Veel mensen, ook motorrijders, denken dat Eldorado staat voor een mythische Gouden stad ergens in Zuid-Amerika. Slechts weinig motorrijders weten dat het ook een motortype – 850 cc, V-twin – was, dat in het begin van de jaren ’70 (vdve) heel kort door Moto Guzzi werd gevoerd. En dus is het een uitstekende naam voor een nieuwe Moto Guzzi, die met behulp van veel chroom voor wat meer glitter & glamour moet zorgen in het assortiment van de Italiaanse firma.
Roland Brown
Ook de nieuwe Eldorado is net als z’n oude naamgenoot gebaseerd op de Moto Guzzi California en heeft meer verwantschap met de Golden State dan met Zuid-Amerika. Het oude model was een derivaat van de eerste 757cc California, die in samenwerking met de Los Angeles Police Department werd ontwikkeld. De nieuwkomer vindt z’n oorsprong in de huidige 1400 California en werd gecreëerd door Miguel Galluzzi, werkzaam bij het Piaggio Advanced Design Center in Pasadena, een wijk van Los Angeles.
De Eldorado bevindt zich met z’n hoge, teruggetrokken stuur, white wall banden, footboards en heel veel chroom ergens tussen de California Touring en de Custom modellen. Het windscherm en bagagerek van de Touring ontbreekt weliswaar, maar de motor heeft wel een iets meer ontspannen zit dan de Custom. Het blok is een ongewijzigde 1.380cc 90 graden dwarsgeplaatste V-twin waarvan de grote, luchtgekoelde cilinders vanonder de fraai gevormde tank uitsteken. De tank is voorzien van biezen en verchroomde kniepanelen.
De Eldorado is een klassiek ogende motor die details deelt met de California, zoals de ingewikkeld gevormde koplamp met LED running lights. Eigenheid is er ook met het wiel omhullende achterspatbord en het achterlicht. De Moto Guzzi Eldorado weegt een fikse 314 kilo, maar heeft slechts een zadelhoogte van 740 mm. Dus sta je met beide voeten op de grond als je de motor start. Dan voel je het blok naar rechts kantelen, wat zo’n beetje het handelsmerk is van elke Moto Guzzi.
Het luchtgekoelde blok met cardan aandrijving is identiek aan dat van de California, afgezien van wat milde wijzigingen in de mapping, die overigens het maximumvermogen van 96 pk bij 6.500 tpm onberoerd laten. Ondanks de klassieke layout is de Eldorado een achtenswaardige moderne motor, met ride-by-wire gasgeven, drie blokinstellingen (Veloce, Turismo en Pioggia, oftewel: Snel, Toeren en Regen), cruise control en een drievoudig instelbare traction control.
De Eldorado is zo’n zachte, fijn getunede brok staal dat je te allen tijde de agressiefste rij-instelling Veloce zult gebruiken. In Turismo wordt het vermogen iets ingetoomd waardoor die instelling weer heel goed functioneert als je langzaam rijdt. Pioggia temt het vermogen zo sterk dat die instelling eigenlijk alleen bruikbaar is wanneer het echt regent. Voor de California ontwikkelde Moto Guzzi een nieuwe blokophanging in rubbers. Die ophanging heeft Moto Guzzi ook voor de Eldorado gebruikt. Op lage snelheid lijkt het blok in het frame te dansen, maar wanneer je gas geeft, bouwt het blok soepel in toeren op een wijze die een trillingvrije rit garandeert.
De Eldorado rijdt ontspannen en is bovendien vriendelijk voor de berijder, vanwege die grote, soepele V-twin die vanuit stilstand fors doortrekt tot z’n maximale koppel van 120 Nm bij 2.750 tpm. De zesbak mag dan wel wat geluid maken tijdens het schakelen, maar tijdens de toertocht rond het Como-meer beroerde ik maar zelden de hak/teen schakeling. Ook in z’n vier of vijf reageerde de motor soepel op het gas en was het nog voldoende gretig om de volgende bocht aan te pakken.
Rechttoe rechtaan prestaties zonder morren, daarom staat de California bekend. Maar ook om de lange zesde versnelling die toch echt een overdrive is. In die versnelling draai je met lage toerentallen uiterst ontspannen en met de benen vooruit je kilometers. Helemaal des cruisers dus. Het verschil met de California is dat de Eldorado geen windscherm heeft en dat je dus wat last hebt van winddruk op de borst. Geen enkel probleem op een milde voorjaarsdag in Noord-Italië, maar onvermijdelijk kan de Eldorado zich niet meten met de California als lange afstandsmachine. Hoewel, in de accessoirecatalogus staan drie schermpjes van verschillende lengte.
Over het algemeen heb je over handelbaarheid en gebruiksgemak niets te klagen met een Moto Guzzi. Dat geldt ook voor de Eldorado, wat op zich niet zo heel vreemd is omdat ie het rijwielgedeelte deelt met de California Touring. Het verschil zit ‘m in de wielen, de Eldorado is voorzien van een set gespaakte 16 inch velgen, geschoeid met Dunlop American White-wall banden. De California rolt op een 18 inch velg voor en een 16 achter.
Door die kleine velgen stuurt de Eldorado iets lichter, in elk geval goed genoeg voor voldoende pret op de heuvelachtige wegen rond Mandello. De Eldorado is een grote, zware en lange motor met een onderuit gezakte voorvork, maar door het brede stuur heb je toch genoeg macht om de motor makkelijk door ook zelfs de krapste bochten te dwingen. En hoewel je al snel je grondspeling hebt verbruikt, lang voordat de banden de grip verliezen, kun je toch nog best hard door de bochten rijden. Dat het hard gaat, krijg je dan te horen van de slijtnokken op de footboards.
Het rijcomfort is goed, geholpen door het dik gepolsterde zadel. Daar doet de weinige 120 mm ingaande demping voor en achter niets aan af. Over de remvertraging heb je ook niets te klagen, dankzij de twee grote 320 mm schijven en Brembo vierzuigers voor, die worden ondersteund door een efficiënte ABS. Maar net als de California, zijn de voor- en achterrem niet gekoppeld, zoals op oudere Moto Guzzi’s. Dat betekent dat wanneer je om hulp van de achterrem vraagt je je voet van het foorboard moet tillen om het achterrempedaal te bedienen.
Al met al is de Eldorado een plezierige motor voor lekkere cruisetochten met zo nu en dan een haarspeldbocht, om vervolgens neer te strijken op een terras voor een langdurige lunch. Langdurig omdat je niet snel uitgekeken raakt op de vloeiende lijnen van de Eldorado. Wel maakte ik me zorgen over de levensduur van de chromen kniestukken in de tank, waar je voortdurend met je knieën tegenaan schuurt. Dat geldt ook voor de opgeplakte biezen. Beter zouden met de hand geschilderde biezen zijn geweest, maar de afwerking van de motor is op zich goed.
De meeste langeafstandsrijders zullen voor de California Touring gaan omdat ie beter is uitgerust voor dat doel, ondanks de onvermijdelijk hogere prijs. Maar de Eldorado kun je wel volhangen met praktische accessoires. Je kunt kiezen voor leren tassen, verwarmde handvatten, GPS kit of voor een ruitje en wind deflectoren. Er is zelfs een versie van Piaggio’s Media Platform, die je kunt koppelen aan je smartphone waardoor er allerlei functies beschikbaar komen als route recording en ‘snel een tankstation vinden’.
De prijs van de Eldorado zet ‘m wel in een rijtje zware concurrenten, zoals de Harley-Davidson Softails die meer Amerikaanse glamour hebben dan welke Eldorado dan ook. Maar deze grote Moto Guzzi heeft ook genoeg unieke uitstraling van zichzelf. Want voor de mix van American Style en Italian Design zal ook menig motorrijder vallen.
