voor elkaar. Tractiecontrole zit er niet op, enkel de verplichte ABS. Dat is op het door ons gereden model overigens ook nog uit te schakelen middels een knop op het stuur. Modellen die in 2018 geproduceerd worden hebben deze optie niet meer. Het vermogen van de twee-in-lijn is niet bijzonder groot en is zeker met de volledige 20 liter aan boord uitdagend. Echt van je plek kom je niet echt, maar het rijdt wel erg comfortabel. Diepe zit, voeten netjes in de houding met de knieën in een prettige hoek. Daarbij is de windbescherming prima voor elkaar en heb ik geen problemen ervaren met bloktrillingen. Comfortabel kilometers maken lukt naar alle waarschijnlijkheid wel met de TRK. De remmen – en dan met name de voorrem – zijn niet om over naar huis te schrijven. Tijdens de rijdag waar 8 TRK’s bij aanwezig waren, leek er bij 7 exemplaren lucht in de voorrem te zitten. De remhendel moest dan ook helemaal tot aan de handgreep getrokken worden voor je echt iets merkte. Geen prettig gevoel, maar een paar kilometer op het exemplaar zonder lucht in de rem gaf meer zekerheid.
Werkgebied
Zoals geschreven heeft de TRK 20 liter brandstof aan boord. Na een dag rijden hebben we er iets meer dan 350 kilometer op de teller staan. Bij de pomp reken ik 16 liter af. Een flink actieradius dus wat doet vermoeden dat dit een van de eerste Benelli’s is waar je zonder zorgen woon-werk verkeer mee zou kunnen rijden als wel grote reizen kan maken. Door het lage vermogen dat het blok produceert zou ik de TRK 502 misschien liever tot tour-fiets dopen dan sport-tour. Hoewel je ‘m echt wel de sporen kan geven voelt het rijgedeelte niet helemaal zuiver. Zeker na het tanken voel je ineens weer hoe log hij in de bocht voelt. Kalm aan of rechtuit is hij veel meer in zijn element. Daarmee lijkt ons nederige wegennet het perfecte werkterrein voor de TRK.
Tekst: Tom van Appeldoorn, foto’s: Marco Franzosi en Tom van Appeldoorn
[justified_image_grid ids=26643,26644,26645,26646,26647,26648,26629]
