Yamaha zet met deze MT-07 duidelijk in op een andere doelgroep dan die van de MT-09, namelijk meer de beginnende motorrijder, al dan niet in bezit van een A2-rijbewijs. In tegenstelling tot de driecilinder is deze 680cc-paralleltwin namelijk wel met gemak om te toveren tot een 35kW-versie. Daar komt bij dat in dit segment het (beschikbare) budget ook een nadrukkelijke rol speelt. Aan een complexe, sportieve drie-in-lijn hangt toch echt een hoger prijskaartje dan aan een vrij eenvoudig te construeren staande twin. Een motorconcept bovendien waarmee Yamaha door de jaren heen aardig wat ervaring heeft opgedaan. Verder is er nog het economische aspect. Een tweecilinder als deze is goedkoper in onderhoud en springt doorgaans een stuk zuiniger om met kostbare Euro 95.
Bouwkwaliteit
Wat opvalt, is dat de afwerking van de 07 zich door een ringetje laat halen. Geen ‘made in India’-fratsen als loshangende bedrading, matig laswerk en wijkend plastic, maar spatzuivere en vooral vertrouwenwekkende ‘made in Japan’-bouwkwaliteit. Waarbij Yamaha wat betreft oog voor detail net even wat verder gaat dan zijn Japanse collega’s. Neem de kleine knipperlichtjes, de bewerkte ‘asgaten’ in voor- en achtervork, het puike led-dashboard, de multispaaks wielen van de MT-09, de blokafwerking en de simpelweg ultrafraaie asymmetrische swingarm. Die laatste mag dan ‘gewoon van staal’ zijn, er is sprake van een zekere mate van subtiliteit die doorgaans alleen is voorbehouden aan (duurdere) Europese motormerken. Hier wil je prima op gezien worden.
Inschakelen doet de zesbak soepel, probleemloos opgevolgd door de licht te bedienen, mooi aangrijpende koppeling. Wegtuffend bij het hotel voelt het ergonomisch allemaal goed doordacht. De zitpositie is vrij neutraal, mooi rechtop, met het stuur ruimschoots binnen handbereik. Het 805 millimeter hoge zadel zal ook voor de dames een niet al te hoge horde vormen. Beide voeten gelijktijdig aan de vloer moet altijd wel lukken. Duidelijk is wel dat de charme en kracht van deze MT-07 vooral liggen in de compacte afmetingen, wat automatisch inhoudt dat stevige Noord-Europeanen van 1,90 meter (plus) vrij kolossaal overkomen in het zadel van een fiets van dit kaliber.
Het gemak waarmee de kleine MT bochten verorbert, smaakt onophoudelijk naar meer. De vederlichte 07, die voor 182 rijklare kilogrammen – inclusief ABS – in de folder staat, heeft duidelijk geen moeite met het uitstippelen van een ideale lijn en het vervolgens opzoeken van stevige hellingshoeken. De MT duikt met zoveel enthousiasme bochten in, dat je jezelf af en toe terug moet fluiten om een bocht niet iets té scherp aan te snijden. Dat went echter sneller dan een machine die alleen maar wijd wil lopen. Het rijwielgedeelte, opgebouwd uit een stalen ruggengraatframe, een 41-millimeter-voorvork en een asymmetrische swingarm (met horizontaal geplaatste monoshock) voelt bijzonder neutraal en bovenal flitsend. De vette 180/55-slof achter – een unicum in dit segment – legt dat frivole karakter geen strobreed in de weg. Dat is een opluchting, bang als we waren dat het vooral een marketinggedreven beslissing was.
Rake klappen
De vierzuigerremklauwen (conventioneel opgehangen, maar wel van het monoblock-type) blinken niet uit in brute stopkracht. De race-illusie die de wave-schijven moeten opwekken, heeft dus vooral een optisch effect. De vertraging is op zich acceptabel, maar sluit niet aan bij het sportieve karakter van de rest van de motor. De achterrem – daar kom je dan wel weer achter – doet zijn werk met verve.
Dat kan ook worden gezegd van de 75 pk sterke krachtbron. De tweepitter met de vertrouwde 270-graden-krukas) kenmerkt zich voor een motor uit de ‘opstapklasse’ door opvallend veel bravoure. De afgifte is vrij lineair, maar bij 6000 toeren voel je toch wel nadrukkelijk dat de MT zijn motorische piek beleeft. Rond dat toerental sijpelen er ook voelbaar trillingen omhoog, maar echte excessen op dat vlak lijkt de balansas toch buiten de deur te houden. De versnelling houdt aan tot zo’n 8000 toeren, waarna de – niet op toptoeren getunede – twin voelbaar begint af te bouwen. Tussen de 3000 en 8000 toeren deelt de MT echter absoluut rake klappen uit. Mocht je onverhoopt buiten dit toerenspectrum verzeild raken, dan biedt de soepel schakelende zesbak uitkomst, dus geen zorgen.
Met de MT-07 opent Yamaha stevig de aanval in het ‘beginnerssegment’. Dit laatste meteen ook maar tussen aanhalingstekens, want de MT-07 is zoveel meer dan alleen een beginnersfiets. De MT-07 voelt in alles volwassen. Het pittige, met veel karakter opererende motorblok, het mooi uitgebalanceerde rijwielgedeelte: ook een ervaren motorrijder zal zich in het zadel van deze tweepitter niet snel vervelen. Fijne bijkomstigheid is dat de MT-07 zichtbaar met gevoel voor detail is opgebouwd, en dat is knap voor een motor die uiteindelijk wordt aangeboden voor € 6999. Inclusief ABS.
[justified_image_grid ids=20440,21773,21774,21775,21776]
