Als het brutaalste jongetje van de klas met een nieuw speeltje op het schoolplein verschijnt, trekt ’ie alle aandacht. Want je weet het op voorhand al. Nú gaat er iets tofs gebeuren. Een nieuwe ‘naked’ van Kawasaki heeft datzelfde effect. Die is nú al leuk. Zelfs als de brutaalste ook de kleinste van de klas is.
Jaap van der Sar
Leuk? Een motorfietsje met een motorinhoud van een goed glas bier en minder dan 40 pk aan de ketting? Tja. Daar kun je natuurlijk een beetje lacherig over doen, verwend als we zijn door een overdaad aan 100 pk – plus – machinerie. Makkelijk scoren. Maar als kersverse bezitter van een A2 rijbewijs zul je het moeten doen met mínder dan 35 kW. Is dat dan een straf? Verplicht ‘licht’? Welnee. Wellicht een open deur, maar toch: lekker motorrijden is zoveel meer dan alleen maar topvermogen. Minder pk’s zorgen zelfs vaak voor méér lol, al was het alleen maar omdat zo’n machine je uitdaagt om hem eens flink uit te persen. Lekker buiten spelen op zo’n licht en wendbaar ding is vaak lolliger dan hopen, bidden en smeken dat die 200pk-fiets er niet met jou vandoor gaat in plaats van andersom. De enkeling dus die nu nog ‘jamaar-een-zware-is-je-ware’ staat te balken, raden we aan om gauw eens een proefritje te boeken op zo’n nieuwe generatie A2-apparaat.
Volwassen motor
Zoals de Kawa Z300 dus. Gepresenteerd als volwaardig lid van de Kawasaki Z-familie, een broertje van de Z1000 en de Z800. Van die laatste heeft’ie dan wel het koplampcluster geleend, maar qua genen hangt de Z300 echter veel dichter tegen de Ninja 300 aan. Om nu te zeggen dat de Z300 een Ninja is met een gedemonteerde kuip gaat wat ver, maar veel onderdelen, waaronder die fijne tweepitter, zijn ongewijzigd overgenomen. Daar is niets mis mee, want dit zorgt er mede voor dat de Z300 voor een aangename € 5.499 in de prijslijst staat. En dat is waar voor je geld, zo blijkt al bij de eerste kennismaking. Want bij Kawa gaan ze niet over één nacht ijs als het gaat over stoere styling. De Z300 ziet er dus volwassen uit, keurig afgewerkt, nette plastics gebruikt, en laat nergens een ‘iele’ indruk achter. Natuurlijk zit er aan de zijkant meer kuip dan je verwacht bij een naked, een beetje om te verhullen dat het blokje niet zo heel veel plek inneemt, maar de conclusie luidt vooral dat hier een grote-mensen-fiets staat. En geen brommer.
Er is dus niet bezuinigd op looks. Op uitrusting dan misschien? Misschien een paar knaken op de redelijk eenvoudige voorvork? Die enkele remschijf? Ok. Maar die laatste is dan wel weer gewoon standaard uitgerust met ABS, evenals de achterschijf uiteraard. En het wordt nog leuker met de slipperclutch, gewoon standaard. Fijn als je met je kersverse A2-papiertje op zak iets te enthousiast terugschakelt. En dan het blokje. Zo’n tweecilinder loopt toch net wat mooier en gecultiveerder dan de éénpitters die de concurrentje op de prijslijst hebben staan. Zo stilstaand valt de Z300 dus zeker niet tegen, kijken of die kleine gifkikker de verwachtingen ook waar kan maken op het Spaanse asfalt. Daarvoor rijden we de Z300 in standaardformaat én de Performance edition,. Die laatste is voor een luttele € 500,- extra voorzien van een Akrapovic uitlaat, een tankpad, velgstriping en een zadelkapje over de duo. Alleen voor de looks al een aanrader voor die prijs. We beginnen de rit dan ook met deze 300-speciaal, waarbij de Kawa-techneut er op de valreep nog even de DB-killer uitprutst. Een prima idee. Hij heeft dan misschien nog melktandjes, die Z300, maar wél een grote bek. Klinkt als een klok.
Lichtgewicht
Leuk en aardig, zo’n zonnige Spaanse testrit, maar uitgerekend nu zijn de wegen drijfnat en hier en daar zo glad als een aal. Gelukkig geeft de Z300 al van meet af aan veel vertrouwen. De zitpositie is laag, zonder dat de kniehoek daaronder lijdt. Het brede stuur laat zich prima bedienen en de spiegels bieden zelfs wonderlijk veel zicht. Het gas erop dus, achter de Spaanse voorrijder aan, die ergens enorm kampioen in is en dus zelfs in het nat flink het gas erop houdt. En wat een pret is dat. Mag ik je even herinneren aan het belang van lichtvoetigheid? 168 kilo schoon aan de haak, dat gaat heus makkelijk de bocht om.
Maar de grootste lol hebben we met het blok. 39 pk klinkt wellicht als behelpen, maar wat loopt dit blokje mooi trillingsvrij rond en heeft hij zin om toeren te maken. Wellicht een beetje geholpen door de vrij ademende Akrapovic sleurt hij je met plezier door de krapste haarspelden en brengt je bij ruim baan zomaar boven de 160 km/u. Zonder een overdaad aan Spaanse Tapas vooraf smokkel je daar gewoon nog wat kilometertjes bij. Schakelen doe je overigens vooral omdat het leuk is, de bak is lekker soepel, maar niet omdat het moet. De 300 heeft vooral in het middentoerengebied altijd vermogen voorhanden. Zo kun je mooi van bocht naar bocht springen en keurig in je versnelling blijven hangen. Bij abrupt gas open-dicht word je dan ook nog getrakteerd op een lekkere plof. ’t Is net echt allemaal.
Performance pakket
En dan het rijwielgedeelte. Zijn daar wat stuivers op bespaard? Als je voor vijfenhalve mille veelvoudig afstelbare vering verwacht kom je bedrogen uit. Bij glad asfalt is er geen vuiltje aan de lucht, als het wegonderhoud wat gebrek vertoont heeft de achterdemping soms moeite om bij te blijven. Vóór voldoen de standaardveren prima, de Z300 laat zich keurig remmend insturen en wordt bij lekker buitenspelen niet gauw zenuwachtig. Voor wat betreft de banden van IRC: die voldoen vooral op droog wegdek prima. Op nat voelen ze echter wat ‘hard’ en soms een beetje zoekerig. Gewoon lekker oprijden en als het tijd is om ze te vervangen loont het wellicht de moeite om er wat duurder spul op te monteren. Maar ook hier geldt: geen onoverkomelijk bezwaar. We stappen uiteraard ook nog even over op de Z300 zónder Performance pakket. Afgezien van de looks is het natuurlijk vooral de uitlaat die de kleine Z een stuk braver maakt. Minder geluid, minder geplof, minder lol eigenlijk. Daarbij lijkt de twin ook nét iets minder vrij te draaien. Gewoon erbij bestellen dus, voor die € 500.
Intussen is de weg lekker opgedroogd en kunnen we los. En dan blijkt des te meer hoeveel pret je kunt maken met dit A2-apparaat. Stuk voor stuk stappen we af met een grijns van oor tot oor. Een groter compliment kunnen we de Z300 niet maken. Motorrijden in optima forma met deze kleine Kawa.
