Zeker als blijkt dat het ding maar liefst 152 pk uitbraakt. Tijd voor een modderbad om uit te vinden of de Multistrada Enduro Pro de R1200GS het vuur aan de schenen kan leggen.
De Pro verschilt op een paar punten van de gewone Multistrada Enduro. Opvallendst is de kleur, verdere zaken die de Pro maken zijn: tweekleurige buddy, zwart achterframe, zwarte carterdeksels, laag ruitje, Touratech valbeugels, Termignoni-uitlaatdemper en Pirelli Scorpion Rally-banden. Als je naar het profiel van die laatste kijkt, weet je dat dat niet zonder gevolgen kan blijven.
Hoog ding
Het zadel deelt de spraakmakende zandkleur met de benzinetank, maar de meeste mensen vallen waarschijnlijk eerder over de zithoogte. Met 870 mm is die indrukwekkend, ook al omdat het zadel vooraan niet smal is uitgesneden om de benen makkelijker op de grond te zetten. Met mijn 1.80 mtr is één voet aan de grond geen probleem, maar het blijft hoog. Zeker als de veervoorspanning van de elektronische vering wordt opgeschroefd, dan gaat de kont nog even wat meer omhoog.
Vertroebeld sturen
Het Pirelli-rubber misstaat niet op een deelnemer aan heuvelklim. Achter kun je het amper nog noppen noemen, schoepen komt eerder. Het setje Pirelli’s degradeert TKC80’s tot intermediates en dat zul je weten ook. De motor valt op asfalt enorm de bocht in. Met het brede stuur corrigeer je het makkelijk, maar het wekt weinig vertrouwen. Vreemd genoeg voelt het in snellere bochten al beter, al voel je de noppen daar letterlijk wringen. Op lage snelheden voel je de noppen rechtdoor resoneren, maar ook daar gaat het beter met wat meer vaart. Het moet fijn zijn om deze machine eens op normaler rubber te rijden. Dit vertroebelt het beeld wel heel erg, maar zelfs dan voel je de stuurpotentie. Het sturen voelt licht en neutraal en een motor als de BMW GS Rallye krijgt er een stevige kluif aan.
Alle hens aan dek
Op motorisch vlak krijgt de Duitser klop van de Italiaan. Beide motoren hebben twee cilinders met een gecombineerde inhoud van zo’n 1200cc, maar ze zijn verder onvergelijkbaar. Op papier klinkt 152 pk al krachtiger over dan 125 pk, maar in de praktijk verschillen de twee concurrenten nog veel meer. Spierballenvertoon staat met stip op plek één van de favoriete bezigheden van de Ducati. Onderin is de L-twin krachtig en reageert hij uiterst alert op het kleinste dotje gas. Bovenin is het werkelijk alle hens aan dek. Wat er tussen 6000 en 9000 gebeurt, laat zich met geen pen beschrijven.
Te gretig
Ondanks de dertiglitertank is de motor smal bij de heupen. Ook op de steppen staand, voelt de Enduro Pro natuurlijk aan. Voor € 26.590 koop je een paar motoren ineen. Indachtig zijn naam is de Enduro Pro in enduro-rijmodus een stoere en solide offroadmotor. Dankzij alle digitale hulp en de grip van de banden kun je met dit slagschip toch nog leuk buiten spelen. Met een paar drukken van de linkerduim staat de motor in Touring. Op straat prefereer ik deze rijmodus omdat het blok wel de volle hoeveelheid vermogen geeft, maar omdat hij de scherpe randjes van het blok afhaalt. In standje Sport is de Multistrada wel heel erg gretig. Bovendien heeft de elektronische vering dan andere prioriteiten dan comfort en grijpen DWC, DTC en ABS later in.
Wrede straatbruut
Als kilometervreter scoort de Enduro pluspunten met een uitgedokterde zitpositie, prima zadel en grote benzinetank. Als rallymachine overtuigt de Enduro met stevige valbeugels en slimme, maar vooral door de slimme software die hem van wrede straatbruut transformeert in een nog net te behappen offroader. Deze Pro heeft vele gezichten.
Tekst: Ad van de Wiel, foto’s: Jesse Kraal
